Veranderingen
Op 26 mei 1928 werd de lijn ca honderd meter ingekort, omdat de
NS het overpad van het tweede naar het derde perron opbrak. Dit
was nodig voor de grote verbouwing van het spooremplaceement
in verband met de electrificatie van de spoorlijn, die in 1931
gereed kwam. Daar het aantal reizigers op den duur voor een
goede exploitatie toch wat aan de lage kant was, besloot men op
1 oktober 1935 niet meer op werkdagen te rijden. In juni 1938
kreeg het tramrijtuig te kampen met een defecte motor en moest
het tijdelijk uit de dienst worden genomen. Aan het taxibedrijf
'De Zeemeeuw' te Castricum werd gevraagd zolang de reizigers
met een bus te vervoeren. Dat gebeurde en het beviel zo goed, dat
ook na herstel van de tram het busvervoer bleef gehandhaafd.
Sloop
De tram rijdt nog door een open landschap langs de Duinenbosch-
weg.
Tram- en bovenleiding werden toen alsnog gesloopt. Het tweede
rijtuig dat niet was verbouwd, eindigde als bloemenhuisje op het
ziekenhuisterrein. Behalve voor personenvervoer heeft de lijn -
als raccordement- veel dienst gedaan bij het vervoer van voor
Duin en Bosch bestemde goederen. De ketels voor verwarming en
wasserij werden aanvankelijk met kolen gestookt en enige malen
per week gingen er tot in de zestiger jaren nog wagens met kolen
van het station Castricum naar het ziekenhuis. Ook closetpapier
en zout werden per spoor aangevoerd. Tot ca 1955 gebeurde dat
per locomotor-trein vanaf Wormerveer, daarna vanuit Alkmaar.
Personeel
hulp. Hij reed mee op de brede treeplank van de 'sik' en vertelde
wat er gebeuren moest. Evenals op de heenweg moesten ook op
de terugweg naar het station de kruisingen met wegen en paden
worden beveiligd door middel van de wettelijk voorgeschreven
'man met rode vlag', die het verkeer tegenhield als de trein of het
rangeerdeel moest passeren.
Het zijn beelden, die we in Castricum niet meer zo gauw zullen
zien. Ze horen bij een tijd. die nu alweer zolang achter ons ligt.
Het wandelpad langs de Duinenboschweg is aangelegd op het
tracé van de voormalige spoorbaan. Met het nog aanwezige
stationsgebouwtje zijn het nog de enige getuigen van deze histo-
Toen Duin en Bosch nog een gesloten inrichting was, hing er op
het station een bos sleutels, waarmee het toegangshek tot het
terrein kon worden geopend en gesloten, als ook de wisselhandle
kon worden vrijgemaakt bij het rangeren op het terrein. Het
begeleidend personeel van het rangeerdeel moest dan 'ogen van
voren en van achteren' hebben met het oog op de enthousiaste
neigingen van ziekenhuisbewoners om te helpen. Vooral wijlen
de heer Willem Knebel was in die jaren een zeer gewaardeerde
P.A. van der Kamp
Bronnen:
Archief Provinviaal Ziekenhuis Duinenbosch
Archief Werkgroep Oud Castricum
De nu geëlectrificeerde tram
bij de eindhalte op het ter
rein van Duin en Bosch.
19
