voor het EGO onderwijs. Daarvoor worden de kinderen
drie keer in het schooljaar gescreend op welbevinden,
betrokkenheid en competenties. Dit is een veel breder
systeem dan het CITO, maar wordt niet erkend door
de inspectie.
De Boet is een regionale school
Wart van Wittmarschen was de eerste leerling van
buiten. Hij kwam uit Waarland. En na hem volgden er
nog velen. Geleidelijk werd de verhouding tweederde
van de leerlingen kwam uit 't Veld en omgeving en
eenderde van buiten. Onze top was 120 kinderen.
Nu hebben we plusminus 90 leerlingen. Het voedings-
gebied liep op een gegeven moment van Oudesluis
tot Wognum en van Oudkarspel tot Wieringerwaard.
Er zijn ouders die er heel veel voor over hebben,
dat het hun kind goed gaat. Daar zijn ze zich op de
Boet terdege van bewust. Het streelt, maar
het verplicht ook.
Augustus 1985, de basisschool
Er werd dus begonnen met een kleuter- en een lagere
school. Met een hoofdleidster en een schoolhoofd
en elk met hun eigen budget. Maar vanaf het begin
werkte men daar waar mogelijk samen, al met de
Basisschool in het achterhoofd. Toen in 1985 het
basisonderwijs een feit was - een school voor kinderen
van 4 tot 12 jaar, verdween de hoofleidster. Het hoofd
werd directeur, de onderwijzer leraar en de kleuterleid
ster had zich d.m.v. een applicatiecursus bekwaamd
tot leraar en een budget voor de hele school...etc.
Het was een hele operatie waar nu niemand meer
wakker van ligt. Maar toen lag dat wezenlijk anders.
Veel kleuterleidsters maakten zich zorgen over de
verworvenheden van het kleuteronderwijs. Het
kleuteronderwijs zou haar eigen specifieke karakter
kunnen verliezen, omdat ook met de kleuterschool de
kleuteropleiding verdween. Dat mondde zoals gezegd
uit in de oprichting van de werkgroep „Kritische
Kleuterleidsters". In de meeste gevallen werd het
hoofd van de lagere school de nieuwe directeur.
Op de Boet was dat allesbehalve vanzelfsprekend.
Maar voordat men voor de moeilijke keuze zou
worden gesteld kwam de minister met de overgangs
regeling van de „tweehoofdige leiding". Wies en Jaap
beiden directeur. En van het probleem van „twee
kapiteins op een schip" hebben we nooit last gehad.
Wat dacht je van „twee weten meer dan een".
De gebeurtenis is door de hele gemeenschap op lu
dieke wijze gevierd. De regeling was eenmalig. Bij een
vacature gaat er één door. En zo is het ook gebeurd.
2001 de Boet bestaat 25 jaar
Dit heugelijke feit is op de Boet niet gevierd, maar wel
gebruikt. De Arbo sloeg zijn tentakels uit. Gewone
dagelijkse gebruiksvoorwerpen bleken plotseling
levensgevaarlijk te zijn. Het zelfgebouwde klimrek
werd afgekeurd. Gelukkig had Kees van der Gulik
een bestemming voor het hout. Hij tekende voor de
sloop. Een deel van het rek staat als veranda langs de
ringsloot in het Zijdewind. Met het slechte nieuws en
het jubileum toog de ouderraad naar de wethouder.
Dat was toevallig de heer Jan Mastemaker. En hij vond
nog ergens een potje om het ontbrekende bedrag aan
te vullen. Het toen geplaatste klimrek is tot februari
2013 gezichtsbepalend geweest voor de Boet. En
was het geld meer dan waard! De Hooijbergh heeft
het overgenomen. Het staat nu in Barsingerhorn.
Maar toch blijft het jammer dat het geen plaatsje heeft
gevonden bij de nieuwe Boet.
De Boet de diervriendelijkste school
van Nederland in 2003
Het certificaat werd ter gelegenheid van deze verkie
zing uitgereikt in Ouwehands Dierenpark aan Zeger
Dalenberg en Cesarah van Wort. Het was een heel
spektakel en het leverde een reisje op voor de hele
school naar de Beekse Bergen. Blij zou je zeggen. Nee
hoor, er is alles aan gedaan om het om te zetten naar
een eigen schoolreisje in de eigen vertrouwde prach
tige omgeving. Dat ging dus niet door vanwege het
sponsorcontract. De Boet ging uitendelijk toch naar de
Beekse Bergen. Om de tijd tijdens de rit te doden werd
er een massa spelletjes meegenomen. Al met al werd
De plechtigheid: bruidspaar Beemsterboer-Van Erp in de echt
verbonden door door Niek van Lingen en Gré Kramer. Kritisch
gevolgd door de hele schoolgemeenschap
