1912 speelt
blijspel 'De
lei rollen of
et bespelen
rok muziek
haar eerste
en als zoda-
.U. meema-
ling van de
taar ook bij
a komische
'aak schate-
ote kracht.
■>,r zijn werk
len voor de
s hem nooit
broer Jaap,
en voor mij
;ognes voor
verzinnen,
;n het komt
haar vader.
's morgens
g naar zijn
houden, dat
■inig toneel-
11 wat heeft
n"
t in Duin en
Het optreden van zijn U-jarige dochter Alie van Weenen in de revue 'Elck wat wils'.
Bosch maar ook later in zijn revues in de zaal van De Rustende
Jager en in zaal Borst in Bakkum. Hij speelde een politieagent in
'Papageno' en had een hoofdrol in 'Gebroeders Kalkoen' en in
'Janus Tulp', allemaal komische publiekstrekkers uit vroeger tijd.
Hij was altijd ergens mee bezig. Naast zijn rollen begon hij ook
eigen teksten te maken, die hij ook vaak in de nachtdienst schreef,
meestal op bekende melodieën. Daarmee voegde hij een nieuw
facet toe aan zijn repertoire dat zou uitmonden in de vooroorlogse
"Castricummer revues", die jaarlijks aan de top stonden van het
plaatselijke amusement.
Revues in het dorp
"Als kind, later als opgroeiend jong meisje heb ik er vee! van mee
beleefd, want in ons huis op de hoek Bakkummerstraat-
Sifriedstraat -als vele huizen in de oorlog op last van de Duitse
bezetters afgebroken- gebeurde van alles. Er werd altijd gerepe
teerd en gezongen, er werden kostuums genaaid en die moeilijk
zelf te maken waren, werden bij de firma Serné in Amsterdam
gehuurd. Ja, pa wilde altijd dat het niet alleen leuk was om naar te
luisteren maar ook om naar te kijken". Zij herinnert zich nog vaag
de eerste revue "En U?' uit de late twintiger jaren. Zij laat de pro
gramma's van de revues 'Reclame' en 'Simmie Harlie Lea' zien.
Wub van Weenen tekende voor de regie en voor veel van de tek
sten. Daarnaast was hij 'compère'. zoals men de conferencier in
die tijd noemde, naast de tegenhanger bij de dames 'commère'.
In navolging van de grote steden m.n. Amsterdam, waar soms
twee revues tegelijk in de theaters stonden en Johan Buziau en
Siem Nieuwenhuizen, Louis-, Rika- en Henriëtte Davids. Lou
Bandy en meer van die coryfeeën triomfen vierden, bleef men in
de provincie niet achter en in tal van plaatsen werd door amateurs
ook revue gespeeld. Jubilea van sportclubs, organisaties en bedrij
ven vormden meestal een gerede aanleiding om iets van dien aard
in de vorm van een dorpsrevue op de planken te zetten en de
bevolking genoot ervan. De revues van Wub van Weenen waren
voor Castricum, Bakkum en omgeving wat nieuws en trokken
volle zalen, ook in de tijd dat er van kerkelijke zijde nogal wat
bedenkingen waren bij het gemengd optreden van dames en heren.
Dat was in de twintiger jaren 'not done' in de gemeente.
De enthousiaste medewerkers van de Van Weenen's revues legden
dat naast zich neer en speelden en zongen in de plaatselijke toneel
zalen, die alle bezwaren ten spijt voller liepen dan ze toeschou
wers konden bevatten. Inmiddels kreeg de jonge groep de naam
'Noord-Holland's Revue Gezelschap te Castricum' en bezong op
allerlei manieren plaatselijke bewoners of zaken en toestanden. Ze
werden gewoon eens even onder de loep genomen en goedmoedig
bekritiseerd op een wijze, waaraan niemand zich kon storen. In die
dertiger jaren, toen het toerisme onze dorpen begon te ontdekken,
werd Castricum in de revues 'gepusht', getuige het refrein van het
liedje 'Mooi Castricum":
Gaat allen mee, gaat allen mee,
Naar het schone plekje aan de zee
Grijpt wat natuur u allen biedt
Kom met je jeugd, je lach, je lied
Kom naar mooi Castricum en geniet.
Uit de dertiger jaren herinnert Alie van Weenen zich de revue
'Wat zeg je er nou van?' waarin -meent ze- Betsy Rommel, Piet
Vader en Dirk Berlee naast haar vader optraden. En natuurlijk
37
