nrp
talrijke publiek. Als toegift klom dan de grootste
waaghals van de Bob Kions in een nog 10 meter
hogere mast die vervaarlijk heen en weer zwiepte. Hij
vertoonde op 40 meter hoogte allerlei kunsten, zoals
handstand op beide handen en zelfs op één hand en
draaide hij vastgebonden aan één been rond de paal.
De slotact was het naar beneden suizen van een
Kiondame, die in haar mond
een soort gebit aan
een katrol had. Met
een behoorlijke vaart
suisde zij naar bene
den over het publiek
en over de kerken-
gracht. Aan beide
handen had zij een
brandende fakkel. De
toeschouwers vonden
het een sensatie van de
bovenste plank. Hoe zat
het met de veiligheid van
de hoogdraadkunstenaar?
Vijf meter onder de draad
was een vangnet gespan
nen. Verder stond er een
oefenspandraad bij het
huis van Koenis dat nog een flink stuk van de installatie
aflag. Dat werkte wel aanstekelijk op de plaatselijke
kermisjeugd. Waaghalzen werden door het variétégezel
schap uitgedaagd om tegen een voor die tijd leuke belo
ning over het net te rennen. Henk Kos uit Langedijk had
de moed opgevat naar boven te klimmen, maar daar
aangekomen, werd hij zo bang dat hij niet verder liep.
Hij liet zich in het net vallen. Het leverde hem slechts
een pakje sigaretten met de naam Rode Rieck op.
't Veld zelf kende wel zo'n legendarische held. Het was
Simon Spaansen, zoon van Janus en Marie Spaansen,
die net over de hoge brug naast de familie De Boer
woonden. Hij had het lef om op dertig meter hoogte
zonder schoenen over het net te rennen. Hij werd door
de Kions beloond met een premie van vijftig gulden.
Dit evenement trok veel publiek vooral van de omliggen
de dorpen. Het schoolplein van de jongensschool stond
die jaren afgeladen vol met fietsen, waar een stalling
tegen betaling was ingericht. De opbrengst was voor
de VZV-jeugd.
De Bob Kions wa
ren beroemd door
adembenemende
stunts.
Simon Spaansen
verdiende vijftig
gulden door met
sokken op dertig
meter hoogte door
het vangnet te
lopen.
De familie Kion logeerde in een caravan op het erf
van Dorus Meester. In de caravan was geen licht, men
werkte met de bekende gaskousjes. De kleren die er
voor het optreden natuurlijk allemaal piekfijn uit moes
ten zien, werden gestreken in de huiskamer van de
familie Jan Koenis. Na afloop van het spektakel moest
er nog gecollecteerd worden, omdat de artiesten geen
verzekering hadden afgesloten tegen ongeval of ziekte.
Ook dat paste wel in dat tijdsbeeld.
In datzelfde jaar was er ook weer sprietlopen over de
kerkengracht. De jongste evenwichtskunstenaar van de
Bob Kions dacht wel dat hij de overkant bij de kerk zou
halen. Mis. Juist hij belandde in die vieze kerkengracht.
Onder grote hilariteit verscheen hij met een nat pak op
de walkant.
Atletiek vormde in 1953 de hoofdmoot. Dat vond plaats
op het oude voetbalveld, waar een atletiekbaan was
aangelegd. Jan Keesom zegevierde dat jaar op de drie
kilometer.
Het jaar 1954 was voor het pinkstercomité en voor alle
bewoners bijzonder. Het comité had de vermaarde Jan
de Wit met zijn paardendressuur naar 't Veld gehaald.
Deze eenvoudige boerenzoon had het klaargespeeld
Jeugdfoto van
waaghals
Simon Spaansen
op 15 jarige leeftijd
en zestig jaar later
nog eens gekiekt.
