Wie was Dr. J.W. Jacobi Het museum van Duin en Bosch is in het bezit van een aantal tastbare herinneringen aan de eerste geneesheer-directeur. In de eerste plaats is er zijn gefotografeerd por tret: een ernstig ogende man kijkt strak maar vriendelijk voor zich uit, een denker, een be dachtzame man. Tot de collectie van het muse um behoort ook zijn wandelstok, versierd met een esculaap: in de Griekse mythologie de god van de geneeskunst. Van onvervangbare waar de zijn de door Jacobi zelf gemaakte foto-glas- negatieven waarop de gebouwen en delen van het landschap van het pas in gebruik genomen Duin en Bosch te zien zijn. Ze zijn destijds door zijn familie aan Duin en Bosch ge schonken. Zijn naam wordt verder in herinnering gehouden door de naar hem genoemde Jacobilaan. Indien een andere arts aan de basis had gestaan van Duin en Bosch, was er ongetwijfeld een an der instituut gebouwd. Jacobi's ambities en ideeën zijn van grote invloed geweest op het zie kenhuis zoals dat in het begin van deze eeuw tot stand is gekomen. Tussen 1880 en 1915 zijn in ons land 19 psychiatrische ziekenhui zen gebouwd. Vrijwel alle zijn in een ander landschap gelokaliseerd Dr. J.W. Jacobi en zijn van een andere bouwstijl dan Duin en Bosch. Met name inrichtingen met een prote stants-christelijke signatuur ontwikkelden denk beelden die nauwer aansloten bij dat wat toen het "staatstoezicht voor krankzinnigen en krank zinnigengestichten voor ogen stond. Zij intro duceerden een therapeutische visie op de ar chitectuur van gebouwen waar volgens hun zienswijze psychiatrisch zieken optimaal be handeld konden worden. Men ging er van uit dat de inrichting het best verdeeld kon worden in kleine paviljoens gegroepeerd rond de kerk. De indeling van de gebouwen was zodanig dat het personeel centraal in het paviljoen woonde. De hoofdverpleegkundigen werden veelbetekenend "huisvader" of "huismoeder" genoemd, om daarmee het gezin als hoeksteen van de samen leving en tevens als een systeem van waaruit in principe positieve ontwikkelingen voort kunnen komen, na te bootsen. In de hiërarchie van de inrichting was de dominee gelijkwaardig aan de geneesheer-directeur. Jacobi deelde die opvatting niet en het heeft hem veel strijd gekost om zijn opvattingen omtrent de bouw van een nieuw psychiatrisch zieken huis gerealiseerd te krijgen. Over zijn boeiende leven gaat dit artikel. 26 Jan Willem Jacobi wordt op 31 mei 1865 geboren te Haarlem. Zijn ouders behoren tot een milieu van gegoede burgers. Hij groeit op in een harmonisch gezin en gaat naar de in Haarlem bekende school van de heer Prinsen Geerlings. Daarna bezoekt hij het gymnasium waar hij op 27 juni 1884 het eindexamen doet. Vervolgens studeert hij medicijnen te Amsterdam, wordt arts in mei 1892 en promoveert in 1896 tot doctor in de geneeskunde op een proefschrift, getiteld: "Klinische waarnemingen op het gebied der acute infectieziekten". De keus voor deze studie hangt nauw samen met zijn toenmalige werkzaamheden in de infectie-afdeling van het Buitengasthuis, het latere Wilheimina-gasthuis, in Amsterdam. Hij was daar in juli 1892 „Duin en Bosch" Administratie Gebouw met Kouken. Castncum. inwonend assistent-geneesheer geworden en één jaar later benoemd tot vervangend geneesheer-directeur. In de periode 1899 tot 1908 worden te Amsterdam uit zijn huwelijk met Marie Albertine van Leersum hun vijf kinderen geboren: vier zoons en één dochter. Belangstelling voor de psychiatrie De nu volgende periode, zo zal later blijken, is beslissend geweest voor de verdere carrière van Jacobi. In het Buitengasthuis komt hij in contact met de in 1893 tot hoogleraar in de psy chiatrie en neurologie benoemde Cornelis Winkler (1855-1941). Winkler heeft onmiskenbaar zijn stempel gezet op het wetenschappelijk denken, maar ook op de verdere vorming van de jongere Jacobi. Winkler omschrijft hem als een "uitstekend onder zoeker" met wie hij casuïstiek (de beschrijving van een ziektegeschiedenis) verrichtte, onder andere "een zeer fraai geval van Friedreichse tabes" (een door de Duitse internist Nicolaus Friedreich om schreven vorm van ataxie, een coördinatiestoornis tussen het motorisch zenuwstelsel en de spieren). De loopbaan van Jacobi verloopt voorspoedig. Hij wordt aangesteld als "uitwonend" eerste genees- Het administratiegebouw met de keuken.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 1999 | | pagina 26