Piet Takken
Er is veel veranderd in 't Veld. De ringsloot is gedempt en de brug verdwenen. Rechts het boerderijtje van de familie Takken is gesloopt. Op
deze plek bouwde Wim de Jong de woning die nu wordt bewoond door George Verhoog. Midden op de foto is het stolpdak van de boerderij
van Sam de boer te zien. Het huisje in de verte, links van de weg, wordt nu nog bewoond door de familie Pijper.
Zwarte Piet Takken werd hij door veel mensen genoemd, want deze man had gitzwart haar en ook een donker
uiterlijk. Bovendien zag hij vaak zwart van het kolengruis en de turf, die in de poriën van zijn huid kwamen.
Deze brandstoffen waren zijn handel. Een flinke, lange man, heel rustig en gemoedelijk van natuur, zo kwam
hij over bij de mensen.
Piet trouwde in Alkmaar op 22 augustus 1912 met
Johanna van der Linden. Hij was vrachtrijder en
brandstofhandelaar. Huis en schuren stonden onder
aan de hoge brug, aan de ringvaart, waar dan ook zijn
handel met vrachtboten werd aangevoerd. Volgens mij
is hij van het vrachtvervoer nooit miljonair geworden.
Deze gedachte kreeg ik toen ik een rekeningetje onder
ogen kreeg voor de aannemer, die in 1926 de kerk
aan het verbouwen was. Negen vrachten had hij vanaf
het station van Noord-Scharwoude gereden voor de
enorme som van f 16,-. Het betrof het hardsteen en
het marmer voor het hoofdaltaar. Hij zal hiervoor nu
wel beloond zijn, neem ik maar aan. Dit was in die tijd
de hoogte van de lonen en we kunnen hierover na al
die jaren geen aanmerkingen maken, omdat het niet te
vergelijken is met nu.
Volgens de overlevering is deze woning ook een
herberg voor de vrachtschippers geweest. Weer
anderen wisten te vertellen dat er een soort afdakje
aan het huis was. In ieder geval, zo menen zij, een
ruimte waar dan een borreltje getapt werd om de
dorstige en stoffige kelen te smeren. In de aktes van
het kadaster en in andere notariële stukken is hier
niets van terug te vinden. Toch is het natuurlijk best
mogelijk dat dit waar is, want het is een aanlegplaats
geweest voor het vrachtvervoer van de schippers. Ook
is hier altijd de turf voor deze omtrek gelost en dat
deze brandstof geweldig veel stof en droge kelen met
zich meebracht, is bij oudere lezers nog wel bekend.
Het kan dus best waar zijn dat er in huize Takken een
borrel werd getapt. De turfschepen, die hier hun
ligplaats hadden, lagen er soms wel een hele week.
