Piet in bejaardenhuis Maria Boodschap te Schagen
Als er brood en kadetjes voor een uitvaart werden
besteld, bakte men ook wel grote krakelingen. Een
krakeling had een speciale betekenis in de liturgie. Het
model stelde de drie-eenheid voor. Later werd deze
gewoonte afgeschaft. Nu worden deze koekjes in het
klein gebakken, lekker zoet, met veel honing en stroop
en met veel suiker bestrooid. Toen we jong waren,
wilden we allemaal bakker worden. Als je dan hoorde
wat de werkelijkheid was, ging deze wens vanzelf over.
Bij Jaap echter niet. Hij vond het een geweldig vak en
net als de andere Sinnigertjes was hij een harde wer
ker en een doorzetter. Hier in 't Veld zag hij een mooie
jonge bloem die hem ook wel genegen was, zoals
later bleek. Mietje was een welgeschapen, vrolijke en
knappe dochter van Simon Groen en Marijtje Kuilboer.
Wat wij in onze jonge jaren het oude huis van Stade-
gaard noemden, daar was zij woonachtig. Haar vader
was landbouwer. Omdat hij bij verschillende bakkers
heeft gediend, kreeg Jaap het vak goed onder de knie.
Hij had ook de ambitie om voor zichzelf te beginnen.
Zijn aanstaande schoonvader wilde hem wel helpen
en verkocht voor een heel schappelijke prijs een stukje
bouwterrein aan Jaap. Dit was het
laatste stukje op dit akkertje. Boven
dien werd Jaap erop gewezen dat
hij er terdege rekening mee moest
houden dat hij met zijn zaak net tus
sen twee bakkers in kwam te zitten
en dat daardoor de spoeling wel
zeer dun zou worden. Jaap had dit
ook al voorzien, maar volgens hem
had Portegijs de meeste klanten aan
de kant van Nieuwe Niedorp en de
Kampen en Van der Fluit was maar
een koude bakker. „Bovendien", zei
hij: „bak ik niet alleen brood maar
ook alle soorten koek en gebak." Zo
kwam in 1906 naast melkboer Jan
Admiraal dan de tweede bakkerij
in 't Veld. In dat jaar trouwde Jaap
met zijn Mietje. Vroeg opstaan en
hard werken, dat was het leven van
een bakker, maar Jaap was dat wel
gewend. Zijn vrouw hielp zoveel mee
als zij kon in de bakkerij en de
Geboortehuis van Piet Sinnige, anno 2006
winkel. Twee dochters werden er geboren: Marie en
Nelie. Het ging goed met de zaak. Er kwamen steeds
meer tevreden klanten. Helaas werd moeder Mietje zie
kelijk. Er moest dus hulp in huis komen. Dat was met
een zaak en een winkel niet altijd even gemakkelijk. Na
een lang ziekbed is Mietje overleden. Jaap moest voor
zijn gezin verder en nam een huishoudster in dienst.
Deze jonge vrouw was Lena Spil en als we goed zijn
ingelicht, dan was dat de dochter van zijn vorige baas
Jan Spil uit Obdam die daar een flinke zaak had. Na
verloop van enige tijd is hij met Lena getrouwd. Uit dit
huwelijk zijn geen kinderen geboren. Dat vond Jaap
heel jammer want een opvolger voor zijn zaak was nog
altijd een stille wens van hem. Verdriet en hard werken
heeft vermoedelijk veroorzaakt dat Jaap plotseling en
zeer onverwachts zonder een ziekbed in mei 1932 is
overleden. In ditzelfde jaar is de bakkerij publiekelijk
verkocht. Simon van der Stoop Szn, geboren in de
Kampen, werd de nieuwe eigenaar. Bakker Zwart in
Wervershoof was de laatste baas waar Siem werkte en
het vak grondig leerde. Daar kreeg hij kennis aan een
meisje en dat werd vaste verkering. Toen Simon de
bakkerij had gekocht, gingen ze trouwen. Hij heeft een
nieuw voorhuis aan de bakkerij laten bouwen met een
winkel en een flinke etalage die voor die tijd zeer mo
dern was. Hij trof het niet erg, want hij ging een slechte
tijd tegemoet zo in de crisisjaren voor de oorlog. Met
goed vakmanschap en flink doorzetten redde hij het
toch redelijk goed. Tijdens de oorlog werd het als
maar moeilijker. Klanten konden brood alleen met een
bon kopen en de bakker kon slecht aan grondstoffen
komen. Later was er ook een tekort aan stroom omdat
dit ook werd gedistribueerd. Het werd steeds moeilijker
om de mensen van hun dagelijks brood te voorzien.
In de winter van 1944 was de winkel
ook een depot voor de gaarkeuken.
In 1946 verhuisde het gezin Van der
Stoop met de drie kinderen, Siem,
Tieny en Floor naar Krommenie, waar
vader Siem een koekbakkerij had ge
kocht. Deze is later voortgezet door
zijn zoon Siem. Bakker Willebrands
werd in 't Veld de opvolger. Ook die
had te maken met veel concurrentie.
Er waren hier drie bakkers, die al
lemaal een stuk brood wilden ver
dienen. Zo was het in de jaren na de
oorlog voor alle bakkers geen vetpot.
Hierna kocht tuinder Bertus Groot
het pand en verbouwde de bakkerij
tot voorraadschuur. De een komt, de
ander gaat. Zo zijn B. Groot en zijn
vrouw gegaan naar een plaats die
wij niet kennen, maar we hopen dat
het daar volmaakt is. Nu is hier het
schildersbedrijf van de familie
Gerritsen gevestigd.
Bakkerij Jaap Sinnige, thans schildersbe
drijf Gerritse, Rijdersstraat 48.
