I mgeres An- gers jr.. leuw opge- aok het ho- weer in de Dtel, dat 20 litsers kwa- ren brutaal ;eweest wa- ig mogelijk n de lunch- •uikt. Daar- avondeten. dansavon- e "Casano- k de jeugd kers buiten Afbeelding 11 Een rustig momentje in hun drukke bestaan. Zittend aan links naar rechts Zus Kuys. Annie Eggers en Libert Eggers jr.. Zus Kuys stond achter het buffet en had veel plezier in haar werk. Kelner Frans Schut die dertig jaar in "De Rus" heeft gewerkt, kon de orde uitstekend bewaren. "Jammer dat ie weg ging" ver zucht Zus Kuys nu nog, maar ook aan Willem Groot en Klaas Koper bewaart zij goede herinneringen. Libert Eggers jr. zorg de niet alleen door zijn muzikale talenten voor een bijzondere sfeer. Hij had meer dan 50 opgezette dieren verzameld die overal in café en zaal waren opgesteld. De gordijnen van het café wa ren 's avonds altijd open en op alle tafeltjes brandden kaarsen wat een heel gezellig gezicht was. Veel verenigingen hadden in "De Rus" hun domicilie, zoals de schaakclub, damclub, instituut voor arbeidersontwikkeling, schermvereniging, boks-club, bejaar denvereniging, cabaretclubje enz. enz... Op 1 juli 1953 vierde de familie Eggers het feit dat zij vijf en twin tig jaar in De Rustende Jager gevestigd waren. Een kwart eeuw hard werken, waarin een bijzondere plaats binnen de dorpsge meenschap was veroverd,was wel een herdenking waard.Grote belangstelling was er voor de receptie met thé-dansant. Meer dan zestig bloemstukken toverden de zaal om in een bloementuin. Aan het eind van de jaren vijftig werd het onrustig in het dorp. Om erger te voorkomen besloot burgemeester Smeets muziek instrumenten als trompet en slagwerk te verbieden. Alleen pia no, viool en bas werden nog toegestaan. Alras werd Castricum het Violendorp genoemd. Na veel overleg met de burgemeester werden de maatregelen tenslotte weer versoepeld en kon Libert Eggers jr. zijn repertoire in weer wat losser en vrolijker klanken omzetten. Annie Eggers: "Gelukkig kwamen de danslustigen weer terug en werd het als vanouds weer vol, soms zo vol dat je er geen kat aan z'n staart door kon trekken. Maar dat was juist ge zellig, hoe voller hoe leuker". In 1964 besloot Libert Eggers te stoppen. Het maar werken van de vroege ochtend tot de late avond begon hem toen teveel te worden. De Rustende Jager werd verkocht aan Jan Endstra. Ook toen bleef Zus Kuys assistentie verlenen. De familie Endstra heeft veel veranderingen in de zaak doorgevoerd, onder meer ver dween het buffet en kwam er een bar in het café-gedeelte; een bar waar na afloop van menige raadsvergadering nog een ste vig borreltje is gedronken en waarbij bleek dat er in de sluiting suren nog wel enige rek kon zitten. Endstra legde het accent bij de exploitatie meer op het restaurantgebeuren en op bruiloften en partijen en schafte de wekelijkse dansavonden op den duur geheel af. "De Rus" had een volledige vergunning. Het verko pen van drank in het café was niet langer aanvaardbaar meer. Een gedeelte van het café werd daarom afgezonderd en inge richt als slijterij. Zo brak dan het jaar 1974 aan, waarin de Rabo-bank z'n oog op het oude etablissement liet vallen. Pogingen werden nog in het werk gesteld om tenminste de karakteristieke gevel in het nieuw- bouwplan te doen opnemen. Tenslotte kwam de volgende zake lijke mededeling van het bestuur: "Een gedegen onderzoek met behulp van onze architect en de bouwtechnische afdeling van de Centrale Bank heeft geleid tot de conclusie dat het pand "De Rustende Jager" niet op een verantwoorde manier is in te pas sen in de nieuwbouwplannen en besloten is een geheel nieuw bankgebouw te realiseren". Daarmee was het vonnis geveld. In oktober 1976 deed de sloper zijn werk. Opnieuw was een stukje tastbare historie uit de oude dorpskern verdwenen. N.A. Kaan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 1984 | | pagina 15