Dierbare herinneringen
In het artikel over de Mariahoeve in Zijdewind in onze vorige uitgave hebben we geschreven over de in 1943
afgebrande stolpboerderij van de familie Broersen. Onderstaand gedicht is geschreven door Trien Droog-
Post ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van Nel Broersen een van de toenmalige bewoners. Het geeft
een mooi beeld van hoe Trien als meisje toentertijd de sfeer van deze boerderij heeft ervaren.
Ja Nel, dat had je niet verwacht
dat ik iets naar voren bracht.
Maar ik kon het toch niet laten
even tot je te praten.
We kennen elkaar nu tachtig jaar.
We waren buurtjes van elkaar.
Wij gingen samen naar kerk en school
en hadden onderweg vaak jool.
Ook was ik bij jullie thuis,
eigenlijk was ik bijna kind aan huis
Soms was ik jaloers op wie?
Jij had nog twee zusjes Alie en Marie
Thuis was ik vaak alleen
Had enkel acht mannen om me heen.
Ook was ik wel eens bij jullie een logee.
Sliepen met z'n drieën in de bedstee.
Wat vond ik dat toch fijn,
dat het nu nóg herinneringen zijn.
Op de koegang was het altijd feest.
Daar speelden we het meest.
Het staltje dat was blauw
en de bakkamer een beetje nauw,
Nel, en dan het achterom,
waar je moeder kookte en Marialiedjes zong.
De dars met het paardenhoofdstel, lemoen,
bit en de leidsels, wat mooi!
De kapberg lag vol met stro en hooi.
Buiten de regenbak, het kippenhok, bussenrek
en een hok met zand.
Helaas, alles is weg of verbrand
Aan de overkant een houten plee.
Dat noemen ze nu een wc
Aan de perenboom een touw,
dan kon je schommelen, als je wou.
Op het pad hadden we schik,
Een plank tussen het hek en we hadden een wip.
Pannen boenen op de stoep
In de zomer kookte moe in de boet.
Ook weet ik nog best
dat Piet ging melken met de hondenkar naar het
poepennest
of met het vletje naar de overkant
want daar had buurman Broersen ook nog land.
Maar toen kwam een grote brand,
dat was voor jullie wel een ramp.
Ik was de eerste die het zag
en ging naar jullie op een draf.
Toen vloog ik naar een brandweerman.
Het was Valk of Wullem Kolkman.
Ik had m'n best er voor gedaan
maar helaas de boerderij, daar was geen redden aan.
Toen zijn jullie bij ome Siemen gaan wonen
en hadden toch een onderkomen
Later Nel, ging je naar Piet en Trien.
Toen zagen we elkaar te kort misschien.
Je groeide op met dat gezin
en Nel, bij de kinderen ben je in
Je huis heeft kort te koop gestaan.
Ja, Piet en Aad en Ida, dat hebben jullie goed gedaan.
Het huis was snel verkocht
en nu ga je naar Sabinahof,
Ga er maar lekker van genieten,
ik kom gauw bij je op visite.
De Broersentjes zijn voor mij een familie apart.
Ze liggen me na aan het hart.
Veel liefs van Jan en Trien,
ik hoop je gauw weer te zien.
janu-
