Spannende avonturen
Het kampeerterrein werd begin jaren zestig uitgekozen als locatie
voor een jongensboek. Het was H.A. van Ommen die het spannen
de verhaal schreef dat zich op het kampeerterrein en in de directe om
geving afspeelde. Het boek. dat in pocketvorm door Kluitman werd
uitgegeven, kreeg de titel 'De jongens van tent 868'. Het gaat over
de familie Distel, zoon Tom en zijn vriend Jaap. De jongens doen
verkenningstochten en ontdekken geheimzinnige voorvallen, die aan
leiding zijn voor vader Distel (rechercheur bij de Amsterdamse Politie)
om deze nauwkeurig te onderzoeken. Uiteraard kunnen mysterieuze
zaken als smokkelpraktijken pas door toedoen van de oplettende jon
gens worden opgelost. In het boek wordt beheerder Hartman ook nog
genoemd.
In werkelijkheid is er voor de jeugd ook altijd volop gelegenheid ge
weest op het terrein voor het beleven van avonturen of om te ravot
ten. Er zal dan ook in de loop der tijd heel wat afgeklommen zijn in
de beruchte en op het kamp niet weg te denken 'apenbomen'. Deze
bomen zijn nog steeds te vinden aan de Dennenlaan, die sinds kort
op de bewegwijzering tevens is aangeduid als 'Apenlaan' omdat deze
al jaren zo door de kampeerders werd genoemd.
Brand en storm
Het kampeerterrein heeft in het verleden ook te maken gehad met
enige gevaarlijke situaties. Zo ging er op 10 augustus 1965 bij het
vullen van de gasflessen in Loods 1 op het winkelplein iets mis. Een
enorme explosie was het gevolg. De ontploffende flessen vlogen tot
ver op het terrein en in mum van tijd stond het dak van de loods in
lichterlaaie. De meeste bezoekers werden op tijd geëvacueerd tot bui
ten het terrein richting strand, maar er ontstond grote paniek omdat
veel kinderen hun ouders kwijt geraakt waren. De uit Castricum toe
gesnelde brandweer wist de brand goed te blussen en mede dankzij
het ideale strandweer die dag deden zich, behoudens enkele lichte
verwondingen, geen ernstige ongelukken voor. Daarna werd er met
man en macht gewerkt aan de distributie van nieuwe gasflessen, waar
Ted de Braak (toen een bekende televisiepersoonlijkheid) ook nog
aan meehielp.
Op 3 april 1973 werd Kamp Bakkum opgeschrikt door een hevige
orkaan. Hierdoor werden maar liefst 250 van de 500 huisjes tegen de
grond geslagen en 1200 bomen ontworteld. Peter Vos was nog maar
net aangesteld als beheerder en moest alle zeilen bijzetten om mensen
te mobiliseren en te motiveren. Hij sloeg zich er echter voortreffelijk
Storm op 3 april 1973. Het huisje van de familie Saft kwam met de
schrik vrij.
doorheen en dwong bij iedereen respect af voor zijn optreden. Vos
maakte daarbij nog wel iets bijzonders mee. In zijn vorige functie op
de grote vaart had hij in 1972 in de haven van Amsterdam een man be
trapt bij het stelen van een partij koffie. Deze man kwam hij een dag
voor de storm tegen op het kamp, toen hij zijn huisje aan het opbou
wen was. Omdat dit te dicht bij de weg stond, werd de kampeerder ge
sommeerd het enkele meters te verplaatsen. De volgende dag vielen
er op de plek waar het huisje had gestaan drie bomen neer. De eige
naar was Vos toen zo dankbaar dat hij hem een doos sigaren gaf.
Maatschappelijke veranderingen
De veranderingen die in de maatschappij optraden in de laatste der
tig jaar van de vorige eeuw, waren ook van grote invloed op het rei
len en zeilen van de camping. De welvaart nam toe en de mensen raak
ten gewend aan meer luxe en comfort. Beter sanitair, meer toiletten,
wastafels, spiegels en stopcontacten was dan ook de wens. Het aan
tal werkuren per week daalde en de extra vrije tijd werd veelal op de
camping doorgebracht. Tegelijkertijd groeide het autobezit en glim
mend gepoetste Dafjes, Kevers, Lelijke Eenden en Kadetten werden
vol trots pal voor de caravan of tent gestald. Door de toenemende mo
biliteit gingen de mensen ook vaker op pad naar het buitenland. Het
was niet langer een vanzelfsprekende traditie dat van generatie op ge
neratie het verblijf op het kampeerterrein werd voortgezet. Dat is een
van de verklaringen voor de afname van de vraag naar een plek op
Bakkum in de jaren negentig. Maar daar zijn meer redenen voor.
Overal schoten nieuwbouwwijken uit de grond en steeds meer ge
zinnen trokken weg uit de binnenstad. In de tuinsteden aan de rand
van de stad en ook in Almere woonde je heerlijk 'buiten' en daarmee
kwam Bakkum letterlijk en figuurlijk wel iets verder achter de hori
zon te liggen.
Meer vrouwen dan ooit benutten de mogelijkheid eerst een flink aan
tal jaren deel te nemen aan het arbeidsproces, voor ze aan kinderen
begonnen. Dit leidde tot sterke verschuivingen in de bevolkingsop
bouw. Soms lijkt het nu op de camping de omgekeerde wereld ver
geleken met vroeger: vader zit met de peuters, terwijl moeder naar
haar werk is. En als beiden geen tijd hebben, zijn de kleintjes in goe
de handen bij opa en oma. Die zijn dankzij het vervroegde pensioen
nog jong en energiek genoeg om er met de kleinkinderen op uit te
trekken naar de camping.
Brand in Loods 1 op 10 augustus 1965.
34
