Er is aan vijf inwoners van 't Veld, Zijdewind, Moerbeek en omstreken gevraagd of zij iets voor ons op papier wilden
zetten. De periode rond de kerst en decembermaand kent vele gebruiken en tradities die vroeger heel gewoon waren
en nu steeds meer aan het verdwijnen zijn.
Kerstmis vieren tussen 1940 en 1945
Hoe heb ik dat in die tijd bij ons thuis beleefd?
Bij ons was toen al een kunstkerstboom. Mijn vader
was handelaar en heeft hem wel ergens opgeschar
reld. Wij mochten helpen de boom versieren en echte
kaarsjes erin zetten, van die gekleurde kaarsjes,
prachtig. En als het schemerde en wat donker werd,
gingen we met z'n allen eromheen zitten. De kaarsjes
werden dan aangestoken, alleen als onze ouders
erbij waren. De kerk, de nachtmis begon om 5 uur.
Je bleef gewoon zitten bij de drie heilige missen, die
achter elkaar werden opgedragen. Mijn tante had een
plaats achter ons en als je even tegen de bank met je
achterwerk rustte, kreeg je al een por in je rug, want je
moest op je knieën. Poeh! Het ontbijt na de kerk was
heerlijk. Er stond dan veel extra's op tafel.
Dat was voor ons een groot feest. Op eerste kerstdag
was er om 11.00 uur de hoogmis en 's middags om
3 uur lof. Het was toen koud in de kerk. Er waren
vrouwen die een stoof voor hun benen bestelden.
Dat leek me wel lekker. Op tweede kerstdag waren
er 2 missen en 's middags weer lof. Dat kun je nu
toch niet meer bedenken, maar toen was het gewoon
traditie. Wie heeft dat in die tijd allemaal bedacht?
Er is weinig van al die tradities overgebleven. Ik vind
het nu beter. Toen moest je alles en nu heb
je zelf de keuze.
door een kier in de schuur. Uit de kerk heb ik vlug het
vlees gepakt. Het lag er gelukkig nog. Later denk je
daar had wel een kat mee weg kunnen gaan, maar er
was met de kerst toch vlees op tafel.
Kerstmis 1947
De oorlog was voorbij, maar een heleboel artikelen
waren nog op de bon, zo ook het vlees. Ik was 17 jaar
en werkte in de huishouding bij een gezinnetje met 4
kinderen. De moeder lag ziek in bed. De kerstdagen
kwamen eraan, dus werd het vlees gebraden in een
apart schuurtje. Ik zette het lekker te sudderen, maar
mijn hoofd was er niet bij, want mijn vriend was in die
dagen als dienstplichtig soldaat naar Indië vertrokken.
Ik dacht aan hem en niet meer aan het vlees in de
schuur. Toen ik na een paar uur in de schuur kwam,
was alles zwart van de loef doordat de pitten te hoog
brandden. Het vlees was verbrand en dat nog wel met
kerst. De loef zorgde ook nog voor extra werk. Het
waren lieve mensen en ze leefden met me mee.
's Avonds kwam ik thuis en vertelde het aan mijn
moeder. Zij had nog wat bonnen en mijn broer ging
achterom naar de slager, want de winkel was vast. Hij
kwam met vlees thuis. Ik wilde graag naar de nacht
mis van 5 uur. Hoe moest ik dat versieren? Ik nam het
vlees op de heenweg naar de kerk mee en schoof het
Herinnering aan kerstmis 1940-1942
Wat mij altijd is bijgebleven, is de kerst in de oorlog.
De eerste kerstdag begon met de kerk. 's Morgens
vroeg om 4 uur moest je uit bed, want om half 5 kwam
Kees Slijkerman met de kerkbus langs. Kees begon
in de Moerbeek en eer hij in Zijdewind kwam, was de
bus al aardig vol. Het was altijd een belevenis. Om 5
uur begon de hoogmis en dan kwamen er nog een
paar kleine missen achteraan. Waar dat goed voor
was, weet ik nog niet. Uit de kerk gingen we allemaal
samen eten. Dan kwam er later nog een tulband
op tafel. Dat was een feest. Wij hadden nog een
kerststalletje met kleine kaarsen. Als die brandden,
bleef moeder er altijd bij. Als ik er nu nog aan denk,
was het toch wel mooi. Op tweede kerstdag gingen
we allemaal weer naar de kerk, maar dat was niet zo
vroeg. Wel moesten we toen lopen. Of we zin hadden
Een foto van een willekeurig gezin in jaren '50 kerstsfeer
