Na de verhuizing van de familie Mooy in 1908 breidde de
boerderij zich door de voortvarende aanpak van vader Piet
gestadig uit. Toen in 1924 de Schaapherderswoning werd
gesloopt bouwde men van het sloophout bij het Zeeveld een
z.g. buitenbarg (hooiberging). Ook de koezolder van de
boerderij werd met dit materiaal verhoogd; deze was namelijk
zo laag dat de koeien er bijna met de ruggen tegenaan stonden
en de mannen verplicht waren hun werk al bukkend te
verrichten.
Tot slot willen we niet onvermeld laten dat er behalve de
genoemde duinboerderijen aan de rand van het duinterrein in
Castricum en Bakkum nog meer boerderijen te vinden waren,
zoals de Papenberg bij Onderlangs, de boerderij aan het
Slingerpad en de boerderij van Trijn Asjes, die stond achter het
huidige P.W.N. kantoor. Boerderijen echter die niet recht
streeks met het ontginningsplan van doen hadden.
Gegevens voor deze beschrijvingen ontleende we o.a. aan diver
se geschriften, waaronder het boek over het duinreservaat van
Ir. J. G. G. Jelles, enkele archieven en voorts ook dikwijls aan
de hand van overleveringen.
Q. de Ruijter
Zeeveld Foto: P. A. v.d. Kamp
10
