K
IM
ii
ffli
IC
- i
J
HULDE EN GEBED
VOOR DE SOLDAAT
GERARD BUREN
GEB. 8 MAART 1926
GESNEUVELD TE KEDIRI
4 FEBR.1949
refrein
refrein
1
Deze herinnering moet uit de jaren ’50 zijn geweest,
toen wij met gespaarde bonnen van de Spar gratis
met de bus naar Amsterdam zijn geweest. Daar was
een optreden in Carré met Snip en Snap. Daar werd
een liedje gezongen, dat ik daarna nooit meer heb
gehoord. Ook wist ik niet wie het heeft gezongen.
Jaren later ben ik gaan zoeken; ik wilde het horen
want die herinnering raakte ik niet kwijt. Op een
gegeven moment schoot mij de naam van de show
te binnen: De Sleeswijk Revue. Door verder te zoeken
kwam ik op de titel van het liedje. Dat is: Jongens in
Indië. En nu gezongen door The Sunstreams.
Maar deze herinnering heeft ook zeker te maken met
de Zijdewinder soldaat Gerard Buren die in 1949 in
Indië is gesneuveld. Misschien zijn er nog mensen die
zich dit herinneren. Juist daarom wil ik dit verhaal in
het blad ’t Is mooi weest.
refrein:
Jongens in Indië, hou je maar haaks
daar is het land van smaragd.
Denk aan je meisje, je vrouw of je kind
zij die daar ginds op je wacht.
Jongens in Indië, hou je maar haaks
straks ben je immers weer thuis.
Dan wacht wat je lief is je op aan de boot
jongens dan ben je weer thuis.
Jongens in Indië
Skymasters brachten in pijlsnelle vaart
zakken vol post naar de Oost.
Brieven van meisje, van vrouw of van kind
brachten daar liefde en troost.
Al die beschreven papiertjes van thuis
las men daar ginds keer op keer.
Al waren de woorden niet altijd gelijk
toch kwam het steeds hier op neer.
Huil niet m’n liefsteik sla mij erdoor
heus heb om mij maar geen angst.
Jij moet niet treuren dat helpt je toch niet
dan duurt de scheiding het langst.
Eén ding dat moet mij nog wel van het hart
zorg dat je blijft, die je bent.
Zodat bij het weerzien één ieder in jou
duidelijk de oude herkent.
Eénzaam, alleen in dat land van smaragd
blind voor de tropische pracht.
Stond een soldaat vaak met stengun op post
en hield oplettend de wacht.
Rondom hem heen klonk geen enkel geluid
niets waar door hij werd verstoord.
Dan zag hij het Hollandse land weer voor z’n geest
en heeft vaak in stilte gehoord.
Achterzijde bidprentje Gerard Buren.
Gedenksteen van Gerard Buren aan de buitenmuur van
de Martinuskerk in ’t Veld.
Een bijzondere
herinnering
In uw gebed wordt aanbevolen de
Ziel van Zaliger
GERARD BEREN
Hij werd geboren te Bergen (N.-H.)
8 Maart 1926. Opgeroepen in militaire
dienst, vertrok hij als Grenadier naar
Indonesië op 26 Mei 1947 en viel als
slachtoffer van zijn plicht op 4 Febr.
1949 nabij Kediri op Java. Getrans
porteerd naar het hospitaal werd hij in
zijn stervensuur bijgestaan door de
Aalmoezenier en de 5e Februari be
graven met militaire eer nabij het
kerkje van zijn garnizoen.
Bij dit droevig sterfgeval gaat onze
deernis vóór alles uit naar de ouders
van deze eerste (van de St. Martinus-
parochle te 't Veld. N.-H.) gevallen
strijder en medebroeder. Wordt van
zwaarste offer gevraerd?
een keer naar huls,
•oen hij één van zltt naak kers verge
zeld bad naar diens vustplaats.
Hij. (Gerard), was berêhd, dag en
nacht stond hem de dood voor ogen.
Hij wist, dat er een hogere Macht over
zijn leven kon beschikken. Als een held
is hij dan ook gevallen voor God en
Vaderland. Ouders, laat het getuige
nis van zijn aalmoezenier u tot troost
zijn in deze droeve dagen: „Ik heb in
Gerard één van mijn beste jongens
verloren. Steeds zocht hij mij op en
verschafte mij waardevolle inlichtin
gen. Zodoende was hij voor mij een
grote steun en onder zijn kameraden
een waar Apostel”. Zo’n jongen. Vader
en Moeder, uw kind te mogen noemen,
is benijdenswaardig. Benüdenswaardi-
ger nog is nu zo’n kind als voorspre
ker te mogen hebben in de hemel.
Maria, hij was ook uw kind! Toon
dat Gij vooral nu zijn Moeder züt!
Onze Vader - Wees gegroet.
