tie doorvoerde, die in de plaatselijke pers veel lof oogstte.
Castricummers zullen de meeste herinneringen hebben aan de in 1901
geboren Gerrit Ammeraal, die van 1949 tot 1965 de uitbater was. Hij
kwam uit Wormerveer, waar hij o.a. als ober werkzaam was geweest.
In 1970 kocht Theo Bleijendaal het pand en liet het drastisch ver
bouwen. Hij begon er een café-restaurant, dat alweer in 1973 werd
verkocht. Het werd het begin van een reeks Chinese restaurants, al
lereerst Tong Fa en nu China City.
De Harmonie had lange tijd een belangrijke functie in het Castricumse
verenigingsleven. Er vonden recepties en tentoonstellingen plaats,
muziekverenigingen als Zang en Vriendschap en de Castricumse
Orkest Vereniging hielden er hun repetities, er waren wekelijkse
kaartavonden van klaverjasclub De Harmonie en in de periode
Ammeraal had schietvereniging De Vrijheid een schietbaan op de
bovenverdieping.
Een ingewikkelde situatie (nrs 2 en 4)
Vanaf de buitenkant kunnen we reeds vaststellen, dat het tegen
woordige pand op de hoek van Burgemeester Mooijstraat/Dorpsstraat
uit verschillende onderdelen is opgebouwd die niet uit dezelfde tijd
stammen. Aan de kant van de Dorpsstraat is er de 'Brasserie bij
Beentjes' gevestigd. Aan de kant van de Burgemeester Mooijstraat
Pizzeria Miamo en erboven een aantal kleine woningen. Ook auto
matenhal Meetpoint en Tapperij De Stiefel maken bij nadere be
schouwing deel uit van het pand. Dit complex is voortgekomen uit
een herberg die daar al omstreeks 1830 heeft gestaan. Als 'tapper' in
dat jaar wordt genoemd Cornelis Steeman, die de herberg had laten
bouwen op een stuk grond dat zijn vrouw. Aagje Stuifbergen, had
verkregen uit de erfenis van haar vader. In 1895 wordt de 22-jarige
Bernard Wempe als kastelein genoemd en heet de herberg Café
Sportlust. Wempe heeft een reeks opvolgers gehad, waaronder van
af 1905 Toon van Benthem, die de zaken groot aanpakte en in
1921/1922 de uitbreiding van het pand aan de Burgemeester
Mooijstraat realiseerde. In de modern ogende aanbouw, in stijl ge
heel afwijkend van het cafégedeelte, werden de keuken, sanitaire
voorzieningen en enkele logeerkamers ondergebracht, waarna er nog
ruimte overbleef voor verhuur. Hier maakte aanvankelijk de vanuit
Heemskerk gekomen notaris Heenk gebruik van. Er was ook enige
tijd een bankkantoor (Oscar Smit) gevestigd en zelfs heeft een tand
arts er zijn praktijk uitgeoefend.
In de periode van ca. 1930 tot 1948 droeg het pand de naam
'Bondshotel Broksma'. naar de eigenaar Hendrik Broksma. Daarna
werd het bondshotel Meijer, tot in 1959 Joop Lefering de zaak over
Aan liet begin van de Burg. Mooijstraat is in 1921/1922 een aan
bouw gekomen aan het café van Toon van Benthem. Daarnaast
staat een woongedeelte en café De Stiefel.
nam en in het cafégedeelte het Biljartpaleis ging exploiteren met en
kele echte wedstrijdtafels, waarvan dan ook door biljartvereniging
'Onder Ons' druk gebruik werd gemaakt.
Het gedeelte van het pand waar nu Meetpoint en De Stiefel geves
tigd zijn. schijnt omstreeks 1878 te zijn aangebouwd als kolfbaan.
Later werden het twee woningen. Een bekende Castricummer, die
vanaf 1945 tot 1963 op nr 4 woonde, was vishandelaar Cees Veenboer.
De reeds genoemde Coba Brandjes, bewoonster van het 'witte huis'
op nr 1 1herinnert zich deze overbuurman nog goed en vertelt daar
over: "Bij mij aan de overkant woonde Veenboer. Hij haalde verse
vis uit Umuiden en mevrouw Veenboer bakte die iedere vrijdag voor
de verkoop. Dat deed ze achter het huis onder een waranda, gewoon
met een paar grote koekepannen. Dat nam nogal wat tijd in beslag,
maar iedereen had het wachten er voor over, want de vis was heer
lijk. Alles was zeer hygiënisch. Mevrouw Veenboer had weliswaar
geen koksmuts op. maar wel een grote alpino over haar kapsel. En
heel de straat at op vrijdag de gebakken vis van mevrouw Veenboer,
behalve dan de mensen die ze niet mocht, daar hakte ze niet voor.
De geslaagde verbouwing in 1974 van de twee vervallen woninkjes
tot café de Stiefel werd tot voorbeeld gesteld voor de renovatieplan
nen van het in slechte staat verkerende Biljartpaleis, die door eige
naar Theo Bleijendaal in 1978 werden bekend gemaakt. De bouw
vallige toestand van het Biljartpaleis was volgens bezoekers uit die
tijd overduidelijk. De balken waren vermolmd en een bekende
Castricumse biljarter kan zich nog herinneren dat hij bij een harde
stoot door de houten vloer zakte. Bleijendaal had ook voor sloop kun
nen kiezen, maar gaf er de voorkeur aan om met toestemming van
de gemeente het oorspronkelijke karakter van de bebouwing, waar
onder ook de naastgelegen voormalige doorrijstal aan de Dorpsstraat,
zoveel mogelijk te handhaven. De verbouwingsplannen betekenden
dat het Biljartpaleis zou wijken voor winkelruimte, terwijl op de bo
venverdieping. die reeds voor bewoning werd verhuurd, een aantal
eenkamerappartementen (studio's) zouden komen. In 1980/1981 werd
de verbouwing gerealiseerd, waarbij door het weghalen van de on
derbouw van de gevel aan de kant van de Burgemeester Mooijstraat
een luifel ontstond, een leuke entree tot de eerste winkel die zich daar
in 1981 vestigde: Brigitte Modes. In het voormalige cafégedeelte, la
ter biljartruimte, aan de kant van de Dorpsstraat, kwam een bloe-
menzaak. Opmerkelijk is dat dit niet het definitieve einde van het
café- en restaurantbedrijf op de hoek Dorpsstraat/Burgemeester
Mooijstraat betekende, want thans zijn er toch weer eetgelegenhe-
den gevestigd.
Het huis (nr 6), dat in 1895 werd gekocht door Klaas Vader en in
1936 werd afgebroken.
62
