te auto van meneer Kraakman en zag ik ook dat hij er zelf onder lag.
Ik zei maar iets in de geest van: "Zo meneer Kraakman u bent ook
nog laat hier. Heeft u peeh of zo Hij kwam onder de auto vandaan
en zei: "Het was van dat mooie weer en ik dacht kom laat ik eens een
stukje gaan rijden. Nu heb ik iets aan die auto gehoord wat ik niet
thuis kan brengen en ben ik bezig om uit te zoeken wat het is.
Verre reizen
Kraakman had een brede interesse in veel on
derwerpen, vooral op natuur- en historisch ge
bied. De Werkgroep Oud-Castricum ontving
van hem scherven uit de Romeinse tijd die hij
op zijn terrein had gevonden en andere voor
werpen. Hij had een grote bibliotheek en hij
verzamelde alle Nederlandse bankbiljetten, bril
len, munten. Delftsblauwe tegels (die hij zelf
uit oude boerderijen had gehaald) en postze
gels. De waarde van zijn postzegelverzameling
was destijds getaxeerd op 45.000,-.
Kunstenaars in Bergen die panden van zijn va
der en later van hem huurden, betaalden soms
met schilderijen. Zo bezat hij, volgens Cor
Huysmans, zelfs werken van Matthieu
Wiegman en Charley Toorop. Zijn werk-/ slaap
kamer, lag vol met boeken en papieren en de
werkster mocht er niet komen. Alleen als hij
op vakantie was, mocht er door Huysmans
schoongemaakt worden, maar alles moest wel
exact op dezelfde plaats terug gelegd worden.
Iedere afwijking viel hem onmiddellijk op.
Kraakman was een veelzijdig mens. Hij had
zeker een talenknobbel, want hij had zichzelf
Italiaans geleerd en kon Russisch lezen. Hij was
een trouw belijder van het rooms-katholieke
geloof en bezocht iedere zondag de abdijkerk
in Egrnond. Kraakman had gevoel voor kunst
en was heel bedreven in houtsnijden. Zo maak
te hij bijvoorbeeld een complete kerststal. Cor
Huysmans heeft enkele werkstukken van hem
gekregen, waaronder een houten paneeltje met
een daarin uitgesneden reiger. Kraakman hield
ook van klassieke muziek al speelde hij zelf
Een stukje houtsnijwerk van Kraakman.
niet. Een grote vleugel in de huiskamer werd door zijn moeder en
door Fien Kelderman bespeeld. Filmen en fotograferen was een an
dere hobby en daarvoor beschikte hij over een uitgebreide film- en
fotouitrusting. Hij heeft vooral op zijn buitenlandse reizen heel wat
meters film verschoten en prachtige foto's gemaakt.
Jaarlijks ondernam Kraakman lange reizen naar Italië, Spanje,
Griekenland en Frankrijk. Er werd in hotels gelogeerd, maar vooral
op latere leeftijd ging hij het liefst kamperen.
Cor Huysmans: "Hij bleef soms maanden weg en werd vergezeld
door juffrouw Kelderman.. Achterneefjes of achternichtjes, die bij
het kamperen een handje hielpen, gingen mee aftrokken een paar
weken met ze op. Hij bezat een grote zware tent van negen meter lang
met drie compartimenten van drie meter, waarvan één voor hem. één
voor zijn reisgenoten en een eetgedeelte. Achterin zijn grote auto
stond een grote kist waar een soort keuken in zat, voor het gebruik
op de kampeerplaats.
Zijn achternicht Melitta Dorbeck: "In hun jeugd trokken mijn vader
en Oom Jaap vaak met elkaar op en maakten ze lange fietstochten.
Ik ben zeifin de jaren zestig mee geweest op vakantie naar Sicilië en
heb het een heel bijzondere belevenis gevonden. Voor Oom Jaap was
opstaan rond een uur of twaalf al vrij vroeg en tegen de tijd dat we
ergens naar toe konden waren veel bezienswaardigheden alweer ge
sloten. Hij bestudeerde reisgidsen en wist veel van de streek die we
bezochten. Ik herinner me dat Oom Jaap eens een uitgebreid ver-
Mijnheer Kraakman en juffrouw Kelderman in Venetië op vakantie.
haal vertelde over de beroemde weg waar we op dat moment over
heen reden. Jammer was alleen dat we er weinig van zagen, omdat
het al weer donker was geworden. Hij was een heel goede chauffeur
en kon uren achterelkaar doorrijden en was dan doof voor de aan
drang van tante Fientje om toch eindelijk eens te pauzeren. In mijn
tijd had Oom Jaap een Peugeot waarop een grote kist voor de tent
en de andere bagage was geschroefd. Tijdens de lange vakantie
werd op een gegeven moment die kist eens leeg gehaald en toen
bleek dat een van zijn manchesterpakken met knickerbocker door
vochtinwerking helemaal was vergaan.
Grahant Paige
Een auto die Kraakman heel lang heeft gehad, was een in Nederland
zeldzame Amerikaanse auto van het merk Graham Paige uit 1928,
die hij van zijn vader had overgenomen. Die had hem omstreeks
1930 gekocht van zijn buurman in de Nassaulaan in Alkmaar, de
rechter Vaz Diaz, wiens benen te kort waren om goed bij de peda
len van deze enorme auto te kunnen komen.
Cor Huysmans: "Het benzineverbruik lag rond de I 4 en bij be
paling van de etappes moest goed rekening gehouden worden met
de aanwezigheid van benzinepompen. De auto woog 2244 kilogram
schoon aan de haak. Het was het type limousine met drie zittingen
achter elkaar en een raam achter de plaats van de chauffeur. Hij was
zo groot dat Garage Pouwels een ander exemplaar nog eens heeft
omgebouwd tot ambulance. De auto had twee reservebanden: een
lekke band kwam vaak voor omdat er nog al eens spijkers op de weg
lagen uit paardenhoeven. Het dak van de auto is ooit vervangen door
een linnen kap die je open kon draaien. De kap was op een gegeven
moment helemaal vergaan. Mijnheer Kraakman had naast zich in de
auto een paraplu die hij opstak als het ging regenen. Uiteindelijk is
de wagen voorde sloop verkocht aan Joop van der Steen. De krik en
ander zwaar gereedschap van die auto heb ik nog altijd bewaard.
Joop van der Steen: "Omstreeks 1948 heb ik de Graham Paige ge
sloopt. Nu heb ik er spijt van want hij zou zeker f 200.000,- waard
geweest zijn. De spaakwielen zijn gebruikt voor boerenkarren; lucht
banden waren toen heel schaars. De carrosserie is als schuilhok op
60
