Crash vliegtuig
Volgnr.: T3284
Datum: 44-01-04
Tijd: 13.45 uur
Plaats van verlies/crash: Oudkarspel (Laanderweg)
Type B17F
Eenheid: 390e Bomb Group met 569 bombers
1e vlieger: R. E. Patterson
deel 2
Tijdens het wekelijkse biljarten in De
Vriendschap werd er eens gesproken
over de oorlog. De biljarters op leeftijd,
die het dus konden weten, waren
het erover eens dat we in 't Veld en
omstreken niet veel gemerkt hebben
van deze oorlog.
Op deze wazige foto zien we het bewuste vliegtuig boven Eecen
Rechts op de foto zijn de bomen met bladeren te zien.
Natuurlijk gebeurde er wel eens wat. Zo werd Kees Klijn
aangereden door een Duitse legerauto en moest hij
met een verbrijzelde arm zes weken in het ziekenhuis
van Alkmaar verblijven. Men vertelde dat hij vanaf dat
moment grijze haren had gekregen. Met Piet Pater liep
het slechter af. Tijdens een vechtpartij met een Duitse
soldaat werd hij in een schuur in De Weel dodelijk ge
troffen. Dat gebeurde op 3 mei 1943.
De winkel van Thijs Hoebe werd eens door een vlieg
tuig beschoten. Hij en enkele buren moesten toen hard
rennen om dekking te zoeken. Ook het huisje ernaast,
Rijdersstraat 81, is eens geraakt door een kogel uit zo'n
vliegtuig. De kogel ging door het raam van de bedstee
naar binnen en vloog door het kamerraam naar buiten.
Sommige biljarters hadden in 1944 gezien dat een
bommenwerper in moeilijkheden was geraakt. Zij zagen
het vliegtuig rondjes draaien boven De Weel, Zijdewind,
Waarland en Oudkarspel. Het toestel kwam steeds
lager en op een gegeven moment sprong de bemanning
eruit. Volgens de ene biljarter gebeurde dat op paasza
terdag, de 8e april in dat jaar. Een ander beweerde dat
het in januari was. „Nee", zei iemand, „het was in de
zomer, want volgens ooggetuigen stond er een trein met
aardappelen klaar om ze te vervoeren naar Duitsland."
Een andere biljarter zei: „Dat kan niet, want volgens mij
waren er bladeren aan de bomen. Op een zeer wazige
foto, die ik al vaker heb gezien, vliegt het toestel bo
ven Eecen in Oudkarspel en rechts op de foto zitten er
bladeren aan de bomen. Het kan dus nooit in januari
gebeurd zijn. Ik heb wel eens gehoord dat het toestel op
4 augustus naar beneden is gekomen."
Het geheugen van deze biljarters liet hen dus blijkbaar
in de steek en dat was voor de redactie van „'t Is mooi
weest" een goede reden om de juiste datum te achter
halen. Verschillende getuigen van deze crash noemden
begin januari 1944 als de vermoedelijke datum en ook
in het „Verliesregister 1939 1945", met daarin „Alle mi
litaire vliegtuigverliezen in Nederland tijdens de Tweede
Wereldoorlog" staat 4 januari 1944 vermeld.
In het genoemde verliesregister staan de volgende
gegevens.
We gaan er dus vanuit dat het onderstaande verhaal,
dat door een gastschrijver is opgetekend, inderdaad op
genoemde datum zich heeft afgespeeld.
Een B 17F bommenwerper, een vliegend fort, van de
geallieerde luchtmacht stortte op 4 januari 1944 neer in
de polder Heerhugowaard.
Onophoudelijk vlogen Amerikanen en Engelsen naar
nazi-Duitsland om bombardementen uit te voeren met
als doel de oorlogsindustrie en de havens te vernietigen.
Dat er honderden bommenwerpers over onze provincie
vlogen, kunnen ouderen onder ons nog wel helder voor
de geest halen. De luchteskaders van de geallieerde
luchtmacht passeerden ons tweemaal: op de heen- en
op de terugweg. Vooral op de terugtocht naar Engeland
waren het niet alleen gesloten formaties, maar later,
soms uren later, kon men ook de zogenaamde achter
blijvers zien. Dat waren vliegtuigen die aangeschoten
waren of technische problemen hadden. De piloten van
deze achterblijvers kozen meestal de kortste weg naar
huis en om aan de Duitse jagers te ontkomen, vlogen zij
zeer laag, soms op minder dan 100 meter hoogte, over
het Noord-Hollandse polderlandschap. Sommige zwaar
Boeing B 17F
