Uw vader had een winkeltje. Moest u daar ook in
meehelpen?
Ja, vader had een winkeltje. De meeste boodschappen
moesten weggebracht worden en daar kon je natuur
lijk niet te vroeg mee beginnen, daarom had hij ook
nog 3 koetje en 1 of 2 kalfjes. Dan kon hij 's morgens
vroeg melken om nog wat bij te verdienen want een
winkel was geen vetpot. Mijn oudste broer Arie moest
voor zijn nummer in dienst naar Indië en toen moest
ik helpen in de winkel. Ik ging op de fiets door 't Veld,
de Kampen, Zijdewind en de Weel rondvragen of ze
nog wat nodig hadden. Een hele lijst noemde je dan
op. We waren met heel wat kruideniers en je mocht
dan week om week of eens per maand langskomen. Ik
heb het altijd met plezier gedaan en ik weet wel dat de
omzet omhooggegaan is. Toen Arie later terugkwam
is hij een kruidenierszaak begonnen op het Noord in
Schagen. Ik had eigenlijk graag schooljuffrouw willen
worden maar vader zei: „nee wijfie daar komt niks van
in. Jij komt gewoon thuis werken. We hebben je hier
hard nodig." En dat deed je dan, vaders wil is wet.
En zo heb ik tot mijn trouwen in de winkel gewerkt.
Het was een arme tijd waarin de halve centen nog
meetelden. Als je de ene week de rekening naar boven
had afgerond vroeg de klant er de volgende week, om
deze naar beneden af te ronden.
Wanneer heeft u opa ontmoet?
Opa fietste alle zondagen voorbij naar de kerk. Hij
fietste altijd samen met zijn veel langere broer, en dan
dacht ik altijd, dat kleine mannetje vind ik een pittig
ventje. Ik weet dat iemand dat verder gekletst heeft en
op een dansavond bij Kramer kwam Piet dan ook op
mij af. En toen was het aan!
Hoe lang hebben jullie verkering gehad?
4 jaar en toen gingen we op zoek naar een huis.
Mijn vader zei: „Ga maar naar Bernard Ruiter die heeft
nog 3 ha. land van mij in gebruik". Dat land had vader
ooit gekocht toen hij er met een veiling aan is blijven
hangen. Toen moesten we nog een huis. Vader zei toen
Kind ga maar naar Gerd Boekei en vraag maar of hij
een huis voor je bouwt. Als je jong bent zonder schuld
dan ben je oud zonder bezit" Deze bouwde een huis
voor 20.000 gulden. We kregen 6.000 gulden subsidie
dus het huis heeft 14.000 gulden gekost (ruim 6.000).
En zo is Piet tuinder geworden aan de Koggeweg.
Hielp u opa dan ook mee?
Als het moest hielp ik mee en anders was ik gewoon
huisvrouw en kreeg ik uiteindelijk 5 kinderen.
Als u daar nu op terug kijkt had u dan iets anders
gedaan?
Niets! Nee want ik hou er niet van om te zeggen:
„Wat had je dan gedaan". Mijn tijd is nu om en ik heb
helemaal nergens spijt van. Dingen zijn zo gelopen.
Wat ik wel jammer gevonden heb is dat wij buiten
het dorp woonden aan een zijweg. Daardoor is het
dorpsgevoel, het meeleven met het dorp ons een
beetje ontgaan.
Annie in het werk in de winkel van haar vader.
Het huis aan de Koggeweg (toen Veldenveg 13) waar ze 33 jaar hebben gewoond.
