Wat werd er zoal geveild? Om een indruk te geven van wat er zoal werd geveild, zijn aan een krantebericht over de omzetcijfers van 1939 de volgende gegevens ontleend: FRUIT: Hoeveelheden Bedragen aardbeien 199.371 kg 61.806,- frambozen 1.221 599,- zwarte bessen 1.4.34 446,- rode. witte en kruisbessen 333 68,- appelen en peren 735 - 63,- GROENTEN: peulen 1.995 kg 292,- doperwten 37.957 - 3.829,- capucijners en raspers 57.820 6.464.- tuinbonen 37.045 - 1.747,- snijbonen 25.233 - 2.164,- pronksnijbonen 14.991 555,- trossperciebonen 22.022 - 2.880.- enkele en dubbele sperciebonen 137.983 - 12.328,- aardappelen 19.949 X 719,- spruitkool 59.332 x - 11.470,- boeren- en savoyekool 9.288 x 294,- schorseneren 109.963 X - 12.110,- witlof 22.8.36 - 3.957.- spinazie 22.833 723,- tomaten 7.837 X 405,- sla- en natuursla 144.898 st. - 1.506,- andijvie 21.137 st. 293,- rabarber 7.722 bos 310,- Totaal 125.028,- Daarnaast nog kleine hoeveelheden was- en bospeen, knolselderie. postelein, spekbonen en prei. Uit een overzicht over het jaar 1951 blijkt dat de omzet dan ten opzichte van het jaar 1939 verviervoudigd is tot ruim 508.828.-. De oorlogsjaren Opnieuw braken zorgelijke tijden aan door het uitbreken van de 8 Ook werd veeI groenten in de duinen geteeld. Hier tussen de bonen bij het commissarishuis aan de Zeeweg. V.l.n.r. Klaas Zonneveld, juffr. blauw, Jan - en Gert Zonne veld. Tweede Wereldoorlog. Vereniging en veiling bleven bestaan. Ook het bestuurlijke werk werd voortgezet. Kennelijk kreeg het bestuur van de bezetlende macht toestemming om zowel bestuurs- als ledenvergade ringen te beleggen. In de notulen daarvan uit die tijd vindt men geen enkele kritische opmerking in de richting van de bezetter. Merkwaardigerwijs moest men de leden regelmatig aansporen om het geld op te halen, dat voor de verkochte waar was gevangen. De uitbetaling vond in de regel in een der plaatselij ke cafés op zaterdagavond plaats. Ter wille van een eerlijk verdeelde klandizie onder de kasteleins bestond er een rouleersysteem. In 1941 kwam aan dit gezellige systeem een einde, toen besloten werd om de uitbetalingen in het veilingkantoor aan de Dorpsstraat 60 te doen. Kwam het daardoor, dat men zijn geld niet kwam ophalen? In 1943 maande men de leden nog eens om hel tij dig te doen. "want als het thuis bezorgd moet worden, wordt er een kwartje afgetrokken'. In 1945 is de voorzitter het zat en dreigde het geld, als het binnen vier weken niet afgehaald werd, verbeurd te verklaren. Ruilhandel Het jaar 1942 is voor de veiling niet voordelig geweest, daar er veel producten buiten de veiling om verkocht zijn, aldus de voor zitter in de ledenvergadering van 7 april 1943. Was hier sprake van een stille vorm van verzet (geen produkten in het openbaar te leveren), of kon men onderhands ook een goede prijs maken of speelde wellicht de ruilhandel een rol? Overigens werd er in de oorlogsjaren niet geveild maar verdeeld, hetgeen betekende dat kooplui die voor de oorlog veel bij 'Ons Belang' gekocht hadden, een hogere toewijzing kregen dan dege nen die destijds maar weinig kochten. In een bestuursvergadering in 1944 memoreert de voorzitter dat door de tijdsomstandigheden de aanvoer op de veiling er niet op vooruit gaat. Hij spoort de aanwezigen evenwel aan maar niet bij de pakken neer te gaan zitten en de moed er maar in te houden tot dat er weer betere tijden aanbreken. Op 5 april 1944 zegt hij in zijn openingswoord tot de leden dat de tuinbouw een moeilijke tijd doormaakt, onder andere door gebrek aan meststoffen en arbeids krachten. In de bestuursvergadering van 13 april 1945 stelt hij voor om in dat jaar vanwege de oorlogsomstandigheden geen ledenvergadering te houden. In die jaren wijzigde zich bij de veiling toch zo het een en ander. Zo werd in februari 1941 besloten om het kantoorgedeelte van het woonhuis Dorpsstraat 60 voor de veiling in gebruik te nemen. Gerrit Louter kreeg per 1 april 1941 ontslag als betaalmeester- /boekhouder, een funktie die hij achttien jaar lang en tot op de hoge leeftijd van 75 jaar heeft uitgeoefend. Zijn opvolger werd Jaap Schut, de kassier van de Boerenleenbank. Per 1 januari 1943 nam Willem ten Wolde ontslag als magazijn/- emballagemeester. Hij is elf jaar in die funktie werkzaam geweest. Zijn opvolger werd Willem Brakenhoff. In het laatste jaar van de oorlog haalde de veiling weer een bedui dend hogere omzet. In het voorjaar van 1946 heeft de tuinbouw- vereniging de laatste schulden afgelost. Het veilen kwam geleide lijk weer op gang, in plaats van het verdelen zoals in de oorlogsja ren. Na de oorlog was er weer tijd om een feestje te vieren. Op een zondag in januari 1947 werden de leden en hun gezin onthaald op

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 1996 | | pagina 8