aan-
esla-
ig en
de.
boer-
van
x Cor
•>roeg
>u ja,
itten,
h or-
nen. Uit ons huwelijk kregen wij 9 kinderen, 6 jongens en 3
meisjes, waarvan er één meisje op 18 jarige leeftijd helaas is
overleden. De kinderen konden gelukkig goed leren en zij heb
ben alle kansen gekregen. We zijn trots op onze kinderen.
Behalve Gerard en Johan zijn ze allemaal getrouwd en wo
nen in de omgeving van Castricum; ja, er is er een die woont
wat verder weg, in Heemstede. En we hebben nu 16 kleinkin
deren. Prachtig.
Kijk, dat is het orgel waar ik vroeger hier in de kamer op speel
de; tegenwoordig niet meer, ik heb er niet zoveel zin meer in
en dat ding is nog vals ook. Misschien moet ie maar es weg.
Soms gebeurde het wel dat mijn vader ergens orgel moest spe
len: om 10 uur een trouwt je in Uitgeest en dan was het tegen
mij:"Nou dan kun jij om 10 uur wel bij die trouwerij in de
Pancratius zijn om te spelen
Dus na het melken ging ik met de trekker naar de Uitgeesterweg
om eerst nog een stuk weiland te maaien, dat kon nog wel.
Komt vader om kwart voor tien langs: "Zorg er voor dat je om
10 uur in de kerk bent!" Op tijd met de trekker naar de kerk,
achter de school gezet, knappe jas aan, mis gespeeld - de drie
stemmige van Perosi- en weer terug naar het land om de rest
te maaien, dat kon net mooi voor de middag. Komt vader weer
langs en stopte. Hoe is het gegaan? Moeten jullie geen borrel
halen bij Ammeraal? Wij kregen niks in Uitgeest! Nou jij bent
te druk, ik fiets er we! ejftes langs en daar ging vader. En ja
wel hoor, wij zaten om halfeen aan tafel en wie kwam er langs?
Op de fiets, vader, met een grote sigaar in z 'n mond en hij keek
niet eens bij ons naar binnen.
Toen in Castricum de bevolking toenam en er plannen wer
den gemaakt voor woningbouw kwam ook deze boerderij met
omliggend land in het gedrang. In 1968, toen al het land was
overgenomen door de gemeente en enkele aannemers voor de
aanleg van wegen en bouwterreinen en de boerderij in han
den was gekomen van de gemeente, ben ik gaan werken bij
Zwaardemaker in Zaandam, een veevoederfabriek. Ik had toen
nog wel een paar koeien, maar dat kon wel dacht ik. Dus
's morgens vroeg de koeien melken en verzorgen en dan naar
Zaandam, om daar van 07.00 tot 16.30 uur in die fabriek te
werken en daarna thuis de koeien weer melken en verzorgen,
nou dat viel niet mee. En dat werk in die fabriek, lossen en la
den van wagens, was ook erg zwaar. Dat duurde gelukkig maar
een maand of zes, zeven, toen ging de fabriek uit Zaandam
weg naar Den Bosch.
Het vee heb ik toen weggedaan en ben gaan werken bij Albert
Heijn in Zaandam als productiechef in de koekfabriek aan de
Oostzijde, waar ik voor de (ontbijt) koekproductie verant
woordelijk was. Vanaf 's morgens 7 uur was ik daar als het
werk begon met het afstellen van de machines, soms ook wel
eens vroeger, tot het einde van de dag. Ik werkte daar hoofd
zakelijk met vrouwelijk personeel en och, vaak werkte ik net
zo hard mee als het nodig was. Een pracht tijd.Dat werk heb
ik 11 jaar met veel plezier gedaan tot de fabriek naar Tilburg
ging, omdat er in Zaandam geen mogelijkheden voor uitbrei
ding waren en in die oude Brabantse textielfabriek was ruim
te genoeg.
Ik heb in die tijd wat werk in huis gedaan: de bedsteden uit de
kamer gehaald en de wanden gemaakt, de groep in de stal
dicht gemaakt, een keuken in de stal, een toilet in een bedstee,
want we hadden het hok nog buiten, de schuur geschikt ge
maakt voor caravanstalling en dat allemaal zelf.
Na de koekfabriek ben ik bij Beentjes aan de Ruiterweg gaan
werken in de groente en aardappelen, hoofdzakelijk 's mor
gens. Dat werk bestond voornamelijk uit het wassen, bewer
ken, snijden en verpakken van groente, het ritsen van koude
bevroren boerenkool en het schillen, pitten en verpakken van
aardappelen. Ja, dat heb ik zo'n 13 jaar gedaan en ben zelfs
nog gehuldigd bij mijn 12f jaar dienstverband. Ja. een mens
moet wat om handen hebben, moet bezig zijn en blijven, maar
het leukst was toch wel die koekfabriek in Zaandam.
'6.
span-
n een
s zon
iet en
lacob
ird en
ndaar
bleek:
?t, dat
Veldt,
?r van
tar op
n ken-
De Oude Biels aan de Bakkumnierstraat (nr. 78)
Te midden van de woonhuizen aan de Bakkummerstraat, op de hoek
van de Dr. Jacobilaan, staat een kleine, vierkante stolpboerderij, die
in 1884 gebouwd werd door Antonie (Toon) van der Steen, geboren
in 1848 te Limmen. landbouwer en gehuwd met Willemijntje Tromp,
geboren in 1844 te Castricum.
Hij bouwde op een stuk bouwland, dat in 1884 gekocht werd van Sijmen
Louter, 4560 m2 groot was en bekend stond als sectie B, nr. 1510. Hij
deed er alles aan om zo goedkoop mogelijk te bouwen door zelf de ste
nen aan te voeren en voor de staanders van het kleine vierkant (afme
tingen 3.0 x 3.0 m oude scheepsmasten uit IJmuiden te halen.
Uit zijn huwelijk werd in 1881 te Egmond-Binnen een dochter ge
boren, Cornelia (Keetje) van der Steen, die trouwde met Johannes
(Jan) Bijman, geboren in 1882 te St. Pancras, veehouder, overleden
in 1965 te Castricum, zoon van Nicolaas Bijman, landman en Alijda
van Dam. Uit het huwelijk van Jan Bijman en Keetje van der Steen
werden tussen 1910 en 1926 in Castricum een zoon en vijf dochters
geboren.
In de loop der jaren werden door Jan Bijman enkele schuren bijge
bouwd voor veestalling en hooiberging en in 1941 werd een stalling
verlengd om gereedschappen te kunnen opbergen en veevoeder te
kunnen opslaan.
De hoog opgebouwde houten hooiberging met de aansluitende vee
stalling stond achter de boerderij aan de Dr. Jacobilaan. In 1946 werd
door Jan Bijman een aanvraag bij de gemeente Castricum ingediend
Ligging van
'De Oude Bielsop
de hoek van
Bakkummerstraat
en Dr. Jacobilaan.
Situatie
om de kap van de gemetselde schuur, die als veestalling werd ge
bruikt, te herstellen. Dat werd goed gevonden mits herstel zou plaats
vinden op de bestaande fundering; als algehele vernieuwing plaats
zou vinden, diende 4 meter terug te worden gebouwd, gerekend van
af de scheiding openbare weg en erf. Dus werd alleen een restaura
tie uitgevoerd, waarvan de kosten toen werden geschat op 1000,-.
In 1969 stond de hooiberging met veestalling er nog fraai bijHet be-
11