het ging om vervoer over wegen of daarmee parallel lopende wegen. Zo kon het dus gebeuren dat verschil lende vergunningen door de NACO voor de neus van de heer Slijkerman werden weggekaapt. De NACO oefende nu eenmaal zijn lijndiensten uit in het gebied, waar Cees Slijkerman geregeld scholieren wilde vervoeren. Het sprak vanzelf dat de wet moest worden geëerbiedigd en het was al even begrijpelijk dat de NACO gebruik maakte van het bij die wet vastgestelde voorkeursrecht. Het was een lang gevecht dat niet te winnen viel, maar Cees Slijkerman ging tot het uiterste. Deze manier van tegenwerken deed Cees Slijkerman besluiten een brief te schrijven naar onze toenmalige koningin Juliana. Cees dacht dat het wel niet zoveel zou geven, maar het was toch belangrijk om haar te laten weten hoe men omging bij deze instanties met touringcarondernemers. Na drie weken viel een brief uit Soestdijk op de mat. De koningin schreef daarin dat met onmiddellijke ingang al het vervoer, dat door de NACO was afgenomen, weer terug moest naar Slijkerman. Het was namelijk ten onrechte afgenomen. Het is toen vele jaren stil ge weest bij de Rijksverkeersinspectie en de commissie vervoersvergunningen, omdat hij werd gesteund door de Kroon. Na deze lange periode van rust begon het weer opnieuw. Toen heeft Cees het besluit genomen de zaak te verkopen. Het waren toch twaalf scholen met veel leerlingen die zwemles hadden in Alkmaar en nog veel meer van dat ongeregelde vervoer. Cees was bewust kapot gemaakt." De brandweer van Oude Niedorp, ongeveer 1971 Cees Slijkerman nam afscheid na bijna dertig jaar. In het Wapen van Nederland was afscheid genomen van de heer Cees Slijkerman, de commandant van de brandweer te Oude Niedorp. De voorzitter, de heer Bertus Idema, ging de heer Slijkerman als comman dant opvolgen. Burgemeester A. Anker, die de com mandant het eerst toesprak, stelde dat het eigenlijk te gek was dat bij het vertrek van de commandant een beetje feest werd gevierd. Dat zou immers inhouden dat we blij waren dat de heer Slijkerman vertrok. Niets was minder waar. Wij wisten heel goed dat de heer Slijkerman en de brandweer een begrip waren, die bij elkaar hoorden. De heer Slijkerman was in totaal 29 jaar bij de brandweer, waarvan nagenoeg 25 jaar commandant. Burgemeester A. Anker zei: „U heeft de brandweer op een behoorlijk peil weten te brengen en u had een natuurlijk overwicht over de manschappen." De burgemeester overhandigde Cees Slijkerman een draagbare radio. De heer B. Idema memoreerde dat hij 22 jaar prettig had samengewerkt met Cees. In overleg met de manschappen was besloten Cees tot erecommandant van het korps te benoemen. Hij overhandigde namens de manschappen de heer Slijkerman een kolossale doos sigaren, een aansteker en een foto van het korps. Vervolgens sprak de heer Keetman van het korps te Winkel. Hij had altijd prettig samengewerkt. De heer Koopman van de brandweer inspectie te Haarlem wenste de scheidende com mandant alle goeds toe voor de toekomst. De heer D.E. Heere, hoofd van de BB (Bescherming Bevolking) sprak: „Wij verstonden elkaar goed en hadden begrip voor elkaars situatie.". In de functie van voormalig gemeenteontvanger sprak de heer Broxterman. Hij waardeerde bijzonder dat de heer Slijkerman in brandweerzaken handelde alsof het zijn eigen zaken betrof. Hij dankte Cees voor de goede en oprechte samenwerking gedurende vele jaren. Ten slotte sprak de scheidende commandant Cees zelf: „Ik heb vanavond veel gekregen, maar ik weet niet waarom. Ik vond nu het tijdstip om ermee te stoppen. Ik ben 67 jaar en kan het niet meer zo goed bijbenen. Manschappen, de tijd is daar, ga zo voort in goede harmonie met Bertus, jullie nieuwe commandant." Cees en Vera aan de Oranjelaan 26 in 't Veld Cees had een advertentie geplaatst in de Volkskrant. Nee, niet in de Telegraaf, want daar reageren alleen van die wildwest mensen op. Zij hebben nog 13 jaar samengewoond. Toen Cees 65 jaar werd, zei Annie dat hij die bussen weg moest doen. Cees stopte, maar hij bleef nog vele jaren rijden met een Ford Transit veewagentje met de naam „Daddy's Bike". In 1976 zat Cees Slijkerman veertig jaar in de handel en hij wilde er voorlopig nog niet mee ophouden! Ome Cees Deuze week is West-Friesland 'n legendaries feguur kwoitraakt. 'n Vee- en strohandelaar,'n busondernemer die ök graag met peterölie ventte. Cees Sloikerman van 't Veld; met 82 jaren was 't geren hillegaar van de klos. Baai deuze weerwoest was 'n jaar of wat leeë z'n biene tot last worre en most ie vedder in 'n rolstoel in 'n tehuis. Met 'n nuchtere „nöh ja, 't is niet aars" paste haai z'n oigen an an de nuwe situasie. Cees had gien medeloiden met z'n oigen, stelde hilst gien oisen en Cees en Vera

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2013 | | pagina 15