1
vastgedraaid. Toen hij heelhuids naar beneden kwam
was een applaus zijn deel. Zijn kinderen zette hij zo
snel mogelijk in in de bedrijfsvoering: kool van het
land halen, kool omkeren in de schuur, koeien melken,
helpen bij het lammeren, onkruid weghalen middels
schoffelen en wieden, ploegen, oogsten. En de
meisjes mochten pas naar de kerk en aansluitend naar
school als zij een vast aantal pennen gebreid hadden
en het vee van voer hadden voorzien, tenminste in de
wintermaanden. 's Middags en 's avonds mochten
ze nog helpen bij de was, strijken, sokken stoppen,
kleren verstellen, eten klaarmaken en de oudsten
verzorgden de jongsten.
Hier brengen we Riek in beeld (2-8-1923). Dochter
van Geertruida (Geertje) Klaver en Dirk Dekker, ze was
de derde telg van de ,,Brammen". (Tweede bijnaam
voor de familie die refereerde aan Dirk. Betekenis en
oorsprong onbekend.) Riek was 12 toen zij op het
land hielp bij het piepers rooien. Aan het eind van de
dag moesten de kisten met aardappelen opgehaald
worden en op de kar gezet. Het land was nat en onder
de klompen van Riek zaten verhogingen van pakweg
10 centimeter prut, wat het lopen bemoeilijkte. Even
ervanaf tikken, zou je denken, maar haar vader gunde
haar geen tijd, die riep haar naam al en de toon had de
lading van ,,aan-de-gang en geen-seconde-treuzelen".
Ze torste een kist aardappels naar de kar en als ze
er bijna was riep haar vader, ,,Vort" naar de bles. Die
had geleerd meteen te gehoorzamen en zette de kar
in beweging. Waarop Riek nog 10 meter met de volle
kist mocht zeulen... Exemplarisch voor de opvoeding.
Spartaans of kindermishandeling?
Riek groeide ondanks alles op tot een roosje in de
knop en kreeg verkering met een jongen uit de Zaan
streek. Kon volgens haar vader niet veel wezen. En
dat liet hij weten als Jan erbij was. Zo gauw mogelijk
uit huis zien te komen, was het devies, maar ja, dan
moest wel al haar werk gedaan zijn in de huishouding.
Dat lukte, want werken, dat kon ze. Als de beste.
Op later leeftijd is dat zelfs haar manier geweest om
het hoofd boven water te houden, werken om niet te
voelen.
Op een dag was Jan te werk in de Wieringermeerpol-
der en de dag zat erop. Zijn maatje en hij (niet broer
Arie) konden iets eerder weg van het land door de
pauzes in te korten tot een kwartier. Er waren wat
kronkelweggetjes hier en daar en op een gegeven
Ballroom dancing.
Achter Dirk Dekker zien we nog net een stukje van een sulky op
de kermis.
Riek met Trien Mak-Koomen.
