ONTRUIMINGSBEVEL
In 1974 nam Jan Beentjes, een zoon van Cor, de zaak over. Onder
zijn bewind werd het hotel-café-restaurant, dat nog steeds Funadama
werd genoemd, verder uitgebreid, hoewel dat op het vooraanzicht
van het gebouw aan de Dorpsstraat weinig invloed had.
Een grote uitbreiding vond plaats in 1982 door de aanbouw aan de
achterkant van wat in het Nieuwsblad voor Castricum een feestzaal
werd genoemd, die alleen zichtbaar was vanaf de Stationsweg en be
reikbaar via de verplaatste voetbrug over de stationsvijver. Hieruit
kwam in 1985 discotheek Joy voort.
In 1986 kwam een einde aan Funadama en werd het een Chinees res
taurant, waartoe in 1987 aan de heer Wu uit Almere toestemming
voor de opvallende gevel verandering werd gegeven, waarop we hier
voor reeds zijn ingegaan. Jan Beentjes hernam zijn culinaire activi
teiten als eigenaar van Restaurant "t Eethuysje' aan de Dorpsstraat.
Recent is hij overleden.
Met het verdwijnen van Funadama kwam een einde aan een periode
waarin deze gelegenheid een belangrijke functie in het sociale leven
van Castricum had vervuld. In wat in de krant vaak de 'Zaal Beentjes'
werd genoemd, bloeide het verenigingsleven. Er vonden bruiloften,
dansavonden, vergaderingen en concerten plaats en er werden grote
recepties gehouden, zoals bijvoorbeeld ter gelegenheid van de in
stallatie van burgemeester Van Boxtel in 1969.
De dynastie Beentjes in de Castricumse horeca zet zich voort in 'De
Brasserie bij Beentjes' op de hoek Dorpsstraat - Burg. Mooijstraat.
Funadama na ingrijpende verbouwingen in 1963 en 1966.
Rijtjeshuizen (nrs.4 t/m 10)
Vervolgen we onze weg aan de even kant van de Dorpsstraat, dan
komen we aan een rijtje van vier eenvormige woningen. Op de plat
tegrond uit 1935 zien we tussen de nummers 2 en 12 een open plek,
en dat klopt, want de woningen 4 t/m 10 werden pas in 1956 ge
bouwd. Architectonisch valt aan deze huizen weinig te beleven.
Evacuatie en reëvacuatie in de Tw eede Wereldoorlog
Op last van de bezetter werden tijdens de Tweede Wereldoorlog
in Castricum niet alleen huizen gesloopt, maar inwoners wer
den ook gedwongen hun huizen te verlaten, meestal ter in
kwartiering van Duitse militairen. Bewonerskaarten aanwe
zig in het gemeentearchief van Castricum, hoewel slechts over
een beperkte periode bijgehou
den, geven een beeld van het
vertrek van Castricummers uit
en de terugkomst in hun behui
zing als gevolg van de oorlog
en bovendien van het aantal
Duitse militairen dat tijdens hun
afwezigheid in hun huis was in
gekwartierd. De bevelen tot eva
cuatie kwamen in de laatste
maanden van 1942. De bewo
nerskaarten tonen dat inderdaad
vrijwel alle toenmalige bewo
ners van het gedeelte van de
Dorpsstraat waarmee we ons in
dit artikel bezighouden, eind
1942 en begin 1943 hun biezen
moesten pakken en dat in al
deze huizen Duitse militairen
werden ingekwartierd.
kustgemeenten als Castricum aan geëvacueerden door de bur
gemeester toestemming kon worden verleend om weer terug
te keren. Voorwaarde was wel dat men hier werk had. Groot
probleem was dat van een aantal betrokkenen die wilden te
rugkeren, de woning was gesloopt of om een andere reden niet
Op verzoek «an den Wccrmaehtsbevelhebber in Nederland heeft de
Rijkscommissaris voor het bezette Ncderlandsche gebied gelast, dat Uw
30—November-
womng/Uw pann voor Deternber 1942 moet zi|n ontruimd en U
en Uw gezin Uw woonplaats moeten hebben verlaten.
Ecnigc aanwijzingen, welke voor U in verband met de gelaste ont
ruiming van belang zijn. doe ik U hiernevens toekomen.
December I9d2
De Burgemeester van
Veel voor de bewoners van
kustplaatsen onaangename
maatregelen die door de bezetter werden genomen, zoals het
slopen van huizen en vorderen van woningen, hadden te ma
ken met de verdediging van de kust tegen een mogelijk inva
sie van de geallieerden. Toen de invasie eenmaal een feit was
en in Frankrijk had plaatsgevonden, werd de verdediging van
onze kust minder actueel en werden Duitse legereenheden te
ruggetrokken en elders ingezet. Dat is waarschijnlijk de reden
dat nog vóór het einde van de oorlog, in november 1944, in
Het ontruimingsbevel waarmee veel inwoners van Castricum
de laatste maanden van 1942 werden geconfronteerd.
beschikbaar was. In dat geval kon tijdelijk een leegstaande
woning, waaruit de bezetter vertrokken was, worden toege
wezen, een systeem dat ook na afloop van de oorlog, toen de
reëvacuatie pas goed op gang kwam, voor veel chaos heeft ge
zorgd.
40
