Als moeder zeide: „Het wordt al weer us wat moide",
toge de mannen op huis an. Op de hoek van de straat
werd nog effies bai praat van hoe het gaan was
en werde de droppies deeld voor onderweg.
De winkelvraaier had die stiekem meenome.
Ik woon in 't Veld en we hadden thuis een VIVO-
kruidenierswinkel. We waren met z'n tienen: 7 meide
en 3 joös. Ik ben het jongste joöje. De meeste meide
hadden een werkhuisie. lentje mocht deurlere.
Een aar moest meehelpe in de winkel. Moin oudste
broer mocht op studie en mijn are broer hielp
ook in de winkel. Er kwam een toid dat er vraaiers over
de vloer kwame. De oudste 5 moide hadden allegaar
een skarreltje. Zondags kwamen die joos te gast.
De jongste moste aan het raampost ete. Deur de hete
soep besloege de rame en m'n zussie tekende dan
een hartje of een bloempje. Ik skreef viese woordjes
zoals pies en poep. Ik most dat geloik uitvege van m'n
moeder. Seivens kwam de krant op tafel en werde we
bloid maakt met pelpinda's.
Maar er moest ook nog zoend worre. Om toerbeurt ien
in de winkel, de aar in de kamer en zo werd ook
de baikeuke, de keuke en de schuur bemand.
De krant is en bloift een onmisbaar en belangroik ding,
niet allien voor ut nuws, de weerberichte, de voiling en
de marktproize, maar ok voor de rouw-, de trouw- en
are advertenties. Hai is voor een hille zoöt are dinge
ok onmisbaar. Hai wordt veul bruikt as pakpepier en
pepier voor koppiestikke. En ok voorzooltjes in de
schoenen as die versiete ware en in de klompe as deer
een dunne plek in kwam of een gat. Met koud weer
was een stuk krant in je klompe ok lekker warm. Den
werd je niet zo hufterig. Was je skoenen te groöt, den
deed je een proppie krantepepier in de toon. En was je
hoed of pet te wait, most je een strookie pepier in de
rand doen, den zat hai weer muurvast op je kop. In de
winter met skaasse raie deed je een krant onder je jas
of kiel. Dat hield de snaaiende wind teugen.
De krant werd ok bruikt om de kachel an te make
en bai vrijgezelle en kluizenaars lag hai op de tafel in
plaats van een zoiltje of een kleid. Bai een zoöd mense
lag de krant om ut hoekkie van de deur om deer je
klompe of skoenen op te zette, want aars slobde ut
zo in huis vezelf. Met harde wind werde alle kiere en
gate dichtstopt met krante, want bai de rame kon ut
bar zoige in de winter. Most de vrachtman of de post
ankomme, den zette je een krant voor ut raam.
Dat was den een soort soin. Soms werd er een krant
voor ut raam zet, den wist de chauffeur van de bus of
de melkraier dat hai terecht kon voor een snelle wip.
Skeen de zon op de rame, dan werd een krant voor de
planten zet, want aars verbrandde die vezelf en den
zag je ok gien stof dwarrele. Werde urte of böne kookt,
den lagge ze een krant op ut deksel van de pan.
Dat hield de warmte van de pan vast en kon de roist
lekker suddere.
De vurfman bruikte de ouwe krante voor grondpepier
om deer op te behange. Kloine joös maakte proppies
van krantepepier voor de proppeskieter en voor
pepiere mussen en nag veul meer. Kunstenaars en
goochelaars dede ok allegaar leuke dinge met de
krante en ok pepierskeurkunst vond men leuk. In de
allemenak stond ok veul keer voorbeelde van wat je
met een ouwe krant kon doen, maar ut Belangroikste
was pleepapier. Deer is hai wel ut meist voor bruikt,
denk ik. Toidens ut skoite werd de stukkies en adver
tenties nag een keer goed deurleze, wat den achterof
een zoöt keer prefoit had voor een adverterder. As je
ut zo bekoik den is de krant nooit te duur.
taiers
De krant achterof bekeke
