A li\ aY v 1 Net in de eerste klas, de dag na Zijdewinder kermis, had ik kauwgom in mijn mond naar school. Zo 'n lekkere dikke roze prop. Ik vond het zonde om weg te gooien toen we de klas ingingen. Tijdens de tekenles in zo'n piepklein schriftje, met vloeipapier ertussen, deed ik zo mijn best dat mijn mond open ging en de prop kauwgom op het vloeipapier viel. En...ja hoor... Juf frouw de Braasem had het gezien en zei met strenge stem: Ada Keesom.wat gebeurt daar? In de prullenbak met die kauwgom! Ik weet nog precies hoe betrapt en wanhopig ik de kauwgom van het vloeipapier probeerde te schrapen. (zonde ook, want ik kauwde er pas 2 dagen op!) Soms kom ik het schriftje nog tegen als ik in oude dozen zoek. Dan kijk ik nog even naar de tekening "kermis" met op het vloeipapiertje ernaast nog steeds zo 'n grauwe plek. Ada Keesom Ik kan me nog wel herinneren dat er op de bewaar school een zonsverduistering was. We mochten allemaal naar buiten, waar het helder en zonnig weer was. Wel kregen we stukjes mica, die we voor onze ogen moesten houden, als we naar de zon keken. Sjaak Wit Als iemand bij ons thuis de Eerste Communie deed, kregen we van mijn moeder altijd een gulden mee om in de pastorie aan Man'e-van-Pastoor te geven. Ik wist niet precies waarom, maar het leek me wel wat om later zo'n baan te hebben. Ada Keesom Wat ik mij altijd herinner en juist als het weer tegen Sinterklaas aanloopt Is, toen wij op de kleuterschool zaten, dat Trappedoelie met zijn rood-zwarte pak, ketting en grote roe met veel lawaai uit de kleedkamer van de voetbal kwam. Het is niet zo dat ik daar een trauma van opgelopen heb hoor, maar ik kan dat beeld nog steeds voor mij halen en dat is elke keer wel weer grappig om dat te vertellen. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel speciale herinneringen. Kees van Schagen Op de reünie zag ik in het godsdienstschriftje van Piet Spaans de hartjes waarvan 1 helemaal zwart ingekleurd (een doodzonde) en de andere met zwarte stippen, de dagelijkse zonden. We kregen een "biecht- kaartje" als we gebiecht hadden. De pastoor schoof dat door een gleufje naar jouw kant. Je moest het op school inleveren en de zuster noteerde in een schrift dat je weer geweest was. Zo kon het gebeuren dat in de klas de namen afgeroepen werden van meisjes die nodig weer moesten biechten. Ooit vond ik in de kerk tussen de banken een biechtkaartje. Ik heb het ingele verd voor een kruisje in het schrift, maar dat heeft me vast zo'n zwarte stip opgeleverd op mijn hartje. Overigens kent niemand uit omliggende dorpen het "biechtkaartje". Dat was er waarschijnlijk alleen in 't Veld! Ada Keesom -- Piet Spaans op de bmg bij Bierman, Zwarteweg 17 Op deze schoolfoto ziet u Frans Jong zittend in een schoolbank voor de kaart van europa.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2015 | | pagina 9