Dokter Leenaers betrok eerst Huize Maja, het tegenwoordige Hotel-Restaurant Komman, (afb 2) Hij huurde het van de heer Claasen die in het toenmalige Ned. Indië verbleef. Hij liet er een tijdelijke houten garage naast zetten. Door aannemer Jan Hou tenbosch werd een nieuwe praktijkwoning gebouwd aan de Mient die de naam "Op 't Sant" kreeg, (afb 3 en 4) Iets ten noor den van deze plaats zou later het naar hem genoemde wijkge- bouw verrijzen. Afbeelding 3 Eerste steenlegging van de praktijkwoning "Op 't Sant". Van links naar rechts: Theo v.d. Himst (opperman), Floris de Groot, Cor de Groot, Gijs v.d. Himst, Cees de Groot (aannemer), Jan Houtenbos (aannemer), Mevr. Leenaers, Burgemeester Lommen, dokter Leenaers met zoon Gerard op zijn arm en mevr. Lommen (moeder van de burgemeester) Afbeelding 4 Huize "Op 't Sant" In korte tijd wist dokter Leenaers het vertrouwen van velen te winnen. Hij voelde de mensen goed aan, was bijzonder kundig en stond bekend om zijn goede diagnoses. Hij kreeg een heel drukke praktijk, die zich uitstrekte tot Egmond-Binnen. Ook had hij de zorg voor gasten op het kampeerterrein en voor de kinderen in de toenmalige vacantiekolonies St. Antonius en De Eenheid. De gezondheidstoestand van de bevolking liet heel wat te wensen over. Er waren veel grote gezinnen die klein behuisd waren en in de helft van de woningen werd nog in bedsteden geslapen zonder frisse lucht. Besmettelijke ziekten konden zich makkelijk verspreiden. Er waren veel gezinnen waar T.B.C. heerste en bij die woningen stond dan een soort tuinhuisje dat naar de zon kon worden ge draaid, waar de patiënt overdag in lag. Er moest hard worden gewerkt. De dokter had een apotheek aan huis en trok zonodig ook tanden en kiezen (tarief per stuk 1, en oefende dus naast het beroep van huisarts ook dat van apothe ker en zo af en toe tandarts uit. Ook bevallingen werden door hem veel gedaan (tarief 15,-).Voor bevallingen werd door de dokter ook wel verwezen naar de verloskundige. Mevr. Scholten- Kloes herinnert zich dat een van de moeders na de zoveelste be valling steeds maar informeerde of de dokter het al wist. Toen zij dat aan de dokter vertelde zei hij: "Dat begrijp ik wel. Ze kreeg bij elke gezinsuitbreiding een grote taart van me. Die krijgt ze nu ook weer hoor!" De dokter eiste van zijn patiënten dat ze zijn voorschriften pre cies opvolgden anders kregen ze de wind van voren. Kort na zijn komst in Castricum nam de dokter het initiatief tot oprichting van de EHBO. (afb 5) Hij gaf zelf les in een zaaltje achter het toenmalige café Van Benthem op de hoek van de Dorpsstraat en de Burg. Mooystraat. Eén van zijn leerlingen her innert zich dat hij heel goed les gaf, maar dat het zo snel ging dat sommigen het moeilijk bij konden houden. Leenaers wordt ook genoemd als een van de oprichters van het Witte Kruis in Castricum en hij was een van de voorvechters van een nauwe samenwerking met het Wit Gele Kruis om op die ma nier een groter dienstenpakket te kunnen aanbieden. In oktober 1941 werd tussen de twee organisaties voor dat doel een overeen komst gesloten. Afbeelding 5 Dokter Leenaers, 2e van links, bij de strandpost van de EHBO in 1933. Het gezin Leenaers telde drie zoons en twee dochters. Op 10 juni 1941 kwam daar nog een tweeling bij, waarvan het jongetje ech ter overleed. Het was een druk gezin, maar mevrouw Leenaers, een knappe en charmante vrouw op wie de dokter heel trots was, stond er niet alleen voor. Bij één van zijn grootste vrienden de chirurg dokter Kerssema- kers van het St. Elisabeth-ziekenhuis te Alkmaar, was een dienst bode in huis uit 't Zand in Noord-Holland. Aan haar vroeg Lee naers of zij niet nog iemand kende die bij hem in dienst kon ko men. Dat bleek het geval te zijn. Op deze manier kwam het kon- takt tot stand tussen Regien Baltus eveneens uit 't Zand en de fa milie Leenaers. Tussen haar en de familie ontstond een band die nog tot de dag van vandaag voortduurt. De dokter zette zich volledig in voor zijn patiënten en niet alleen in medisch opzicht. Als hij wist dat mensen armoede leden dan 26

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 1990 | | pagina 26