huis leeg, omdat die bewoners gingen verhuizen. De
man was een boerenwerkman en ging verhuizen naar
een andere baas met een woning. Zo zijn dan vader en
moeder Schoen deze woning gaan betrekken en kon
het jonge stel voor gaan wonen en tevens de winkel
bedienen. Het span was heel gelukkig en zij moesten
hard werken om de boel draaiende te houden, want
het gehele land zat in een crisis en er dreigde oorlog.
Er heerste veel armoede, omdat veel mensen werkloos
waren. Het was een moeilijke tijd, maar ook weer een
gelukkige tijd, want er werd een dochter geboren. Zij
kreeg de naam Maria, maar haar roepnaam werd alras
Rie of Rietje. Voor vader Cees bleef het ploeteren,
vooral toen ook nog de oorlog uitbrak. De levensmid
delen kwamen op de bon. Alles werd schaars of was
helemaal niet meer te verkrijgen. Gelukkig wisten ze
samen deze roerige tijd door te komen en Cees zag
overal wel weer een lichtpuntje ook als het beroerd
ging. „Hier komt ook weer een eind aan", zei hij dan.
Voor de kruidenier was het na de oorlog niet beter
geworden. Wilden ze zo doorgaan, dan moesten ze
wel bij de een of andere groothandel aansluiten of een
V.I.V.O- of een SPARwinkel beginnen en veel inves
teren. Cees had geen opvolger en dacht zeker: „Het
houdt mijn tijd wel uit en wie dan weer leeft dan weer
zorgt." Hard gewerkt en geploeterd, dat heeft hij zeker.
Allerhande baantjes heeft hij nog lang gedaan om het
hoofd boven water te houden.
Toen dochter Riet de lagere school had verlaten en al
een zeer vlotte en vriendelijke jongedame werd, kreeg
zij een werkhuis in Winkel bij de familie Oostwoud
Wijdenes. Daar heeft ze met plezier gewerkt en ook
deze familie was zeer tevreden en gelukkig met haar.
Nu na al die jaren heeft zij nog contact met deze
vriendelijke mensen. Maar er was toch iemand die het
niet goed vond dat zij daar werkte, want het was geen
katholiek gezin en ook het dorp was dit niet. Op een
zekere dag werd vader Cees hierover aangehouden
door de parochieherder. Cees heeft dit zeer wijselijk
voor kennisgeving aangenomen en naast zich neer
gelegd.
Na het overlijden van vader en moeder Schoen kwam
de achterwoning weer leeg te staan, maar dat was
ook van zeer korte duur, omdat er alom woningnood
was. Nico Zomerdijk en zijn vrouw Corrie de Graaf zijn
daar toen ingetrokken. Het was wel niet groot, maar
wel geriefelijk. Cees was echt op na een leven van
hard werken. Hij heeft op een gegeven moment een
wijs besluit genomen en is gestopt met rondvragen
en heeft de winkel zoveel mogelijk leeg verkocht.
Buurman Jan de Groot heeft het gehele pand gekocht
voor zijn zoon Dirk die ook al trouwplannen had.
In de strenge winter van 1956 ,kwam moeder Schoen
te overlijden en binnen drie weken daarna ook vader
Cees. Het wonderlijke was dat in deze weken zijn
oude winkel en woning in Zijdewind tot de grond toe
verbrand is. Gelukkig heeft het gezin Zomerdijk weer
onderdak gekregen, maar de winkel was nu toch echt
verleden tijd, maar de naam Schoen is gebleven
PRINTED IN BELGIUM
Blijft in uw gebeden denken aan
CORNELIS SCHOEN
die drie weken na zijn vrouw
Jacoba Koppes op 12 November 1955
in de leeftijd van 65 jaar te Alkmaar
overleed.
HEMELSE VADER
Zwaar is het offer, dat U van ons
vraagt, om nu ook Vader, zo gauw
na Moeder, tot U te nemen.
Toch leggen wij ons graag neer bij
Uw H. Wil, want wat zou Vader zijn
zonder Moeder!
Voor Vader vragen wij Uwil hem
belonen door hem op te nemen onder
de koren van Uw Engelen, opdat hij
na zijn jarenlange dienst als zan
ger in uw Kerk voor eeuwig Uw
Lof mag bezingen.
En voor onszelf vragen wijlaat ons
niet als wezen achter, maar schenk
ons uw Vertrooster, zoals U die be
loofd hebt aan Uw Apostelen en wil
zelf voor ons zijn een Vader en een
Moeder, nu U hen beiden tot U hebt
genomen. Want alleen dan zullen wij
voluit kunnen zeggen: Uw Wil ge
schiede.
