Wat werd er zoal geveild?
Om een indruk te geven van wat er zoal werd geveild, zijn aan een
krantebericht over de omzetcijfers van 1939 de volgende gegevens
ontleend:
FRUIT: Hoeveelheden
Bedragen
aardbeien
199.371
kg
61.806,-
frambozen
1.221
599,-
zwarte bessen
1.4.34
446,-
rode. witte en kruisbessen
333
68,-
appelen en peren
735
-
63,-
GROENTEN:
peulen
1.995
kg
292,-
doperwten
37.957
- 3.829,-
capucijners en raspers
57.820
6.464.-
tuinbonen
37.045
- 1.747,-
snijbonen
25.233
- 2.164,-
pronksnijbonen
14.991
555,-
trossperciebonen
22.022
- 2.880.-
enkele en dubbele sperciebonen
137.983
- 12.328,-
aardappelen
19.949
X
719,-
spruitkool
59.332
x
- 11.470,-
boeren- en savoyekool
9.288
x
294,-
schorseneren
109.963
X
- 12.110,-
witlof
22.8.36
- 3.957.-
spinazie
22.833
723,-
tomaten
7.837
X
405,-
sla- en natuursla
144.898
st.
- 1.506,-
andijvie
21.137
st.
293,-
rabarber
7.722 bos
310,-
Totaal
125.028,-
Daarnaast nog kleine hoeveelheden was- en bospeen, knolselderie.
postelein, spekbonen en prei.
Uit een overzicht over het jaar 1951 blijkt dat de omzet dan ten
opzichte van het jaar 1939 verviervoudigd is tot ruim 508.828.-.
De oorlogsjaren
Opnieuw braken zorgelijke tijden aan door het uitbreken van de
8
Ook werd veeI groenten in de duinen geteeld. Hier
tussen de bonen bij het commissarishuis aan de
Zeeweg. V.l.n.r. Klaas Zonneveld, juffr. blauw, Jan
- en Gert Zonne veld.
Tweede Wereldoorlog. Vereniging en veiling bleven
bestaan. Ook het bestuurlijke werk werd voortgezet.
Kennelijk kreeg het bestuur van de bezetlende macht
toestemming om zowel bestuurs- als ledenvergade
ringen te beleggen. In de notulen daarvan uit die tijd
vindt men geen enkele kritische opmerking in de
richting van de bezetter. Merkwaardigerwijs moest
men de leden regelmatig aansporen om het geld op
te halen, dat voor de verkochte waar was gevangen.
De uitbetaling vond in de regel in een der plaatselij
ke cafés op zaterdagavond plaats. Ter wille van een
eerlijk verdeelde klandizie onder de kasteleins
bestond er een rouleersysteem. In 1941 kwam aan
dit gezellige systeem een einde, toen besloten werd
om de uitbetalingen in het veilingkantoor aan de
Dorpsstraat 60 te doen. Kwam het daardoor, dat men zijn geld niet
kwam ophalen? In 1943 maande men de leden nog eens om hel tij
dig te doen. "want als het thuis bezorgd moet worden, wordt er een
kwartje afgetrokken'. In 1945 is de voorzitter het zat en dreigde
het geld, als het binnen vier weken niet afgehaald werd, verbeurd
te verklaren.
Ruilhandel
Het jaar 1942 is voor de veiling niet voordelig geweest, daar er
veel producten buiten de veiling om verkocht zijn, aldus de voor
zitter in de ledenvergadering van 7 april 1943. Was hier sprake
van een stille vorm van verzet (geen produkten in het openbaar te
leveren), of kon men onderhands ook een goede prijs maken of
speelde wellicht de ruilhandel een rol?
Overigens werd er in de oorlogsjaren niet geveild maar verdeeld,
hetgeen betekende dat kooplui die voor de oorlog veel bij 'Ons
Belang' gekocht hadden, een hogere toewijzing kregen dan dege
nen die destijds maar weinig kochten.
In een bestuursvergadering in 1944 memoreert de voorzitter dat
door de tijdsomstandigheden de aanvoer op de veiling er niet op
vooruit gaat. Hij spoort de aanwezigen evenwel aan maar niet bij
de pakken neer te gaan zitten en de moed er maar in te houden tot
dat er weer betere tijden aanbreken. Op 5 april 1944 zegt hij in
zijn openingswoord tot de leden dat de tuinbouw een moeilijke tijd
doormaakt, onder andere door gebrek aan meststoffen en arbeids
krachten. In de bestuursvergadering van 13 april 1945 stelt hij
voor om in dat jaar vanwege de oorlogsomstandigheden geen
ledenvergadering te houden.
In die jaren wijzigde zich bij de veiling toch zo het een en ander.
Zo werd in februari 1941 besloten om het kantoorgedeelte van het
woonhuis Dorpsstraat 60 voor de veiling in gebruik te nemen.
Gerrit Louter kreeg per 1 april 1941 ontslag als betaalmeester-
/boekhouder, een funktie die hij achttien jaar lang en tot op de
hoge leeftijd van 75 jaar heeft uitgeoefend. Zijn opvolger werd
Jaap Schut, de kassier van de Boerenleenbank.
Per 1 januari 1943 nam Willem ten Wolde ontslag als magazijn/-
emballagemeester. Hij is elf jaar in die funktie werkzaam geweest.
Zijn opvolger werd Willem Brakenhoff.
In het laatste jaar van de oorlog haalde de veiling weer een bedui
dend hogere omzet. In het voorjaar van 1946 heeft de tuinbouw-
vereniging de laatste schulden afgelost. Het veilen kwam geleide
lijk weer op gang, in plaats van het verdelen zoals in de oorlogsja
ren.
Na de oorlog was er weer tijd om een feestje te vieren. Op een
zondag in januari 1947 werden de leden en hun gezin onthaald op