I
mgeres An-
gers jr..
leuw opge-
aok het ho-
weer in de
Dtel, dat 20
litsers kwa-
ren brutaal
;eweest wa-
ig mogelijk
n de lunch-
•uikt. Daar-
avondeten.
dansavon-
e "Casano-
k de jeugd
kers buiten
Afbeelding 11
Een rustig momentje in hun drukke bestaan. Zittend aan links
naar rechts Zus Kuys. Annie Eggers en Libert Eggers jr..
Zus Kuys stond achter het buffet en had veel plezier in haar werk.
Kelner Frans Schut die dertig jaar in "De Rus" heeft gewerkt,
kon de orde uitstekend bewaren. "Jammer dat ie weg ging" ver
zucht Zus Kuys nu nog, maar ook aan Willem Groot en Klaas
Koper bewaart zij goede herinneringen. Libert Eggers jr. zorg
de niet alleen door zijn muzikale talenten voor een bijzondere
sfeer. Hij had meer dan 50 opgezette dieren verzameld die overal
in café en zaal waren opgesteld. De gordijnen van het café wa
ren 's avonds altijd open en op alle tafeltjes brandden kaarsen
wat een heel gezellig gezicht was. Veel verenigingen hadden in
"De Rus" hun domicilie, zoals de schaakclub, damclub, instituut
voor arbeidersontwikkeling, schermvereniging, boks-club, bejaar
denvereniging, cabaretclubje enz. enz...
Op 1 juli 1953 vierde de familie Eggers het feit dat zij vijf en twin
tig jaar in De Rustende Jager gevestigd waren. Een kwart eeuw
hard werken, waarin een bijzondere plaats binnen de dorpsge
meenschap was veroverd,was wel een herdenking waard.Grote
belangstelling was er voor de receptie met thé-dansant. Meer dan
zestig bloemstukken toverden de zaal om in een bloementuin.
Aan het eind van de jaren vijftig werd het onrustig in het dorp.
Om erger te voorkomen besloot burgemeester Smeets muziek
instrumenten als trompet en slagwerk te verbieden. Alleen pia
no, viool en bas werden nog toegestaan. Alras werd Castricum
het Violendorp genoemd. Na veel overleg met de burgemeester
werden de maatregelen tenslotte weer versoepeld en kon Libert
Eggers jr. zijn repertoire in weer wat losser en vrolijker klanken
omzetten. Annie Eggers: "Gelukkig kwamen de danslustigen weer
terug en werd het als vanouds weer vol, soms zo vol dat je er
geen kat aan z'n staart door kon trekken. Maar dat was juist ge
zellig, hoe voller hoe leuker".
In 1964 besloot Libert Eggers te stoppen. Het maar werken van
de vroege ochtend tot de late avond begon hem toen teveel te
worden. De Rustende Jager werd verkocht aan Jan Endstra. Ook
toen bleef Zus Kuys assistentie verlenen. De familie Endstra heeft
veel veranderingen in de zaak doorgevoerd, onder meer ver
dween het buffet en kwam er een bar in het café-gedeelte; een
bar waar na afloop van menige raadsvergadering nog een ste
vig borreltje is gedronken en waarbij bleek dat er in de sluiting
suren nog wel enige rek kon zitten. Endstra legde het accent bij
de exploitatie meer op het restaurantgebeuren en op bruiloften
en partijen en schafte de wekelijkse dansavonden op den duur
geheel af. "De Rus" had een volledige vergunning. Het verko
pen van drank in het café was niet langer aanvaardbaar meer.
Een gedeelte van het café werd daarom afgezonderd en inge
richt als slijterij.
Zo brak dan het jaar 1974 aan, waarin de Rabo-bank z'n oog op
het oude etablissement liet vallen. Pogingen werden nog in het
werk gesteld om tenminste de karakteristieke gevel in het nieuw-
bouwplan te doen opnemen. Tenslotte kwam de volgende zake
lijke mededeling van het bestuur: "Een gedegen onderzoek met
behulp van onze architect en de bouwtechnische afdeling van
de Centrale Bank heeft geleid tot de conclusie dat het pand "De
Rustende Jager" niet op een verantwoorde manier is in te pas
sen in de nieuwbouwplannen en besloten is een geheel nieuw
bankgebouw te realiseren". Daarmee was het vonnis geveld. In
oktober 1976 deed de sloper zijn werk. Opnieuw was een stukje
tastbare historie uit de oude dorpskern verdwenen.
N.A. Kaan