S "v
ontkend dat de animo voor deze sport zienderogen afneemt omdat
het steeds moeilijker wordt om vanaf het strand nog vis te vangen.
Iman Boot met zijn kinderen Tiny, Joop en Cor in 1933 met op de
achtergrond 'Armeria'.
Strandvermaak
De bij dit onderwerp geplaatste foto met de rieten strandstoelen ge
tuigt van de kinderspelen, die reeds voor de oorlog werden georga
niseerd. zoals hardloopwedstrijden en zandkastelen bouwen en waar
voor prijzen werden uitgedeeld. De rieten strandstoel is in 1882 ont
worpen voor een door reuma geplaagde Duitse dame en is heel lang
ook in Castricum aan Zee de meest favoriete strandstoel gebleven.
Klaas Zwaai, een bekende verhuurder van badstoelen in de jaren zes
tig. zal er dan ook heel wat hebben verhuurd.
Van de vijftiger jaren kan ik mij nog herinneren dat er graafwed-
strijden voor de jeugd werden gehouden, waarmee zelfs kleine geld
bedragen waren te winnen.
De strandspelen zijn inmiddels verleden tijd. Hiervoor zijn andere
sporten in de plaats gekomen, zoals het 'beach-volleybal'surfen en
niet te vergeten de hengelsport. De uitoefening van laatstgenoemde
Toezicht
Foto's uit de jaren twintig tot en met vijftig laten goed zien dat me
nigeen toen nog weinig ontbloot op het strand vertoefde. In de R.K.
Kerk werd echter in de dertiger jaren het tegendeel beweerd, toen de
pastoor de jeugd het strandbezoek sterk ontraadde, zo niet verbood,
omdat mannen en vrouwen daar naakt zouden rondlopen. Voor de
genen die toch gingen kijken, was de teleurstelling dan ook groot,
aangezien hiervan niets viel te ontdekken. Er werd bovendien door
de politie te paard streng toezicht gehouden dat er geen onzedelijke
situaties op het strand ontstonden. Ook in de zestiger jaren werd er
nog op gelet dat badgasten niet te schaars waren gekleed. Was dat
het geval, dan kon men een reprimande verwachten. In die tijd deed
de politiepost op het plateau nog volop dienst. Tegenwoordig houdt
de politie helemaal geen toezicht meer.
Een prachtige briefwisseling, daterend van augustus 1934 tussen de
minister van Binnenlandse Zaken en het gemeentebestuur van
Castricum. over met name het (on(zedelijk gedrag op het strand, trof
ik aan in het streekarchief in Alkmaar. Het ging om een reactie op
een zeer negatief artikel over de Nederlandse badplaatsen, dat in de
Duitse krant 'Bremer Nachrichten' was verschenen. Onze oosterbu
ren vonden het hier namelijk maar een kuise boel. Zo schreef men
bijvoorbeeld dat liefdespaartjes direct werden gearresteerd als de po
litie hen op een duin zag zitten. De burgemeester antwoordde onder
andere: "Indien de paren beschaafd en fatsoenlijk genoeg zijn, mo
gen zij in volle vrijheid zich van tijd tot tijd omarmen en "Ehepaare
alhier stuiten op geen enkele moeilijkheid, indien zij gezamenlijk in
de Noordzee een bad willen nemen Hij voegt daar aan toe: "Indien
men van uit zee verder wil wandelen dan tot aan zijn badtent, dient
men alhier zich bekleed te hebben met badjas, of andere jas. Een ge
deelte van het strand is aangewezen waar niet gebaad mag worden
en men zich niet mag bevinden in badcostuum. Bedoeld is dit gedeelte
te reserveeren voor strandbezoekers, die rustig willen genieten".
Al voor de oorlog hardloopwedstrijden voor de jeugd.
Pas op voor een reprimande.
sport wordt sinds 1973 bevorderd door de Castricumse Zeebotenvis
vereniging 'De Salamander'. De aanleiding om deze vereniging op
te richten was het feit dat twee sportvissers uit hun bootje overboord
sloegen en de ankerlijn om hun nek kregen. De vereniging stelde zich
als eerste ten doel dat er goede veiligheidsvoorschriften kwamen en
dat er een plek werd gevonden voor het stallen van boten. Alhoewel
'De Salamander' ter ere van het twintigjarig bestaan in 1993 nog een
nationale zeehengelwedstrijd heeft organiseerd. kan nu niet worden
Castricumse Reddingbrigade en EHBO
Het toezicht op veilig zwemmen is gelukkig nog geen verleden tijd.
Vanaf 1948 wordt dit gewaarborgd door de Castricumse Reddingbrigade
(CRB) 'de Strandlopers'.een onmisbare groep enthousiaste vrijwilli
gers op het strand. Bekende namen uit de beginperiode zijn Thijs en
Niek Bakker, Huib Wijker, Ger Kelder, alsmede de families Bas en
Veenstra. Thijs Bakker leverde de eerste vlet en het onderkomen op
