Het jongensgilde a
De naam is ontleend aan de gildenbroeders uit de Middeleeuwen, net als het schuttersgilde uit Noord
Brabant. De grondgedachten van de beweging voor jongens van 8 t/m 17 jaar waren dezelfde als van de
verkenners naar het principe van Baden Powell.
De laatste jaren van de Rakkers.
Ook in de jaren 60 waren er nog veel
Rakkers. Leidsters waren toen Ria Stroet,
zus Afra en Gerda de Jong (van de
aannemer). Zij waren in 1966 de kooksters
in de kippenboetjes te Callantsoog.
Nadien is Ria froda geworden samen met
Annie Groot (van de Provincialeweg). Voor
Joke Blom en Riet Stadegaard moesten er
vervangers worden gezocht, omdat zij
gingen trouwen. Tony de Boer en haar
vriendin Cock Groenland uit
Heerhugowaard-Noord namen deze groep
Rakkers voor hun rekening. Ellie Moras
en Leny de Jong begeleidden samen een
groep. Ellie Stroet en Ria Bakker zorgden
voor de jongste telgen, terwijl Marry van
der Kroon reserve was.
Als de school uit was, verzamelde men
zich achter het jeugdhuis bij de kerk, gekleed in het
Rakkeruniform: groene broek, bruingrijze bloes en
fluitkoord. Met mooi weer speelden we buiten. We
gingen dan hoogspringen, verspringen, estafetten
lopen en trefbal. Bij regen gingen we naar binnen. Er
hingen bollenmandjes aan de balken. Zo konden we
korfbal en basketbal spelen. Ook zitvoetbal was
populair. Ook knutselden we met de figuurzaag,
met lijm en knijpers. Ieder jaar werden er
palmpasenstokken gemaakt met paaskuikens van
bakker Portegijs. Op de zondag van Palmpasen liepen
de Rakkers in uniform een rondje door de kerk met
een kruis dat met fruit en snoep behangen was. Later
werden ze naar zieken en bejaarden in het dorp
gebracht.
1968. Ria Bakker met een groepje kinderen.
boter. Als er uit een gezin meerdere kinderen meegin
gen, kreeg men korting, want ieder kind mocht mee. Als
ik eraan terug denk, vraag ik me af: „Hoe deden we het?
We waren 16, 17, 18 of 19 jaar en gingen met wel 60
kinderen op kamp!"
Wat nooit ontbrak, was een speurtocht. Dan was er een
froda of venda ontvoerd en moest men haar bijvoorbeeld
via een spoor van rode, wollen draadjes en met
We hadden niet veel middelen en toch waren het leuke
middagen. De jeugd had ook niet veel anders. Het
hoogtepunt was ieder jaar weer de kampweek. We zijn
naar boerderijen in Bakkum, Castricum en Egmond
geweest. Ieder kind moest zijn eigen strozak, bedden
goed, bord, beker en bestek meenemen. Alles voorzien
van naam. Ook alle kleding moest met een pleister van
naam worden voorzien.
Arie Groot, de vrachtrijder uit 't Veld, bracht al deze
spullen inclusief kisten met aardappels en groenten en
alle andere benodigdheden op de plaats van bestem
ming. Aan de ouders werd iets gevraagd wat men kon
missen: iets van de tuin, een potje jam, pindakaas of
Bakkum, 1968. Marry van der Kroon, Ria Bakker, Kees Burger,
Sjaak van der Fluit, Dick Wijnker, Theo van Schaaien, Sjaak Witte
en Hans Tak.
