Het dorp Zijdewind
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een melkkar met paard
melkboer Cor Hoebe die ik ken.
Tegen de muur mijn moeders fiets.
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar het is waar ik in '55 geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was,
De vele buurkinderen spelend in een plas,
de melkkar ratelt op de keien.
De kroeg met mooie lantaarnpaal ervoor,
en kinderen hoepelend daarvoor.
Het vee van buurman v.d. Fluit,
de boerderijen.
En langs het tuinpad van mijn vader
zag ik de hoge populieren staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat het nooit voorbij zou gaan.
Wat leefden wij eenvoudig toen
9 personen in een huisje tussen groen.
Met hortensia's en een "ijzeren" heg.
Maar blijkbaar leefden we verkeerd,
het dorp is gemoderniseerd.
De klinkers werden een asfaltweg.
De kinderen Laan, Scholten,
en Hoebe klitten wat bij elkaar
in minirok en beatle-haar.
Ik weet wel het is ons goed recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt.
Maar het maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun ouders nog gekend
Ik kocht er een ijsje voor 5 cent.
En de boerderij om bij te springen.
Het dorp van toen, het is voorbij,
dit is al wat er bleef voor mij
een ansicht en heel veel mooie
herinneringen.
48
dor Me
melkboer in
Vrij naar Friso Wiegersma
