aan- esla- ig en de. boer- van x Cor •>roeg >u ja, itten, h or- nen. Uit ons huwelijk kregen wij 9 kinderen, 6 jongens en 3 meisjes, waarvan er één meisje op 18 jarige leeftijd helaas is overleden. De kinderen konden gelukkig goed leren en zij heb ben alle kansen gekregen. We zijn trots op onze kinderen. Behalve Gerard en Johan zijn ze allemaal getrouwd en wo nen in de omgeving van Castricum; ja, er is er een die woont wat verder weg, in Heemstede. En we hebben nu 16 kleinkin deren. Prachtig. Kijk, dat is het orgel waar ik vroeger hier in de kamer op speel de; tegenwoordig niet meer, ik heb er niet zoveel zin meer in en dat ding is nog vals ook. Misschien moet ie maar es weg. Soms gebeurde het wel dat mijn vader ergens orgel moest spe len: om 10 uur een trouwt je in Uitgeest en dan was het tegen mij:"Nou dan kun jij om 10 uur wel bij die trouwerij in de Pancratius zijn om te spelen Dus na het melken ging ik met de trekker naar de Uitgeesterweg om eerst nog een stuk weiland te maaien, dat kon nog wel. Komt vader om kwart voor tien langs: "Zorg er voor dat je om 10 uur in de kerk bent!" Op tijd met de trekker naar de kerk, achter de school gezet, knappe jas aan, mis gespeeld - de drie stemmige van Perosi- en weer terug naar het land om de rest te maaien, dat kon net mooi voor de middag. Komt vader weer langs en stopte. Hoe is het gegaan? Moeten jullie geen borrel halen bij Ammeraal? Wij kregen niks in Uitgeest! Nou jij bent te druk, ik fiets er we! ejftes langs en daar ging vader. En ja wel hoor, wij zaten om halfeen aan tafel en wie kwam er langs? Op de fiets, vader, met een grote sigaar in z 'n mond en hij keek niet eens bij ons naar binnen. Toen in Castricum de bevolking toenam en er plannen wer den gemaakt voor woningbouw kwam ook deze boerderij met omliggend land in het gedrang. In 1968, toen al het land was overgenomen door de gemeente en enkele aannemers voor de aanleg van wegen en bouwterreinen en de boerderij in han den was gekomen van de gemeente, ben ik gaan werken bij Zwaardemaker in Zaandam, een veevoederfabriek. Ik had toen nog wel een paar koeien, maar dat kon wel dacht ik. Dus 's morgens vroeg de koeien melken en verzorgen en dan naar Zaandam, om daar van 07.00 tot 16.30 uur in die fabriek te werken en daarna thuis de koeien weer melken en verzorgen, nou dat viel niet mee. En dat werk in die fabriek, lossen en la den van wagens, was ook erg zwaar. Dat duurde gelukkig maar een maand of zes, zeven, toen ging de fabriek uit Zaandam weg naar Den Bosch. Het vee heb ik toen weggedaan en ben gaan werken bij Albert Heijn in Zaandam als productiechef in de koekfabriek aan de Oostzijde, waar ik voor de (ontbijt) koekproductie verant woordelijk was. Vanaf 's morgens 7 uur was ik daar als het werk begon met het afstellen van de machines, soms ook wel eens vroeger, tot het einde van de dag. Ik werkte daar hoofd zakelijk met vrouwelijk personeel en och, vaak werkte ik net zo hard mee als het nodig was. Een pracht tijd.Dat werk heb ik 11 jaar met veel plezier gedaan tot de fabriek naar Tilburg ging, omdat er in Zaandam geen mogelijkheden voor uitbrei ding waren en in die oude Brabantse textielfabriek was ruim te genoeg. Ik heb in die tijd wat werk in huis gedaan: de bedsteden uit de kamer gehaald en de wanden gemaakt, de groep in de stal dicht gemaakt, een keuken in de stal, een toilet in een bedstee, want we hadden het hok nog buiten, de schuur geschikt ge maakt voor caravanstalling en dat allemaal zelf. Na de koekfabriek ben ik bij Beentjes aan de Ruiterweg gaan werken in de groente en aardappelen, hoofdzakelijk 's mor gens. Dat werk bestond voornamelijk uit het wassen, bewer ken, snijden en verpakken van groente, het ritsen van koude bevroren boerenkool en het schillen, pitten en verpakken van aardappelen. Ja, dat heb ik zo'n 13 jaar gedaan en ben zelfs nog gehuldigd bij mijn 12f jaar dienstverband. Ja. een mens moet wat om handen hebben, moet bezig zijn en blijven, maar het leukst was toch wel die koekfabriek in Zaandam. '6. span- n een s zon iet en lacob ird en ndaar bleek: ?t, dat Veldt, ?r van tar op n ken- De Oude Biels aan de Bakkumnierstraat (nr. 78) Te midden van de woonhuizen aan de Bakkummerstraat, op de hoek van de Dr. Jacobilaan, staat een kleine, vierkante stolpboerderij, die in 1884 gebouwd werd door Antonie (Toon) van der Steen, geboren in 1848 te Limmen. landbouwer en gehuwd met Willemijntje Tromp, geboren in 1844 te Castricum. Hij bouwde op een stuk bouwland, dat in 1884 gekocht werd van Sijmen Louter, 4560 m2 groot was en bekend stond als sectie B, nr. 1510. Hij deed er alles aan om zo goedkoop mogelijk te bouwen door zelf de ste nen aan te voeren en voor de staanders van het kleine vierkant (afme tingen 3.0 x 3.0 m oude scheepsmasten uit IJmuiden te halen. Uit zijn huwelijk werd in 1881 te Egmond-Binnen een dochter ge boren, Cornelia (Keetje) van der Steen, die trouwde met Johannes (Jan) Bijman, geboren in 1882 te St. Pancras, veehouder, overleden in 1965 te Castricum, zoon van Nicolaas Bijman, landman en Alijda van Dam. Uit het huwelijk van Jan Bijman en Keetje van der Steen werden tussen 1910 en 1926 in Castricum een zoon en vijf dochters geboren. In de loop der jaren werden door Jan Bijman enkele schuren bijge bouwd voor veestalling en hooiberging en in 1941 werd een stalling verlengd om gereedschappen te kunnen opbergen en veevoeder te kunnen opslaan. De hoog opgebouwde houten hooiberging met de aansluitende vee stalling stond achter de boerderij aan de Dr. Jacobilaan. In 1946 werd door Jan Bijman een aanvraag bij de gemeente Castricum ingediend Ligging van 'De Oude Bielsop de hoek van Bakkummerstraat en Dr. Jacobilaan. Situatie om de kap van de gemetselde schuur, die als veestalling werd ge bruikt, te herstellen. Dat werd goed gevonden mits herstel zou plaats vinden op de bestaande fundering; als algehele vernieuwing plaats zou vinden, diende 4 meter terug te worden gebouwd, gerekend van af de scheiding openbare weg en erf. Dus werd alleen een restaura tie uitgevoerd, waarvan de kosten toen werden geschat op 1000,-. In 1969 stond de hooiberging met veestalling er nog fraai bijHet be- 11

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2003 | | pagina 11