Vroeger ging dat allemaal wat eenvoudiger: een koe gaf on geveer 5000 liter melk per jaar. In het najaar was de melk- opbrengst wat minder door de mindere graskwaliteit in dat deel van het jaar, ook natter dan in de zomer, maar je voerde dan gewoon wat hooi bij. Die koeien hield je een tien jaar. Tegenwoordig haalt een koe wel 8000 liter per jaar, mede door gebruik van loopstallen zijn ook de omstandigheden het hele jaar door min of meer konstant. De buren hadden een koe van 18 jaar oud, een heel bijzonder aar dige en rustige koe die haalde nog net een totale melkproduk- tie van 100.000 liter en dat komt toch weinig voor. Een koe wordt tegenwoordig niet meer zo oud, gemiddeld een jaar of vijf; als de melkproduktie terug loopt is het economisch niet meer verant woord het dier erbij te houden. Ook waren we aangesloten bij het K.1.-station te Egmond- Binnen, maar later wilde vader toch zelf een stamboek stier, die op de foto staat. We zien hem hier in het jaar 1983 in het land staan, aan de ketting natuurlijk want hij was bar sterkVoer en water werden hem apart gegeven en dat deed vader meestal. Soms bracht hij ook schillen en ook een beet je aandacht was best goed. In 1982 is hij overleden. Door zijn jonge leeftijd maakte dat veel indruk. Mijn zus Marjan trouwde met Hendrik Scheerman en woont sinds 1982 hier op huisnummer 3. Op 4-6-1977 ben ik getrouwd met Joke Dekker, geboren 12- 7-1955 te Egmond aan den Hoef, dochter van Nicolaas Dekker, Mijn broer Kees heeft in Egmond-Binnen de Lagere Landbouw school gevolgd en hij liet in 1976 een huis aan de Duinweg bouwen. Hij werkt nu bij een bloembollenbedrijf in Egmond- Binnen. Piet, mijn andere broer, koos niet voor de boerderij maar voor het leger; hij is kapitein bij de Landmacht .Theo wilde ook iets anders doen en koos voor het bedrijfsleven. Hij werkt bij AMA-filters te Alkmaar. Met Nico had ik goede contacten, we scheelden in leeftijd heel weinig en trokken veel met elkaar op. Hij had een broze ge zondheid en heeft kort als bouwkundig tekenaar gewerkt. V.l.n.r.: vader Piet Hes, Kees Hes, Bart Wokke, Jan van de Reep en Jos Hes. tuindersknecht bij Jan Volkering en Corrie Bolten die van Bakkum kwam. Zij hielp natuurlijk mee als er bijgesprongen moest worden, zoals het verweiden van het vee, maar ook het melken ging haar goed af: mooi werk'Ook ving zij de bezoekers op en gaf zij aandacht aan de kinderen, we kregen er drie: Jolanda, Renéen Petra. Alles ging naar wens tot eind 1989: even een rol plastic pak ken om een kuil mais af te dekken, dong, een felle scheut in de rug en benen; het was afgelopen, een hernia. Eerst een lang durige kuur maar uiteindelijk toch een operatie aan die dub bele hernia. Een rottijd. Maar je moet door, er is een gezin. Zo'n pracht bedrijf blijven doen, dat ging absoluut niet meer, dus dat ging weg In het kader van de revalidatie kon ik gelukkig naar de Volkshogeschool voor een cursus Milieukunde en kon perl ja nuari 1993 in Egmond aan de slag. Nu werk ik naar tevre denheid bij de Milieudienst in Alkmaar met een groot rayon dat Bergen, Alkmaar, Heiloo, Castricum, de Schermer, Graft en De Rijp omvat. Het bevalt goed, maar als je af en toe gras ruikt of terug kijkt, dan is het heel moeilijk hoor!" Jos Hes nog als veehouder.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2003 | | pagina 15