inschrijven en aan de hoogste bieder werd een pachtcontract gege
ven. Daarbij werd als een van de belangrijkste voorwaarden gesteld
dat op het terrein dezelfde prijzen werden gehanteerd als elders bin
nen de gemeente.
De houten keetjes werden eindjaren zestig vervangen door stenen
gebouwtjes. Ze stonden in de vorm van een hoefijzer rondom Loods
1Ooit waren er negentien winkels en in 1972 waren er nog vijftien,
waaronder een schoenenwinkel, een bloemenzaak, een viswinkel,
een olieboer, een snoepwinkel en een drogist die ook souvenirs ver
kocht. Alhoewel souvenirs? Meestal waren dit normale gebruiksar
tikelen zoals olielampjes, die door winkelier Klaas Peijs werden voor
zien van een sticker met het opschrift: "Groeten uit Bakkum Later
werd in de loods een supermarkt gevestigd en kwam er een snackbar
bij, zodat men vooreen patatje niet meer naar 'De Klomp' in Bakkum
hoefde. Naast de supermarkt zijn er nu nog acht andere winkeltjes
over. Al sinds 1965 is 'Het Kippaleis' van poelier Wiet van Duin een
begrip bij de bewoners van de camping. Daar kan men lekker even
genieten op het ruime terras, het zogenaamde 'kippenterras'.
De schoolgaande kinderen, waarvan de ouders op het kampeerter
rein verbleven, hebben jarenlang onderwijs kunnen volgen tot de zo
mervakantie aanbrak. Eerst gingen de kinderen van het 'zwartevoe-
ten-kamp' (die bijnaam dankten ze aan het zwarte boszand dat zich
na een tijdje niet meer van je voeten liet schrobben) naar de School
met den Bijbel en de Centrale Openbare Lagere School in Bakkum.
Toen deze scholen lang niet alle 'tentenkampkinderen' meer konden
opnemen, vond men in 1953 tijdelijk onderdak in het clubhuis op het
CSV-terrein aan de Zeeweg. De toeloop hield echter dermate aan,
dat de gemeenteraad moest besluiten om naar meer ruimte voor de
kampschool uit te kijken. Men vond een oplossing door het huren
van een houten gebouwtje bij de ijsbaan naast het CSV-terrein. In to
taal kon nu aan 119 leerlingen en drie onderwijzers onderdak wor
den geboden. In 1966 kwam er een einde aan het kampschooltje en
werd de Duinrandschool in Bakkum vanaf dat moment aangewezen
om in het vervolg de leerlingen van het kampeerterrein op te nemen.
Dit duurde nog enige jaren, totdat er aan het schoolbezoek van kin
deren tijdens het verblijf op de camping geen behoefte meer was.
Arie van Wonderen deelt de post uit in de zomer van 1937.
constateren toegejuicht. Zodra er echter sprake was van een aanvang
van behandeling, zouden de kampeerders profiteren van een koste
loze geneeskundige behandeling en dat vond een statenlid: "een ei
genaardige omstandigheid"Als conclusie werd gesteld dat het in
eerste instantie ging om een passieve controle en dat het onjuist leek
om hiervoor enig geld te heffen.
In die periode kwam de dorpsdokter 's morgens en hield zitting in de
keurige loods waarop een groot rood kruis was geschilderd. Ook de
wijkzuster bezocht in de drukke weken het kamp. Jarenlang was het
de gewoonte dat de huisarts die zich als laatste vestigde in Castricum,
de dienst op het kamp overnam van zijn voorganger.
In 1947 was huisarts Atto van der Werff de dokter op het kamp. Hij
gaf in dat jaar aan 579 patiënten advies en stuurde enkele personen
die een besmettelijke ziekte hadden opgelopen, naar hun woonplaats
terug. Vanaf 1978 houdt Aart Leemhuis als vaste huisarts spreekuur
op het terrein en hij heeft in die 24 jaar vanzelfsprekend met zijn kam-
peergasten van alles meegemaakt. Dit varieert van een spoedbeval-
ling tot het begeleiden van patiënten die terminaal waren en graag
nog een keer naar Bakkum wilden om afscheid te nemen.
De kerkgangers hoefden lange tijd niet naar Bakkum of Castricum
om diensten bij te kunnen wonen. Sinds de zomer van 1949 konden
de kerkelijke kampeerders namelijk terecht in een grote oecumeni
sche 'kerktent', die aan de overkant van de Zeeweg op een rustig
plekje achter het theehuis 'Johanna's Hof" stond. "De diensten wer
den geleid door bedienaren van de Ned.-Hervormde. Gereformeerde
en Rooms-Katholieke kerkgenootschappen en van de zijde der kam
peerders was daarvoor behoorlijke belangstelling", aldus het jaar
verslag van het PWN over 1949.
In de zestiger jaren werden de diensten regelmatig uitgezonden op
televisie en dat verklaart naar men zegt misschien het hoge bezoe
kersaantal. Later werd er tot beginjaren tachtig nog kerk gehouden
in Loods 5 onder leiding van pastor Brandsen, die verbonden was
aan de R.-K. kerk te Bakkum.
Eigen postvoorziening en huisarts
Na de oorlog heeft het kampeerterrein ook een eigen postkantoor ge
had. Dat was ingericht in een bunker, één der merkwaardigste bij
kantoren die de PTT ooit in bezit heeft gehad. De post werd dage
lijks klokslag 9.00 uur op het winkelplein uitgedeeld.
Ook is de medische hulp op Kamp Bakkum altijd goed verzorgd ge
weest. Op het kampeerterrein werd in 1937 een vaste hulppost van
het Rode Kruis gevestigd.
In 1939 werd dokter Johan van der Sluis als eerste aangesteld om op
werkdagen een aantal uren aanwezig te zijn om de kampeerders "kos
teloos van raad te dienen Hierover werd in een vergadering van
Provinciale Staten in 1940 echter de nodige discussie gevoerd.
Uiteraard werd de doelstelling om spoedig ziektes op het terrein te
Campingbeheerders en dienstwoning
Doordat alle campingbeheerders lange tijd op hun post bleven, heeft
slechts een gering aantal personen deze functie op het nu 74 jaar be
staande kampeerterrein bekleed. In de eerste plaats was dit Jacob
Jacobs van 1934 tot 1956. In 1946 hadden de bewoners van het kam
peerterrein voor Jacobs een huldigingsfeest georganiseerd voor zijn
zilveren ambtsjubileum. Toen Jacobs in oktober 1956 afscheid nam,
ontving hij van de kampeerders een fraaie oorkonde als dank voor
het vele goede werk dat hij voor het kampeerterrein had gedaan. Hij
werd opgevolgd door Henk Hartman, die beheerder was tot 1973.
Kampwacht Jacobs bij de ingang van het kampeerterrein met
daarachter de dienstwoning.
32
