Als Sinterklaas op bezoek bij burgemeester Lommen. In de deur
opening mevr. Lommen en mevr. Leetuters met kinderen.
Sinterklaas op bezoek in de Finse School; links meester Bodewes
en rechts burgemeester Smeets. Dit was Wub 's laatste optreden
als Sinterklaas.
weet ze nog heel veel van de laatste revue voor de oorlog 'Elck
wat wils', waarin zij als dertienjarig meisje in 1936 'On the Good
Ship Lollypop' zong. het liedje waarmee het kind-filmsterretje
Shirly Temple in de gelijknamige film optrad. Vader Wub had
daarop uiteraard een Nederlandse tekst gemaakt.
De onmisbare muzikale begeleiding bij de revue was in de ver
trouwde handen van Nico Witbaard en Nico Brandjes, de plaatse
lijke pianisten en werd soms uitgevoerd door een bescheiden
muziekgroepje.
De nu 87-jarige Maria Hourik-Schermer woont met haar man in
een bejaardenwoning in de schaduw van de Santmark en trad in
haar jonge jaren vaak op met Wub van Weenen en zong solo in
zijn revues, of samen met hem duetten, waarvan zij van sommige
de tekst moeiteloos opzegt.
Ze weet nog te vertellen van optredens in Het Gulden Vlies in
Alkmaar en in Halfweg. "Daar hadden we minder succes dan in
Castricum en Bakkum, omdat vee! teksten in de revue echt op die
dorpen betrekking hadden. Mijn zuster Annie speelde ook mee.
Plankenkoorts hadden we niet. heb ik trouwens nu nog niet, want
nog niet zo lang geleden heb ik in het 'grote huis' nog op de plan
ken gestaan voor de bewoners, maar mijn stem is toch niet meer
wat hij was", moet ze lachend bekennen.
Wat was nou het entreegeld bij die revues? "Ik geloof dal het één
gulden was of drie kwartjes misschien, ik weet dat niet zo goed meer.
maar succes hadden we wel. Natuurlijk kon Wub niet alles alleen
doen. Hij had grote steun aan Henk van Amersfoort, die de organisa
tie in handen had en de decors en requisieten maakte. Ja. het was
een mooie tijd. maar die komt niet meer terug", besluit ze zuchtend.
Sinterklaas
"Wub van Weenen. o die heb ik goed gekend, wel niet in zijn revu
es, want daarvoor was ik toen nog te jong. denk ik. Nee. ik herin
ner me hem uit mijn kindertijd in de rol die hij elk jaar begin
december speelde, meer dan veertig jaar lang. Dan kwam hij op
Duin en Bosch voor de bewoners en de kinderen van het personeel
en dat was feest geblazen", weet Koos Joosse-Hellinga. Zij zou
zelf vele jaren later met haar vriendin Loes van Keeken veel suc
ces oogsten met hun Two Women Shows, aanvankelijk nog voor
de afdeling Castricum van de Ned. Ver. van Huisvrouwen, maar al
gauw voor andere vrouwenclubs overal in den lande van Noord tot
Zuid. "We hebben samen vijftien shows geschreven en opge
voerd".
"Ja als pa zich eind november-begin december en dat elk jaar
weer in het bisschoppelijk habijt stak, dan was Itij weer de goede
kindervriend uit Spanje. Die rol, misschien wel de mooiste van zijn
leven, speelde hij niet. nee hij was Sint Nicolaas. De revueman
kroop dan in een heel andere huid. Hij nam die rol uiterst serieus
en overtuigend kwam hij over bij de duizenden kindertjes, die hun
handjes in zijn grote vuist legden en die hij toesprak in die dagen
onder het toeziend oog van Dirk Visser van de wasserij van Duin
en Bosch als zwarte Piet. Ach. we zagen pa nauwelijks in die tijd,
hij had het er druk mee, want naast zijn optreden in de gemeente,
zat Itij 's middags of 's avonds als Sinterklaas in de achterkamer
van de sigarenwinkel van zijn grote vriend Piet Vader in de Burg.
Mooijstraat". aldus zijn dochter.
.38
