bemanningsleden zouden alsnog als verzopen katten aan de vaste
wal komen."
Vanaf het strand lukte het Dirk van Noordt. adjunct inspecteur van
de KNZHRM, om op de Wan Chun te komen en uit te leggen wat er
met de lijnen moest gebeuren. "Om 9.00 uur gleed de eerste man
naar de vaste wal en anderhalf uur later kwam de laatste van het
schip. De kapitein en de marconist bleven echter achter en konden
er pas laat in de middag toe gebracht worden om zich in veiligheid
te stellen. Welgeteld zijn er 29 mensen gered en sindsdien is er niet
meer zo 'n grote actie geweest met een wippertoestel.
Thijs Bakker bracht de bemanning met zijn terreinwagen, geschikt
voor strand- en duinritten, naar café De Zon in Wijk aan Zee voor de
eerste opvang. Daar kon de geschrokken bemanning bijkomen.
Ondertussen konden de redders wel een opkikkertje gebruiken en in
eengedoken achter de duinen ging een fles cognac broederlijk van
hand tot hand.
Pas vele uren later verlieten de laatst achtergebleven bemanningsle
den, de kapitein en de marconist, het schip. De stranding van de Wan
Chun kwam op radio- en tv-journaals en direct trokken drommen
nieuwsgierigen naar het strand.
Dilemma voor Rijkswaterstaat
Diverse bergingsfirma's maakten zich op om de berging te verzor
gen. Zij meenden reële kansen te hebben het schip te bergen, te meer
nu het schip nauwelijks schade had opgelopen.
"In eerste instantie kwamen er runners van de firma Wijsmuller aan
boord. Thijs Bakker noemt ze moderne zeerovers, die aan boord ko
men om te kijken wat er van waarde aan het schip is. Het lag na
tuurlijk in de bedoeling om het te bergen. Wijsmuller was er echter
huiverig voor, want het lag achter drie zandbanken, hoog op de kust.
14
