8
De eerste generatie Groen op de kleine boerderij.
In het jaar 1909 traden Gert Groen uit 't Veld en Neeltje de Wit uit 't Zand in het huwelijk. Gert was de jongste
zoon van een boerengezin met vier kinderen. Hij was zoon van Simon Groen en Marijtje Kuilboer. Neeltje
kwam ook uit een boerengezin en was de vijfde van de elf kinderen van Pieter de Wit en Maartje Kuilboer.
Neeltje was nog jong toen zij bij familie in 't Veld diende. Dat was tegenover de boerderij waar het gezin
Groen woonde en zo hebben ze elkaar leren kennen.
Na hun huwelijk
hebben ze de
eerste tijd in 't Veld
gewoond waar
ook hun eerste kid
Antoon is geboren.
Daarna hebben
ze een korte tijd
in een boerderijtje
aan de Middenweg
in Heerhugowaard
gewoond. Daarna
zijn ze in een bur
gerhuisje
tegenover de Mari-
aschool in
't Veld gaan
wonen. Daar zijn
hun volgende zes
kinderen geboren.
In het voorjaar van
1926 kregen ze
de gelegenheid om
het kleine boerde
rijtje te pachten omdat Jan Wit en Bet Ligthart naar de
grote boerderij verhuisden. Ze zijn toen met hun jonge
gezin en met ome Willem naar dat knusse stolpje aan
het eind van de Zwarteweg in de Kampen getrokken,
waar hun jongste zoon in datzelfde jaar werd geboren.
Ome Willem, de broer van Gert, heeft altijd bij het gezin
Groen gewoond. Het was een goede man met en zacht
karakter. Alle kinderen Groen hielden veel van hem. Hij
hoorde er echt bij. Ome Willem overleed op 4 april 1945.
De familie Groen zat vol energie, creativiteit en sporti
viteit. Vader Gert Groen was in 1930 medeoprichter van
de voetbalclub VZV, toen nog Rood-Wit geheten. De
club kwam bij de familie Groen tot z'n recht. Het kwam
regelmatig voor dat alle Groenen in één elftal speelden
met Antoon in het doel. Wim was een fanatiek atleet.
Als hardloper sleepte hij vele prijzen in de wacht. Ook
hadden beiden een bijzondere gave. Het uitoefenen van
de teken- en schilderkunst ging de jongste en de oudste
van het gezin Groen goed af. Ze maakten de mooiste
schilderijen die in de hele omgeving vele
Zijdewinderkermis 1939. Voorde boerderij van opa Tesselaar en een stukje van de winkel van Van Buuren.
V.i.n.r. Piet Groen, Simon Groen en Gert Groen op de paarden, en Niek Tesselaar.
woonkamers sierden. Door Antoon werden zelfs wanden
beschilderd. Hij beschilderde bijvoorbeeld in een klas
van de jongensschool een wand met Oudhollandse tafe
relen. Helaas is dat allemaal bij de sloop van de school
verdwenen.
Verder waren de Groenen dol op paarden. Deze wer
den zowel voor het werk op de boerderij als voor de
sport gebruikt. Tijdens de dorpskermissen van vroeger
werden er harddraverijen voor boerenpaarden georgan
iseerd. Dit waren bijzonder spectaculaire wedstrijden.
Het waren afvalraces waarbij je gewoon los op je paard
zat. Er was dus geen sulky achter de paarden. Degene
die het eerst aan het eind van een parcours was, had
gewonnen. Omdat Gert vaak met twee paarden mee
deed, gebeurde het wel eens dat beide paarden in de
finale stonden en zo aan het eind van de wedstrijd tegen
elkaar moesten strijden om de eerste en tweede prijs. Er
moest dan iemand gevraagd worden om op een van de
twee paarden mee te draven zodat er twee prijzen in de
wacht gesleept konden worden.