Johannes Jacobus Droog, beurtvaartschipper
Het fouragebedrijf van de familie Droog bestaat inmiddels bijna honderd jaar. Met de wetenschap dat hij
zijn memoires zo nu en dan aan het papier toevertrouwt, werd het tijd eens op visite te gaan bij Jan Droog.
Dat er echter van het bedrijf (nog) niets was beschreven, verbaasde mij enigszins. Wel kwam een jeugd- en
zijn complete beurtvaartgeschiedenis op tafel. Met het oog op het komende bedrijfsjubileum laten wij u
graag kennisnemen van de jonge jaren en het avontuurlijke schippersleven van Jan Droog.
jjiïT j - -
-«ruw,
-■ c
De dramatische gevolgen van de
dat de gereformeerde kerk moest
Op 17 april 1945 zetten
de Duitsers de Wierin-
germeer onder water. Bij
Kreileroord aan de IJs-
sel-meerdijk werd op twee
plaatsen de dijk opgebla
zen en na twee etmalen
was er ruim 700 miljoen
liter water de polder inge
stroomd en stonden de
huizen tot aan de dakgoot
onder water. Er werd hulp
gevraagd aan schippers
om wat er nog te red
den was uit de huizen te
halen. Wij hebben de hele
zomer met de Margaretha
gevaren om spullen uit
de huizen en schuren te halen; later ook de dakpannen
van de huizen en boerderijen omdat door de harde wind
de meeste huizen instortten. Wij hebben ook water en
levensmiddelen naar de Terp in Wieringerwerf gebracht.
Daar zaten ook nog mensen op die gevlucht waren voor
het water.
Ook zijn we met journalisten de polder in geweest om
foto's te maken van de ramp. In de gereformeerde kerk
van Middenmeer voer ik met een roeiboot de kerk bin
nen naar de preekstoel. Het was doods werk alle dagen
pannen van de daken halen en in Kolhorn op de wal
zetten. In de schipperskrant De Schuttevaer vroeg Han
Kreijger uit Haarlem een knecht om fruit te varen van
Goes in Zeeland naar Haarlem op een van de vijf Koop
handels. Ik naar Haarlem en werd aangenomen om te
varen met schipper Wim Jansen uit Rotterdam. Ook
ging ik wel eens mee met een vrachtwagen van Kreijger
om fruit te halen uit Tiel of Geldermalsen, of ik moest
melkvaren van Lutjewinkel naar de Sierkan in Haarlem.
November 1945 kregen we pech met de motor en was
het fruitvervoer gedaan. Ik lag met de Koophandel in
Capelle aan de IJsel bij de machinefabriek van Deutz
maar er werd niets gedaan. Toen ben ik in Rotterdam
gaan informeren voor werk, bij scheepvaartkantoor
Damco. Ik kon zo aan de slag op een sleepschip van
-i'-"
overstroming hebben er voor gezorgd
worden gesloopt.
Damco die in IJssel-
monde lag. De eerste
reis ging naar Gen-
nip in Limburg. Daar
vandaan gingen we
leeg naar Stein om
kolen te laden voor
Leiden. In Stein kwam
neef Jan nog langs
die voor ome Jacob
met een vracht kool
naar Maastricht ging;
we hebben toen nog
wat kool om steenkool
geruild.
Na Leiden hebben we
wol geladen voor Til
burg, weer terug naar
Rotterdam om een vracht hout te laden voor Middelburg,
weer terug naar Rotterdam. Daar ben ik afgestapt, het
was te eentonig varen: altijd wachten op een sleepboot.
Met de schipper kon ik het goed hebben en ook met
zijn zuster. We gingen samen de wal op in Tilburg en
Capelle aan de IJssel om te dansen.
In mei was ik bij broer Dirk op Langedijk en die vertelde
dat De Lichtstraal van ome Jacob Droog te koop was.
Hij stelde voor om het schip te kopen en zo is dat ook
gebeurd. Het schip was 41 ton en er stond een 15-PK
Bronsmotor in. Ik kocht de boot voor 10.000,- gulden.
Ik werd lid van de Schippersvereniging Beurtbe-vrach-
ting te Langedijk en omstreken (V.B.B.V). We voeren
toen met 31 leden van V.B.B.V., plus twee niet-leden,
Jan en Jac Arends en Cees van Schoorl met drie
Langedijkers en een schip van 100 ton. Dan nog vijf
beurtschippers op Amsterdam Haarlem Leiden Den
Haag en Rotterdam en zeven eigenhandelschippers die
naar Haarlem voeren, J. Keizer, Aldert Kamp, gebroe
ders Plugboer en gebroeders Kliffen op Utrecht, Arend
Kamp op Ouderkerk aan de Amstel en Abcoude en Jan
Kamp op Alphen aan de Rijn en Bodegraven.
Teun Paarlberg ook op Alphen en Gouda. Dat waren in
totaal 48 Langedijkers, daar moest wel vracht voor
