De laatste officiële daad van Klaas Veldt. Onder het toe
ziend oog van burgmeester Gmelich Meijling metselt hij
op 12 maart 1982 de eerste steen van het nieuwe raadhuis.
ken. Daar heb ik nog spijt van. Dat had ik niet moeten doen.
Als ik toen met een minderlieidsvoorstel in de raad was ge
komen, dan was ik ervan overtuigd dat de hoogbouw er
niet was gekomen.
Door Castricums belang onder aanvoering van de heer
Bollen wordt het gemeentebestuur nog al eens aangeval
len o.a. over de grote bouwproductie in Castricum van
Biesterbos. Ook over grondtransacties lopen de emoties
soms hoog op, maar Veldt weet zijn hoofd steeds boven
water te houden. Behalve in zijn rol als wethouder dient
Veldt ook in andere functies de gemeenschap. Zo was hij
o.a. 20 jaar secretaris van het r.k. kerkbestuur in Bakkum,
voorzitter van de parochieraad, secretaris-penningmeester
van de rundveefokvereniging 'De Duinstreek', polder
meester van de Castricummerpolder en voorzitter van het r.k. be
jaardencentrum 'De Bogaert' Onder het melken van de koeien kwa
men vaak bestuursleden van organisaties even bij hem langs om van
gedachten te wisselen, vergaderingen voor te bereiden, enz.
Als Veldt 65 jaar wordt, besluit hij zich terug te trekken als wethou
der. Na zoveel jaren vindt hij dat zijn vrouw er recht op heeft dat hij
vooral 's avonds meer thuis is. Veldt neemt afscheid van de raad in
augustus 1966. Vele lovende woorden worden tot hem gesproken. In
een reactie wijst hij op de grote veranderingen in Castricum sinds hij
twintig jaar geleden lid van de raad werd. Castricum werd van een
agrarische gemeente van 6000 inwoners een forensenplaats met bij
na 16000 inwoners. Het afscheid is hem niet gemakkelijk gevallen,
maar hij heeft zijn besluit gebaseerd op nuchtere overwegingen, die
typerend zijn voor zijn persoon. Als 65-jarige heeft hij het gevoel dat
hij uit de circulatie moet worden genomen, zoals iedere pensioenge
rechtigde plaats moet maken voor jongere krachten. Hij is ook van
mening dat de gewijzigde structuur van de gemeente Castricum en
de daaruit voortvloeiende problemen een grotere ontwikkeling van
een wethouder vragen. "Een ontwikkeling waarover ik niet beschik
aldus de heer Veldt. Bij die woorden werd het volgens de krant heel
stil in de raadzaal.
Zijn gemengde veehoudersbedrijf en bollenbedrijf dat dan meer dan
20 ha groot is, draagt hij over aan zijn zoon Herman die de stolp
boerderij ten oosten van zijn ouderlijk huis gaat bewonen. Ook de
boerderij aan de westkant was door Veldt gekocht en deze boerderij
wordt eerst bewoond door zijn oudste zoon Piet en later door zijn
dochter en schoonzoon. De '3 Gratiën' worden de drie schijnbaar on
afscheidelijke stolpen in de volksmond genoemd. De bedrijfsgron-
den liggen intussen op zeven plaatsen in de gemeente en zelfs in de
gemeente Limmen. De oudste zoon Piet ziet onvoldoende toe
komstmogelijkheden en emigreert in 1968 met zijn gezin naar Brazilië.
Daar heeft hij een groot agrarisch bedrijf gesticht. Zijn vader en moe
der hebben hem verschillende keren bezocht.
In 1967 heeft Veldt zich laten overhalen om nog een nieuwe functie
op zich te nemen. Tot vreugde van de initiatiefnemers wordt hij de
eerste voorzitter van de werkgroep Oud-Castricum en ook die func
tie vervult hij met enthousiasme. Onder zijn voorzitterschap wordt
in 1973 de werkruimte 'De Duijnkant' door burgemeester Van Boxtel
geopend. Ook aan opgravingen heeft Veldt nog meegewerkt. In 1974
treedt hij als voorzitter af, maar hij blijft wel lid van de werkgroep.
Tot op hoge leeftijd blijft Veldt zijn zoon Herman in het bedrijf assis
teren. Het melken van koeien die niet goed tegen de melkmachine
kunnen, neemt hij tot tegen zijn 80e jaar voor zijn rekening. Op zijn
70e jaar heeft Veldt zich teruggetrokken als lid van het kerkbestuur
en voorzitter van de parochieraad. Tijdens een afscheidsreceptie in
jeugdherberg De Mantelmeeuw ontvangt hij de hoge pauselijke on
derscheiding: Ridder in de orde van Sint-Sylvester. In 1971 ontvangt
de oud-wethouder ook een koninklijke onderscheiding. De Hervormde
predikant dominee Papineau Salm feliciteert de heer Veldt en schrijft
hem o.a.: "Ik heb er altijd respect voor gehad hoe U geheel zichzelf
bleef. U schaamde zich er nooit voor boer te zijn, maar ondertussen
wist u te spreken en op te treden op een manier waar menig stads
mens met veel verbeelding een voorbeeld aan kon nemen.
Door uitbreiding van de gemeente en het aantal ambtenaren wordt
een nieuwe gemeentehuis noodzakelijk. Burgemeester Gmelich
Meijling vraagt Veldt als oud-bestuurder en als vertegenwoordiger
van de Castricumse bevolking om de eerste steen te leggen. Op 12
maart 1982 kwijt de heer Veldt zich van deze eervolle taak.
Over vroeger dacht Veldt soms met weemoed terug: "De onderlin
ge verhouding van de mensen was in die dagen heel anders als op
het ogenblik. Wanneer ik terugdenk aan mijn jongensjaren en we gin
gen naar het werk in het duin, dan werd er gezongen en er werden
leuke verhalen verteld. Mijn vader had verschillende mensen aan het
werk. Daar werd altijd vriendschappelijk mee omgegaan en we had
den allemaal wat voor mekaar over. Niet alleen met het werkvolk,
maar ook wat de buurt betrof was er saamhorigheid. Als er iemand
ziek was en je kon zelfje werk niet doen, b.v. melken, dan stond je
buurman altijd voor je klaar. Wanneer moeder ziek was of bij een
geboorte dan was er altijd de buurvrouw die hulp verleende. Dat is
nu allemaal veel minder of is er helemaal niet meer. Wanneer je 's
avonds van je werk uitrustte, had je altijd een gezellig praatje met
de buurtgenoten. De mensen kwamen bij elkaar en de een wist dit te
vertellen en de ander dat. Er werd een pijpje gerookt en het waren
heet gezellige uurtjes. Het lijkt allemaal wat verleden tijd en dat vind
ik bijzonder jammer.
Veldt heeft Castricum zien groeien van een kleine agrarische ge
meenschap tot een voorstedelijke forensendorp. Enerzijds moest hij
meewerken aan de uitgroei van de gemeente, anderzijds verdedigde
hij de belangen van de agrariërs op integere wijze. Ook zijn maat
schappelijke functies vervulde hij met inzet van zijn hele persoon.
Eenmaal geïnteresseerd was hij ook bereid langdurig zijn krachten
aan een zaak te wijden.
Klaas Veldt overleed op 16 april 1985 en hij werd onder grote be
langstelling op de gemeentelijke begraafplaats Onderlangs begraven.
Niek Kaan
37
