Post (Bd). Na kermis werd er twee dagen schoonge
maakt. Zo'n 15 tot 18 vrouwen waren daarvoor de hele
dag in touw. De monden werden goed gevoed met
biefstuk en brood.
Na afloop van een OVEZ-beurs duurde het Piet te
lang eer de laatste bezoekers de zaal verlieten. Zij
bleven gezellig aan de achterbar hangen. Piet kwam
resoluut met de kapstok de zaal in, waarmee hij niet al
te subtiel de klanten in de rug porde. De boodschap
kwam over.
Langzamerhand liep de bedrijvigheid in het café terug.
Kwamen er eerst nog vertegenwoordigers en werklui
van de nutsbedrijven koffiedrinken of lunchen, op een
gegeven moment hield dat op. De vergoeding voor
koffie en lunch werd steeds minder. Zij namen hun
eigen brood mee. Bruiloften en partijen werden minder
gegeven. Piet en Tiny besloten met pijn in het hart het
café in de stille verkoop bij een horecamakelaar aan
te bieden. In januari diende zich de nieuwe uitbaters
aan, maar eer het allemaal goed en wel rond was, was
het juli 1999 toen het café verkocht werd. Piet en Tiny
moesten binnen twee weken verhuizen naar Schagen.
Dat huis moest nog worden opgeknapt; zij hebben een
hele poos alleen beneden kunnen wonen en slapen.
Het ging allemaal zo rap en het moest zo snel dat
er geen tijd meer was voor een officiële overdracht.
Achteraf hebben Piet en Tiny dat als heel jammer
ervaren, maar toen kon het niet anders!
Tiny Droog, Irena Ligthart en Atie Post.
Kaartje leggen.