AMRocHieBuurriN
01. VROUW
ander overliet. In die tijd kwamen de woord-en com
munievieringen o.l.v. lekenvoorgangers op. Pastoor
Dekker reed stad en land af als hij een vervanger
moest hebben voor een eucharistieviering, waarin hij
niet voor kon gaan (bijv. vanwege zijn vakantie). Later
heeft hij dat echter toch wel overgegeven. Hij werd
omringd door een grote schare vrijwilligers, die voor
de pastoor door het vuur gingen. Hij was een gesloten
man, die niet zo gemakkelijk iets van zichzelf blootgaf.
De viering van de eucharistie was voor hem 'gesneden
koek' en ging later enigszins op de "automatische
piloot". Hij gaf tot op hoge leeftijd op de woensdag
ochtend godsdienstles op de naast de kerk gelegen
school. De jaarlijkse traktatie op pennywafels op zijn
verjaardag mocht op school niet ontbreken. Hij bleef
ook na zijn pensioengerechtigde leeftijd actief als
pastoor. Zijn afscheid was min of meer gedwongen,
maar voor de parochie toch wel van belang. Zijn
ontslag zal tevens te maken hebben gehad met het
feit dat het bisdom Rotterdam van plan was zijn kerk
te sluiten en later zelfs te slopen. Wij hebben diverse
feesten met hem mogen vieren zoals zijn 40-en 50
jarig priesterfeest en zijn 25 jarig pastoorsfeest in onze
parochie. Hiervoor was hij dankbaar. Na zijn vertrek als
pastoor bleef hij nog wel contact houden met diverse
parochianen en bezocht nog verjaardagen van hen.
Ook bij enige feestelijkheden van de kerk was hij van
de partij. Triest was dat hij nog mee moest maken
dat de Onze Lieve Vrouwekerk werd gesloten en
afgebroken. Als je hem daar nog eens naar vroeg, zei
hij"Liever niet over praten". Zijn laatste jaren heeft
hij doorgebracht in het Woon-en Zorgcentrum: "De
Merwelanden", eerst in een aanleunwoning en op het
laatst in de verzorgingsafdeling.
Een collega pastoor J. C. Oosterwijk aan het woord:
Ik vroeg eens, wanneer maak je je preek. Het was
zaterdagmiddag en hij zat ofwel in de tuin te rommelen
of op het dak of boven in de kerk. Zijn antwoord was
kort en krachtig, zoals wij dat van hem gewend waren,
"nou gewoon als ik bezig ben, dan werkt het ook in
mijn hoofd." Zo deed hij dat. Wel maakte hij wel eens
korte en kleine aantekeningen, wat je van zo'n forse,
grote man met zulke grote handen niet zou verwach
ten.
Pastoor Jo Dekker en de oecumene
In een traditionele protestantse stad als Dordrecht,
bekend om de Generale Synode en de Statenbijbel,
is het van groot belang dat een goede band met de
andere protestantse kerken wordt opgebouwd. Leon
Pennings, nu secretaris van de H. Theresia van Avila
parochie meldt ons daarover het volgende: "Toen
pastoor Jo Dekker in 1967 in Dordrecht kwam in de
wijk Krispijn, waar de O.L. Vrouwekerk stond, was net
gestart met de opzet van een oecumenische werk
groep onder de naam "Gemeenschap kerken Krispijn'.
Samen met de toenmalige kapelaan Jan Oosterwijk
stond hij aan de wieg daarvan. Daardoor ontstond er
een goede samenwerking met de dominees van de
diverse, niet al te zware, richtingen. Het resulteerde in
0
Priesterfeest in 't Veld van links naar rechtsPastoor Jan Stam,
pastoor Jo Dekkeren pastoor A. Fritschy (1961-1964 kapelaan
te 't Veld). In 1983 pastoor en deken van Schagen.
«ei 1353
T VELD
RAA£>
In de pastorietuin in Dordrecht; zijn kapelaan, huishoudster
Thea Beekman en pastoor Jo Dekker.
