1
Volgens kadastrale gegevens uit 1830 stonden er toen aan het ge
deelte van de Kramersweg, dat nu Burgemeester Mooijstraat heet,
nog slechts drie huizen, omringd door percelen weiland, bouwland
en zelfs bos. In een relatief groot pand, waarschijnlijk een boerderij,
aan de ingang van de Kramersweg ter hoogte van de huidige Super
De Boer. woonde Jan Beugeling, 26 jaar, boer. met vrouw, drie kin
deren en inwonend personeelHet huis was voor eigen rekening ge
bouwd door zijn vader, de timmerman Hendrik Beugeling. Tot het
bezit behoorde ook een ruime tuin ten westen van de woning en een
groot stuk weiland er achter. Er tegenover, in een beduidend kleiner
huis, met tuin en erf, woonde de toen 34-jarige Cornelis Steeman,
met vrouw, twee kinderen en een werkbode. Zijn beroep wordt aan
geduid als tapper, hetgeen betekent dat hier reeds in 1830 een café
gevestigd was. Het derde huis stond ongeveer ter hoogte van het pand
dat bekend is onder de naam De Gouden Stulp' en waarin thans
Shoarma Mama. Sinar-Djaya en D-tails, gevestigd zijn. Daar woon
de Jan Visser, 54 jaar. dagloner, met vrouw en vier kinderen. Eigenaar
van het huis en de grond er omheen was Fulps Ranke, een aanne
mer/metselaar. die destijds in Castricum veel meer bezittingen had.
Reeds in de 19e eeuw, maar vooral in de vorige eeuw nam de be
bouwing sterk toe en ontstond de Burgemeester Mooijstraat die we
thans kennen. De progressieve groei van het aantal inwoners van
2500 in het jaar 1910 tot 20.000 in 1971 creëerde een vraag naar al
lerhande artikelen die vroeger alleen buiten het dorp in de steden ver
krijgbaar waren en de ondernemers speelden daarop in.
De Kramersweg was een van de eerste wegen die in Castricum wer
den verhard. In 1871 werd de weg ten behoeve van het doorgaande
verkeer, naar het inmiddels 5 jaar bestaande station bestraat en op
een breedte van 2.5 meter gebracht.
In 1980 werd voor ruim 300.000 gulden een omvangrijke recon
structie van de Burgemeester Mooijstraat doorgevoerd met een tot
het winkelniveau opgehoogde straat en parkeerplaatsen aan twee kan
ten. Jan Stengs, van de groentewinkel in de Burgemeester Mooijstraat.
merkte hierover op: "Het verschil met vroeger is, dat er nu een hord
bij de ingang staat met een auto er op, dat was vroeger een koe"
Een nieuwe reconstructie van de Burgemeester Mooijstraat is in
middels voltooid.
De gedaantewisseling die de Burgemeester Mooijstraat sinds zijn
naamgeving onderging, heeft niet alleen te maken met nieuwbouw.
De bestaande winkelpanden werden, als daartoe aanleiding was. ook
regelmatig verbouwd, zowel van binnen als van buiten. Het wemelt
in de plaatselijke pers door de jaren heen dan ook van advertenties
met de strekking 'opening van onze winkel in een geheel vernieuw
de zaak' en 'feestelijke heropening van onze geheel verbouwde win
kel'. In het kader van dit artikel is van al deze veranderingen slechts
beperkt melding gemaakt.
Problemen
Vanaf 1973 kreeg winkelcentrum Geesterduin gestalte. Hierop voor
uitlopend werd reeds in juni 1967 de 'Stichting Winkelcentrum
Burgemeester Mooijstraat' opgericht, met volgens voorzitter
Hillenbrink de bedoeling om straks als tegenhanger te fungeren voor
winkelcentrum Geesterduin'In 1967 verenigden de winkeliers in
het oude dorpscentrum zich bovendien nog in een 'Stichting tot be
houd en sanering van de bestaande dorpskern' die al dadelijk tegen
de opzet van Geesterduin bezwaar maakte, tot aan het College van
Gedeputeerde Staten toe. Over de omvang die het nieuwe winkel
centrum zou moeten krijgen, bestond veel commotie.
De Kramersweg in 1907: "Ik denk nog vaak aan de Burg.
Mooijstraat zoals die vroeger was, heel dorps en vol grote bo
men Riet Vader).
Het past niet in het kader van dit artikel om op de ontstane proble
matiek door de komst van een nieuw koopcentrum verder in te gaan,
maar het is wel duidelijk dat de concurrentie met Geesterduin aan de
winkeliers in het oude dorpscentrum niet ongemerkt voorbij is ge
gaan. Verschillende winkeliers in de Burgemeester Mooijstraat hiel
den het voor gezien en verhuisden naar het nieuwe winkelcentrum
of openden er een filiaal. Zorg over de concurrentie met andere win
kelcentra was voor de winkeliers in de Burgemeester Mooijstraat
overigens niet nieuw, want ook de opkomst van de Torenstraat als
winkelstraat schijnt met de nodige argwaan te zijn bekeken.
In 1985 werd onder veel publiciteit het 50-jarig bestaan van de
Burgemeester Mooijstraat als winkelstraat gevierd. Het is niet dui
delijk waarop dit berustte. Er waren reeds voor 1935 winkels geves
tigd en ook de naamgeving van de straat dateerde van ver voor 1935
De voorzitter van de winkeliersvereniging gaf bij deze gelegenheid
een interview af aan het Nieuwsblad voor Castricum, waarin hij de
Burgemeester Mooijstraat zeer prees: hoogwaardige winkels aan
weerskanten, een gunstige ligging vlak bij het station met veel door
gaand publiek en een zeer goede samenwerking van de winkeliers.
Niettemin kon men in zijn betoog toch een kritische noot bespeuren:
de huren van de winkels waren voor sommige winkeliers niet meer
op te brengen. We zullen ook hier niet verder op ingaan, maar het
ligt voor de hand de veelvuldige afwisseling van winkelbedrijven in
sommige winkelpanden met een niet rendabele exploitatie in verband
te brengen.
Het genoemde interview riep nog andere reacties op. Tegen het ge
schetste beeld van de Burgemeester Mooijstraat als een straat waar
in het onbekommerd en gezellig winkelen zou zijn, werd geprotes
teerd. Een ingezonden stuk in de plaatselijke krant vertolkte waar
schijnlijk de mening van veel Castricummers. De straat werd ge
vaarlijk genoemd, zeker voor fietsers, maar ook voor de winkelende
voetganger.
