Van „Hendrikshoeve"
naar „De Wester"
tZTeni7^van deng™>
1909
1920
1958
1959
1968
Oude-Niedorp- - -
jachtakte is dfti5er e«a
O Handte^tó
iièni vervj
Boedelscheiding.
Na het overlijden van M.J.F. Wertheim gaat het
over op zijn vrouw, Mathilde Salomonson en
haar twee kinderen Hendrik en Cornelia.
Jochem Waiboer, veehouder te Den Helder
(Koegras), koopt de hoeve met erf, tuin en
schuren en ruim 29 ha land.
Na het overlijden van Jochem Waiboer in 1956
en zijn vrouw Aafje Bosman in 1958 komt er
een boedelscheiding.
1/3 Hendrik Waiboer,
landbouwer te Julianadorp.
1/3 Benedictus Waiboer,
veehouder te St. Maartensbrug.
1/3 Jan Waiboer,
directeur zuivelfabriek te Sexbierum.
Johannes Theodorus Niek Bakker, veehouder
te Sijbekarspel, koopt de boerderij en het land.
De boerderij wordt gebruikt als veestal.
Stichting Beheer Landbouwgronden (S.B.L.),
gevestigd in Utrecht, koopt alles op.
De boerderij wordt gesloopt en de landerijen
verkaveld.
Het hoofd van
de *gi«g is verleend.
machtiging is beperkt. C
teekent" Po!itie of van dengene, die
In het jaar 1920 kocht Jochem Waiboer, veehouder te Koegras-Den Helder, een kapitaal boerenspul midden
in de Moerbekerpolder. Een huis, schuren, erf, tuin, bouwland, weiland en een stuk bos van zo'n 30 ha. Hij
vertrok begin jaren '20 met zijn jonge gezin van Jetty's Hoeve naar de Hendrikshoeve te Moerbeek.
Het gezin Waiboer bestond uit zes personen: vader
Jochem, geb. 1880 aan de Westfriesedijk, gehuwd met
Aafje Bosman, geb. 26 mei 1884 te Schagen
en de kinderen:
Hendrik, geb. 15 juni 1907,
Neeltje, geb. 19 juli 1908,
Benedictus, geb. 31 mei 1910 en
Jan Johan, geb. 10 januari 1921
Alle vier kwamen ze op de wereld in Den Helder. Het
boerenbedrijf had een zeer ongunstige ligging, achteraf
en midden in de Oudendijkspolder. Om daar te kun
nen komen, liep er een landpad naar toe. Wanneer
de bewoners een keer naar het dorp wilden, waren ze
genoodzaakt een tenminste zeshonderd meter lang
pad te lopen dat zeer slecht was. Je liep op klompen
of laarzen en aan het einde ruilde je die voor knappe
schoenen om toch nog goed voor de dag te komen.
En zo waren ze in de Moerbeek. Naar het 't Veld was
dat drie kilometer de andere kant op. Vroeger werden
de huizen op de gekste plekken, midden in de natte
polder gezet. De mensen in dorpen en steden hadden
er geen weet van hoe deze mensen, vooral in de winter
leefden. Een postbode of bakker die regelmatig langs
kwam, betekende vooral voor de oudere bewoners een
lichtpuntje in hun vaak eenzaam bestaan. Vaak werden
zij al opgewacht om de nieuwtjes uit het dorp te horen.
Rond 1930 liet Jochem Waiboer een nieuwe boerderij
bouwen in de Westermoerbeek. Deze hoeve werd „De
Wester" genoemd, wat nog altijd op de boerderij is te
lezen. Inmiddels waren de kinderen Waiboer al wat ou
der geworden: Hendrik 23, Neeltje 22, Benedictus 20
en Jan 9 jaar. De oudste zoon Hendrik bleef als vee
houder op de Hendrikshoeve. Na enkele jaren boeren,
is hij daarmee gestopt en vertrekt hij naar Julianadorp.
De hoeve werd toen eerst verpacht aan Piet Sinniger
en daarna nog vele jaren aan de familie
J. Hoedjes. Zij zijn de allerlaatste bewoners van de
Hendrikshoeve geweest want in het jaar 1959 kocht
Niek Bakker de boerderij om zijn jongvee te stallen.
Bakker had ook de boerderij gekocht die vlak achter
