dacht ik, je moet toch hier lid van de fanfare zijn.
Dat was toen St. Martinus en is later samengegaan
met St. Gregorius uit Waarland en werd toen ’Samen
Voorwaarts’. Ik speel op de cornet. Dat is een kleine
uitvoering van de trompet.
Wat vindt u het grootste verschil met toen en nu?
Dat is vooral de vooruitgang in de techniek. Ik heb de
eerste televisie nog meegemaakt. Die stond dan in het
plaatselijke café. Als er dan een voetbalwedstrijd was,
zat de zaal helemaal vol om naar zo’n klein beeldje te
kijken. En de vooruitgang in het vervoer. We hadden
toen samen met mijn broer een brommertje. Een Berini
en een Kaptein Mobylette. En later had ik een motor.
Een Honda, een heel vooruitstrevend type met een
startmotor. Die hoefde je niet aan te trappen.
Wat was uw beroep?
Ik heb een opleiding gedaan op de lagere en
middelbare landbouwschool. Daarna heb ik
gesolliciteerd bij het Ministerie van Landbouw en
daar was ik uiteindelijk werkzaam. Ik deed daar
controlewerk bij land- en tuinbouw en visserij van
regels die daar van kracht waren. Bestrijdingsmiddelen
en dierenmishandeling, daar moesten we op toezien.
Meestal eerst een waarschuwing maar we deelden
ook boetes uit, daar waren we toe bevoegd. Samen
met buurman Cor Smit heb ik ook de avondmulo in
Spanbroek gevolgd en we hebben allebei het
diploma behaald.
Bent u ook wel eens gevallen met de motor?
De Weere was is een lange weg met 33 bochten en ik
ben er een keer onderuitgegaan op de natte weg.
Ik heb ook op de motor samen met oma nog
rondgetoerd door Nederland.
Waarom bent u naar ’t Veld verhuist?
Ik mocht van het ministerie niet in De Weere en
omgeving blijven wonen en werken. Je had dan te
veel voorkennis bij die mensen en daar moet je geen
controlewerk gaan doen. Dus ik werd in deze regio
geplaatst. We hebben eerst nog in Den Helder en
Schagen gekeken maar daar was het niet zo
gemakkelijk om wat te vinden. Toen spraken we
Cor Sijts, die komt ook uit De Weere. Hij woonde al in
’t Veld en vertelde dat er naast hem aan de Dreef nog
een stukje grond te koop was. Dat was grond van
Cor Smit die had het in de vrije verkoop. Toen hebben
we daar een huis gepland en in eigen beheer laten
bouwen. De toenmalige burgemeester van Breemen
had er veel baat bij dat daar in het nieuwe plan
gebouwd werd, dus we kregen alle medewerking en
binnen een jaar stond er een huis. Een half jaar later
kwam Cor Langedijk, de broer van Tony, hier ook
wonen. Die kwam ook uit De Weere.
Hoe en wanneer heeft u oma ontmoet?
Ik was de op een na jongste van 7 kinderen en Tony
was de op een na jongste van 15 kinderen dus er
was regelmatig een bruiloft die toen nog veel gevierd
werden. We waren toen allebei 17 jaar en naar een
bruiloft mocht je altijd een meisje meevragen. Ik vroeg
Tony. We hadden toen nog geen verkering. Daar waren
we nog veel te jong voor. Onze bruiloft was jaren later
toen we allebei 27 waren en die begon ’s morgens om
10 uur op het gemeentehuis en daarna naar de kerk.
’s Middags was er een receptie met de fanfare erbij en
dan ’s avonds de bruiloft tot 1 uur ’s nachts. En toen
heb ik de bruid naar binnen gedragen in ons nieuwe
huis aan de Dreef.
Dreef 3 met daarachter nog weiland.
Piet hier op een Jawa Twin.
