Op nr. 10 Jan en Toos Wit met hun kinderen Peter, Nico en Marjan. De boerderij op nr. 12 werd bewoond door Wouter Slijkerman met zijn meesterknecht, de altijd blozende Piet Dekker. Nummer 14 was het geboortehuis van een andere Piet Dekker getrouwd met Joep Dekker (dubbel Dekker dus)met hun kinderen Cock, Jolanda, Sandra en Ciska en hadden er hun eigen bedrijf. Nr. 16-18 was en is een boerderij in tweeën bewoond. Moerbeek 20, waar nu voor het platteland een enigszins afwijkend gebouw staat, stond de boerderij van de familie Groot. Die boerderij is in de 70er jaren verbrand. In de 80er jaren zijn de boerderijen van Nagelhout door een gasexplosie en die van Jan Wit door kortsluiting verbrand. We zijn aangeland op de Doorbraakweg, tijdens de verkaveling van 1970 aangelegd. Vanaf de Provincialeweg tot aan de Doorbraakweg zijn er heden ten dage geen veeteeltbedrijven meer, wat het land schap heeft verschraald. Aan de noordzijde woonden toentertijd op nr. 1 de familie Hoogsteger. Op nr. 3 de familie Van Klaveren en op nr. 5 de familie Stammes (zie 't is mooi weest juli 2011). Zolang we hier wonen hebben we altijd geiten gehad. Eerst alleen dwerg geiten en later ook bonte melkgeiten. De melk van de melkgeiten werd in de huishouding gebruikt en door Marianne verkaast. Met beide rassen gingen we naar tentoonstellingen en keuringen. De melkgeitenbokken van de geitenvereniging „St. Maarten en omgeving" hebben enige tijd bij Cor en Alie Berkhout aan de Pro- vincialeweg gestaan. Met westenwind konden wij ze soms ruiken. In de herfst, wanneer de geiten „bokkig" waren, liepen ze er vanzelf naar toe. Nu hebben we nog een paar dwerggeitjes en Oussantschaapjes en een hok met Hollandse Blauwe kippen, die ons genoeg eieren geven. stroomvoorziening en als het eens stormde trilden de zekeringen uit de palen, voor ons niet zo erg, maar voor de boeren een stuk lastiger. Gas kregen we pas in 1982. Voordien stookten we op olie en een houtka chel in de bijkeuken. De brede berm tussen nr. 2 en nr. 4 kwam er na de verkaveling in 1970 van de polder tussen 't Veld en Moerbeek. De sloot, eerst voor ons huis gelegen, kwam nu om ons huis te liggen. Na de verkaveling bezat Nagelhout een aaneengeslo ten stuk land aan de zuidkant van de Moerbeek, vanaf nr. 6 tot aan de Provincialeweg. Maar ook in de polder aan de noordzijde lag weidegrond van Nagelhout. De koeien moesten dan ook geregeld over de weg als ze daarheen verweid werden. De polder aan de noordzij de is in 2002 verkaveld, na een voorbereidingstijd van 40 jaar, want in 1970 werd ons al verteld „binnenkort wordt de polder tussen de Moerbeek en Haringhuizen aangepakt". Ons adres in 1970 was Westermoerbeek 2 Barsingerhorn, volgens het kadaster horen we bij Oude Niedorp en voor de telefoon hebben we het kengetal van Schagen. Bij de telefoondienst waren we dan ook niet te vinden. We hebben eens ons eigen nr. opgevraagd maar ze konden het niet geven. In 1975 heb ik nog een zes weken plat gelegen, vanwege een hersenschudding. Mijn uitkering werd stopgezet omdat de controleur mij niet had aangetroffen op het adres Moerbekerweg 2. Sinds de invoering van de postcode is het nu Moerbeek 2, 1735 ER 't Veld. Nu nog steeds kan men er geen touw aan vastknopen. Het gedeelte vanaf de Provincialeweg tot Bertus Spaansen heet Moerbeek en vanaf de bocht tot de Raaksmaatsweg heet het Moerbekerweg. De postbezorger denkt vaak dat de Moerbeek ook de Moerbekerweg is, met tot gevolg dat wij vaak post krijgen wat bestemd is voor Moerbekerweg 2, Lutje winkel. Dat bezorgen we dan zelf. Eigenlijk is het toch te gek voor woorden. In december 1970 zijn we getrouwd en wonen nu nog steeds op Moerbeek 2. In 1974 is onze zoon Jeroen en in 1977 is onze zoon Stefan geboren. Op nr. 4 woonden Jan (boerenknecht bij Nagelhout) en Loes Kool met hun kinderen, Sjaak,Sjoerd en Corine. Siemen en Antje Jong woonden op nr. 8, beide 65+. In Moerbeek heerst een mentaliteit van leven en laten leven, wat ons goed bevalt. Hier zeggen we elkaar nog gedag en heeft men nog tijd voor een praatje. Hopelijk is bovenstaande historisch genoeg. In ieder geval is het zo, dat wat vandaag gebeurt, morgen al weer geschiedenis is. Een ritje in de aanhanger. Altijd geiten om huis Het woonhuis in 2012

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2013 | | pagina 19