intrezeeren, en ook hun medewerking er voor te willen
geven.
Verder heeft het Bestuur de pogingen aangewend, om
tot het komen, van een plaatzelijke vacantie bonnen
controle, ik wil hier echter mee eindigen, daar dit punt,
wel verder op de vergadering zal worden besproken.
Sec.: Th. Busker
Voorz.: W. de Wever"
16 februari 1939
Er werden twee leden voor de kascommissie geko
zen: H. Moras en P. Jaspers Simonz. De voorzitter
had zijn ontslag bij het bestuur ingediend. De heer
G. Jaspers werd de nieuwe voorzitter en de heer
W. de Wever werd de 2e voorzitter. De heer Jo Jaspers
werd opnieuw gekozen als 2e penningmeester. Het
bestuur heeft geprobeerd om een plaatselijke com
missie ter controle van de vakantiebonnen samen te
stellen. Dat is niet gelukt omdat er te weinig patroons
zijn aangesloten. Het hoofdbestuur raadde aan om
de vakantiebonnenboekjes te laten controleren op de
plaats waar men werkt of bij de heer Keesman, Noord
94 te Schagen. De penningmeester vraagt of de leden
hun contributie op tijd
willen betalen en dan
liever niet op zondag.
Jo Jaspers wil enige
drang uitoefenen op de
architect te Schagen,
de heer Chris Dek
ker, om het loon en de
vakantiebon in het bestek op te nemen.
„Jaarverslag over het jaar 1939
Het aantal leden is in dit jaar toegenomen met 2 zo dat
het aantal leden thans 14 bedraagt.
Omtrent het verzoek van één onzer leden dat de Heer
Chr. Dekker, Arch. te Schagen de sociale bepalingen in
zijn bestekken van zijn uit te voeren werken zou plaat
sen, is door ons, aan het Hoofdbestuur medegedeelt,
die daar van goede notities heeft genomen en heeft
getracht de Heer Chr. Dekker hier voor te bewegen.
Verder werdt in het afgeloopen jaar verschillend propa
ganda matriaal rondgebracht, aan Bouwvakarbeiders
die nog niet in onze Bond waren aangesloten.
Dit waren zo ongeveer de belangrijkste werkzaamhe
den, door onze afdeeling verricht.
Sec.: Th. Busker
Voorzitter: G. Jaspers"
25 januari 1940
Elf leden waren aanwezig bij deze jaarvergadering
ten huize van N. Ursem. De controle van de kas was
gedaan door P. Jaspers Simenz. en G. Jaspers uit Zij
dewind. Zij vonden alles in orde. De ontvangsten over
1939 waren: f 51,08 en de uitgaven f 26,96, zodat
f 24,12 over was. Daar ging nog de vergoeding aan
de penningmeester af: f 5,40. Er is gesproken over de
duurtetoeslagregeling onder de zachte klanken van het
Wilhelmus! Voor de kascommissie van 1940 werden
gekozen: P. Jaspers Simonz. en Simon Ligthart. Ver
der ging de vergadering akkoord met een plaatselijke
commissie ter controle van de vakantiebonnen. De
tijden van controlering voor bouwvakarbeiders en voor
arbeiders aan spoor, wegen en waterbouwwerken
zullen door het bestuur aan openbare borden duidelijk
worden bekend gemaakt. De heer N. Ursem vraagt
een vergoeding voor het inwisselen van vakantiebon
nen van arbeiders die geen lid zijn van deze afdeling.
Van iedere bon vloeit 5 cent in de plaatselijke kas en
de penningmeester krijgt 2 cent per bon als vergoe
ding. Over 1939 wordt hem f 5,20 toegekend. De pen
ningmeester brengt voortaan het weekblad „Herstel"
rond. Hij ontvangt daarvoor 1 cent per exemplaar per
week als vergoeding. „De penningmeester verzoekt de
leden 's morgens te komen stempelen, alle dagen, ook
voor geheel uitgetrokken leden." S. Ligthart krijgt te
horen dat de kas elke 3 maanden wordt gecontroleerd.
Aan W. Ligthart wordt meegedeeld dat een werkloze
50% reductie krijgt op een treinreis. W. de Wever wil
als afgevaardigde van onze bond naar de bondsver
gadering. Het financiële voordeel komt dan ten goede
aan een werkloze.
:öi
Deze foto dateert uit ongeveer 1921. U ziet het woonhuis met
café „De Hoop" en kantoor van C. Jong die het rond 1917 heeft
laten bouwen. Het pand stond aan De Weel op de hoek van de
Rijdersstraat-Provincialeweg en is in 1947 gesloopt. De heer Jong
verkocht het café in 1925 aan de Pepping. In 1942 werd J.Th.
Burger eigenaar.
Wordt vervolgd.
Bij het weekloon kreeg men een vakantiezegel, die men voor de vakantie en voor de feestdagen kon verzilveren om zo het loon aan te vul
len. Tijdens de vakantie en de feestdagen werd immers het loon niet doorbetaald. De vakbond adviseerde om ook voor feestdagen enkele
bonnen in te leveren, anders zou de regering het idee kunnen krijgen dat de arbeiders dit geld niet nodig zouden hebben. De vakbond was
bang dat dan deze regeling zou worden ingetrokken. Het verzilveren gebeurde bij de plaatselijke penningmeester, die, zo gaan de verhalen,
duidelijk liet zien wat hij van de vorige klanten aan fooien had gekregen.
