De Castricumse familie Res Evenals voorgaande jaren is ook in dit jaarboekje plaats inge ruimd voor de stamboom van een Castricumse familie. Dit jaar is het de familie Reseen familie die nog steeds in onze plaats ver reweg de meeste naamgenoten heeft en die in de periode 1830 - 1930 bijna uitsluitend in Castricum woonde. De familie Res is van Franse herkomst. Op 27 juli 1764 trouwt ene Bernard Louis Rech te Amsterdam. In de huwelijksacte staat aangegeven dat hij afkomstig is van Lagarde. Bij zijn huwelijk is hij 35 jaar oud, dus moet hij omstreeks 1729 geboren zijn. Na het overlijden van zijn eerste vrouw hertrouwt hij in 1779. In deze acte staat aangegeven, dat hij afkomstig is van Boergé. Onduide lijk is nog uit welke streek van Frankrijk Bernard Louis Rech is gekomen, daar er meerdere kleine dorpjes Lagarde zijn en er mo gelijk met Boergé de stad Bourges bedoeld zou kunnen zijn. Bernard woont in Amsterdam eerst op het Keizerrijk en later op de Bierkaai. Omstreeks 1782 verhuist hij naar West- Zaandam. Zijn enige zoon Willem trouwt in 1796 en gaat in Oost-Zaandam wonen (Oost- en West-Zaandam waren toen nog afzonderlijke gemeenten); de naam Rech(e) is inmiddels al vernederlandst tot Res. Willem overlijdt al op 38-jarige leeftijd, nadat ruim een maand daarvoor reeds 2 jonge kinderen (6 jaar en 4 jaar) van hem ver moedelijk aan eenzelfde besmettelijke ziekte zijn overleden. Op dat moment zijn nog in leven de kinderen Bernardus 9 jaar oud en Anthonie een half jaar oud; dan nog de enige naamdragers met de naam Res. Verfockende hare drie Sondaagfe uytrc^pingen htiar defelvc, devoorfz. trouwe te folemniferenen in alles te voltrekkenfo verre daar anders gene wet tige verhinderingen voor en valle. En naar dien fy by waarheid verklaaren/dac fy vrye Perfonen waren, en malkanderen in bloede niet en beftonden, waar dooreen Chriftelyk Huwelyk mochteverhindert worden, zyn hun hare gebo den verwilliget. Huwelijksacte uit 1779 Anthonie wordt kleermaker en blijft ongehuwd. Bernardus heeft besloten om zich te wijden aan de geneeskunst; deze keuze kan mogelijk te maken hebben gehad met het jong overlijden van zijn vader en broertjes. Bernardus werkt een aantal jaren bij de chirurgijn Hendrik Tobbe te Zaandijk. Hier woont hij in, doet ervaring op en studeert hij in zijn vrije tijd. Op 25 okt. 1825 verzoekt hij aan de 'Provinciale commissie van geneeskundig onderzoek en toevoorzigt in Noord Holland' om een examen af te mogen leggen als heelmeester voor het platteland. De goede getuignissen vergezellen hem: 'dat hij zich altoos eerlijk en braaf heeft gedragen en de zaken van de heer Tobbe getrouw heeft behartigd en van zijn tijd ter aanlering van kundigheden een goed gebruik heeft gemaakt'. Het examen wordt op 10 nov. 1825 afgelegd. Hij slaagt voor de meeste vak ken, echter voor pharmacie en algemene ziektekunde moet hij in het daaraanvolgende jaar een herexamen afleggen. Chirurgijn In de notulen van deze provinciale commissie kunnen we aardig volgen hoe Bernardus zich worstelt door de examens, diverse her kansingen krijgt en het veelal met de zenuwen te kwaad heeft, waardoor hij de gelegenheid krijgt het examen schriftelijk in plaats van mondeling af te leggen. Op 12 maart 1828 moet hij zich opnieuw te Haarlem aan een geneeskundig onderzoek on derwerpen en is dan wat gelukkiger in de beantwoording van de door de commissie gestelde vragen, waarna de commissie hem bevordert tot heelmeester voor het platteland. In dezelfde com missievergadering komt vervolgens een brief ter tafel van de bur gemeester van Castricum gericht aan Gedeputeerde Staten en in houdende het verzoek om een heel- en vroedmeester te mogen be roepen op een jaarlijks traktement van 150 gulden. De gemeen te Castricum was geheel verstoken van genees- of verloskundige hulp. De gemeenteraad had besloten een toelage aan te bieden van 150,per jaar voor het verkrijgen van geneeskundige hulp; zij moest echter voor deze jaarlijkse uitgave toestemming ver krijgen van G.S. Het zal duidelijk zijn dat in genoemde vergadering is beslist over het lot van Bernardus Res. Kort daarna begint hij zijn praktijk in Castricum. 27

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 1983 | | pagina 27