heeft Peperkamp toen uitgeroepen: "Moet u eens goed horen, ik
moet van iedereen leven, want als ik het alleen van de katholieken
moet hebben, dan heb ik geen brood op de plank".
Het geloof speelde in zo'n dorp inderdaad een rol bij de vraag wie
wèl of niet als klant bij je kwam en het werd in de dorpse
gemeenschap als een soort verraad gezien als je niet principieel
in de leer was. Daardoor is hij vermoedelijk wel wat
werkopdrachten kwijtgeraakt, zoals het plaatsen van de kachels
in de rk-scholen en het maken van hekwerken voor de kerk.
Over de keuze van zijn dochters heeft hij gezegd: "Wat zij doen
moeten ze zelf weten; wij hebben geprobeerd ze groot te brengen
en die niet-katholieke jongens, die ze hebben gekozen zijn keu
rige jongemannen". En met die-uitspraak was de discussie geslo
ten, hoewel de jongere kinderen daardoor nog regelmatig ge
plaagd werden op school.
Het laat zich wel raden dat kapelaan de Boer zich in huize
Peperkamp niet in de populariteit van wijlen pastoor Engering
mocht verheugen.
Het is zelfs zo dat Trijntje, als zijn komst was aangekondigd,
altijd het zeil onder het deurmatje in de woonkamer extra in de
was zette, in de stille hoop dat het matje het op een welgekozen
moment op een glijden zou zetten
Als Kapitein Rommel terug kwam van één van zijn verre reizen,
dan was het gewoonte om bij te praten in café De Rustende Jager
onder het genot van een jonge borrel. Rommel kwam regelmatig
in de smederij en de kinderen vonden het altijd een feest als
Kapitein Rommel over was.
Eenmaal bestond hij het om direct na aankomst in de kleine
uurtjes nog naar de smederij te komen. Tóen waren de kinderen
al naar bed.
Samen met Piet Schotvanger en Ab Rommel ging Cor Peperkamp
jagen in de duinen met een oud jachtgeweer. Het kostte de
kapitein geen moeite om een jachtvergunning te krijgen. Rommel
vroeg wel eens aan de kinderen: "zingen jullie een liedje?"
Afbeelding 10
Leden van de toneelvereniging, v.l.n.r.: Cor Peperkamp, een ma
troos van de kustwacht. Jan Duijn, Piet Schotvanger en Wub van
Weenen.
"op de klompjes, trip. trip. trap.
komen Trientje en Marietje
deftig uit de school gestapt
Piet Schotvanger, die erbij stond, zei dan: "Kom, hou mijn hand
eens vast!" en dan stopte hij een tabakspruim in de kinderhand en
kneep er hard in. zodat de bruine drab langs de kindervingertjes
sijpelde. Zo'n plagerijtje werd in die tijd heel gewoon gevonden.
Het verenigingsleven
Cor Peperkamp hield graag voordrachten en was dan ook zeer
gewild als ceremoniemeester bij allerhande festiviteiten en plech
tigheden.
Afbeelding 11
De damvereniging om
streeks 1930 bijeen in café
Van Bentem (hoek Dorps
straat-Burg. Mooystraat);
Cor Peperkamp, de voor
zitter, achter het tafeltje met
Cees Brakenhojf (links) en
Wiebe Bitimer (met pijp).
Staand v.l.n.r. Ie en 2e on
bekend, Gerrit Sprenkeling,
Henk de haan, Piet Ruiter,
Pieter Schenk, Willem
Baars, Gerard Essing,
Gerrit de Nijs, Sjaak Cools,
Cor Orij en Ab de Zeeuw.
