het ging om vervoer over wegen of daarmee parallel
lopende wegen. Zo kon het dus gebeuren dat verschil
lende vergunningen door de NACO voor de neus van
de heer Slijkerman werden weggekaapt. De NACO
oefende nu eenmaal zijn lijndiensten uit in het gebied,
waar Cees Slijkerman geregeld scholieren wilde
vervoeren. Het sprak vanzelf dat de wet moest worden
geëerbiedigd en het was al even begrijpelijk dat de
NACO gebruik maakte van het bij die wet vastgestelde
voorkeursrecht. Het was een lang gevecht dat niet
te winnen viel, maar Cees Slijkerman ging tot het
uiterste. Deze manier van tegenwerken deed Cees
Slijkerman besluiten een brief te schrijven naar onze
toenmalige koningin Juliana. Cees dacht dat het wel
niet zoveel zou geven, maar het was toch belangrijk
om haar te laten weten hoe men omging bij deze
instanties met touringcarondernemers. Na drie weken
viel een brief uit Soestdijk op de mat. De koningin
schreef daarin dat met onmiddellijke ingang al het
vervoer, dat door de NACO was afgenomen, weer
terug moest naar Slijkerman. Het was namelijk ten
onrechte afgenomen. Het is toen vele jaren stil ge
weest bij de Rijksverkeersinspectie en de commissie
vervoersvergunningen, omdat hij werd gesteund door
de Kroon. Na deze lange periode van rust begon het
weer opnieuw. Toen heeft Cees het besluit genomen
de zaak te verkopen. Het waren toch twaalf scholen
met veel leerlingen die zwemles hadden in Alkmaar en
nog veel meer van dat ongeregelde vervoer. Cees was
bewust kapot gemaakt."
De brandweer van Oude Niedorp, ongeveer 1971
Cees Slijkerman nam afscheid na bijna dertig jaar.
In het Wapen van Nederland was afscheid genomen
van de heer Cees Slijkerman, de commandant van de
brandweer te Oude Niedorp. De voorzitter, de heer
Bertus Idema, ging de heer Slijkerman als comman
dant opvolgen. Burgemeester A. Anker, die de com
mandant het eerst toesprak, stelde dat het eigenlijk te
gek was dat bij het vertrek van de commandant een
beetje feest werd gevierd. Dat zou immers inhouden
dat we blij waren dat de heer Slijkerman vertrok. Niets
was minder waar. Wij wisten heel goed dat de heer
Slijkerman en de brandweer een begrip waren, die
bij elkaar hoorden. De heer Slijkerman was in totaal
29 jaar bij de brandweer, waarvan nagenoeg 25 jaar
commandant. Burgemeester A. Anker zei: „U heeft de
brandweer op een behoorlijk peil weten te brengen en
u had een natuurlijk overwicht over de manschappen."
De burgemeester overhandigde Cees Slijkerman een
draagbare radio. De heer B. Idema memoreerde dat
hij 22 jaar prettig had samengewerkt met Cees. In
overleg met de manschappen was besloten Cees
tot erecommandant van het korps te benoemen. Hij
overhandigde namens de manschappen de heer
Slijkerman een kolossale doos sigaren, een aansteker
en een foto van het korps. Vervolgens sprak de heer
Keetman van het korps te Winkel. Hij had altijd prettig
samengewerkt. De heer Koopman van de brandweer
inspectie te Haarlem wenste de scheidende com
mandant alle goeds toe voor de toekomst. De heer
D.E. Heere, hoofd van de BB (Bescherming Bevolking)
sprak: „Wij verstonden elkaar goed en hadden begrip
voor elkaars situatie.".
In de functie van voormalig gemeenteontvanger sprak
de heer Broxterman. Hij waardeerde bijzonder dat de
heer Slijkerman in brandweerzaken handelde alsof het
zijn eigen zaken betrof. Hij dankte Cees voor de goede
en oprechte samenwerking gedurende vele jaren. Ten
slotte sprak de scheidende commandant Cees zelf:
„Ik heb vanavond veel gekregen, maar ik weet niet
waarom. Ik vond nu het tijdstip om ermee te stoppen.
Ik ben 67 jaar en kan het niet meer zo goed bijbenen.
Manschappen, de tijd is daar, ga zo voort in goede
harmonie met Bertus, jullie nieuwe commandant."
Cees en Vera aan de Oranjelaan 26 in 't Veld
Cees had een advertentie geplaatst in de Volkskrant.
Nee, niet in de Telegraaf, want daar reageren alleen
van die wildwest mensen op. Zij hebben nog 13 jaar
samengewoond. Toen Cees 65 jaar werd, zei Annie
dat hij die bussen weg moest doen. Cees stopte, maar
hij bleef nog vele jaren rijden met een Ford Transit
veewagentje met de naam „Daddy's Bike". In 1976 zat
Cees Slijkerman veertig jaar in de handel en hij wilde
er voorlopig nog niet mee ophouden!
Ome Cees
Deuze week is West-Friesland 'n legendaries feguur
kwoitraakt. 'n Vee- en strohandelaar,'n busondernemer
die ök graag met peterölie ventte. Cees Sloikerman
van 't Veld; met 82 jaren was 't geren hillegaar van de
klos. Baai deuze weerwoest was 'n jaar of wat leeë z'n
biene tot last worre en most ie vedder in 'n rolstoel in
'n tehuis. Met 'n nuchtere „nöh ja, 't is niet aars" paste
haai z'n oigen an an de nuwe situasie. Cees had gien
medeloiden met z'n oigen, stelde hilst gien oisen en
Cees en Vera
