Wie was Cor Heeck
Portret van een schilder
Wie -nog niet zo veel jaren geleden- eens langs de Bakkummer Stetweg
ging en zijn blik even liet dwalen langs de 'onevenzijde van de straat,
zou op nummer 27 half in de erker een schildersezel niet zijn ont
gaan. Hij zou bij tijd en wijle daarachter een kunstschilder bezig heb
ben kunnen zien en misschien een glimp hebben opgevangen van de
vele boeken, schilderijen, etsen en aquarellen, die hem omringden,
waartussen hij zijn beroep uitoefende, de bewoner van dat pand
Zijn naam? Voor Castricum en Bakkum, voor de regio, voor Noord-
Holland een begrip: COR HEECK. Over hem schreef ik dit artikel
Johannes Cornelis Heeck - 31 mei 1910 in Amsterdam geboren - door
liep in de hoofdstad 'met vrucht', zoals men dat vroeger graag noem
de, de lagere school en moet in zijn jeugdjaren welhaast een meer dan
gewone tekenleerling zijn geweest, die toegelaten werd tot de
Rijksacademie voorde Beeldende Kunst, waarde professoren Jurres
en Wolter belangrijke leermeesters voor hem werden. Hij maakte zich
-gesteund door zijn talent- de technieken van het tekenen, het olie
verfschilderen, het etsen en aquarelleren eigen en bestudeerde de gro
te impressionisten en expressionisten en de schilders van zijn eigen
tijd. Na zijn eindexamen op eigen benen staande, ging hij zich verder
bekwamen in het beroep van kunstschilder, dat zeker voor een be
ginneling, ook in die tijd nou direct niet zo veel perspectief bood. Hij
las veel over de schilderkunst van klassiek tot modern, zoals die zich
in de loop der eeuwen had ontwikkeld en zich nog voortdurend bleef
ontwikkelen en trachtte de stijlen van die tijd in praktijk te brengen.
Daarnaast verdiepte hij zich in de wijsbegeerte en de psychologie met
behulp van de vele boeken, die hij bezat en die een mateloze belang
stelling bij hem hadden gewekt. Zij maakten hem tot wat hij was: een
man met begrip voor de medemens, een karaktereigenschap, die hem
in de loop der jaren tot een gezien en gewaardeerd docent maakte bij
de vele leerlingen die hij onder zijn hoede kreeg. Zijn artistieke loop
baan kreeg er een merkwaardige wending door.
Cor Heeck en zijn vrouw Kitty Witte.
Tot het begin van de zestiger jaren schilderde hij veel buiten, in de
natuur. Zijn latere werk ontstond meestal thuis in zijn atelier/huis
kamer. Het omvatte landschappen, portretten en stillevens (vaak met
bloemen). Het vangen van het 'mysterieuze licht' was voor hem het
doel. Hij maakte een tweetal studiereizen. In 1957 ging hij in op
dracht naar Luxemburg, in 1964 met een buitengewone toelage van
het toenmalige ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
naar Italië. Op latere leeftijd mocht hij van W.V.C. een eregeld ont
vangen wegens zijn persoonlijke verdiensten voor de cultuur in
Nederland. Uiteraard exposeerde hij veel. Een greep daaruit: Alkmaar
('De Vest'), Amsterdam ('Arti et Amicitiae'). Assen, Castricum,
Egmond aan den Hoef, Heiloo, Zaandijk, Groningen, Zaandam. Zijn
werk trok veel belangstelling.
Cor Heeck, onaf
scheidelijk van
zijn sigaar.
De woning van de familie Heeck aan de Kramersweg (tegenover
het huidige restaurant 'De Heerlykhyd'
47
