Vroeger
As oud Zoidewinder docht ik:
„Zel dut stukkie wat weze om naggeres effies
nei te denke over deuze reünie?"
Vroeger strenge winters, op de slote lag 'r ois.
Je had de krant....'n Enkeling de Beatrois.
Over die toid wul je welderes prate,
Ik niet allien, hou 't maarders in de gate.
Je lees zuks den welderes in 'n Margriet:
Ze benne nag alders op zoek nai Ant of Piet.
In 'n grote zaal houwe ze den 'n reünie
En al heel gauw hoor je: „Koik deer hè-je Merie."
Ze kenne mooi anzitte en koike allegaar
En prate vezelf over vroeger met mekaar,
Maar wulle alles wete en vrage metien:
„Ben je trouwden ok al oma meskien?"
Ja, ja, ze hewwe ok nag 'n paar joos thuis.
Na ofloup gaan ze met grote verhale nei huis
en moete an de jeugd wel efkes kwoit
dat de verhale mooi ware uit die toid.
En zuks moete ze nooit d'r neus verbaai leite gaan
Want je komme d'r bloid en met 'n zoot nuws vedaan.
Vroon Groen-Mooij
