Binnen een heel korte tijd waren de Kolkmannen
in staat de prijs te berekenen. Het vertrouwen was
volop aanwezig. De vraag was dan ook: „Wanneer
kunnen jullie beginnen?" Nou, dat was meestal
snel. Met anderhalve dag was de klus geklaard. Een
personeelslid was gelukkig superslank en kon onder
de kruipruimte zijn werk verrichten. De service bij de
Kolkmannen stond hoog in het vaandel: bij storingen
kwamen zij zo snel mogelijk, ook 's avonds laat. Als in
de winter de leidingen bevroren waren, kwamen zij met
een dooiapparaat om alles weer op gang te helpen.
Dat werd later minder, omdat iedereen cv had en ook
een betere isolatie. Het ontdooien van leidingen kon
amper in rekening gebracht worden. Daar werd men
niet rijk van. Daarentegen was de barre winter van
1962 - 1963 super voor de schaatsenrijders, maar ook
voor de Kolkmannen. In die tijd was de winkel ook 's
zondags open voor de schaatsers. Nel ging veelvuldig
naar Friesland om schaatsen op te halen. Men kon in
Zijdewind ook terecht voor het slijpen van schaatsen.
Het aanleggen van mestinstallaties bij boeren be
hoorde ook tot hun werk. Winterdag leverde dat wel
problemen op volgens Nel. De drinkbakjes bevroren
vaak. Ze moesten vaak hooischudders repareren en
maaimessen slijpen. Dat leverde veel werk op.
In de bollentijd moesten de ploegmessen van de
tulpenboeren geslepen worden. Soms lagen die op
zondag voor de deur. Dat werd eigenlijk allemaal
gewoon gevonden.
Elektrische of motorgrasmaaiers en heggenscharen
maakten bij de gewone man opgang. Veel mensen
hadden daarvoor veel vrije tijd. Voor al dit gereedschap
kon men bij de Kolkmannen terecht. Klompenbandjes
of een stuk ijzerdraad om de klomp te verstevigen,
schoffels, wieders en nog veel meer was te koop bij
Thijs en Willem.
De gezondheid begon een rol te spelen bij de
gebroeders. Thijs verhuisde naar Heiloo, waar hij een
huis had gekocht, want dan zat hij dicht bij Egmond.
Zijn vrouw Bep kwam daar vandaan, zodat zij iedere
zondag naar oma Zwart en haar familie konden gaan.
Piet Kolkman is in 1984 in dat huis gekomen.
In 1986 gingen Nel en Willem naar de Havenstraat
66. Piet Laan is toen in het kleine huisje achter de
De familie Kolkman.
