Nu maar weer terug naar onze kruidenier. Om vooruit te
komen, moest er hard gewerkt worden en dat ging niet
altijd voor de wind. Er waren tegenslagen in het gezin. Al
heel vroeg verloor men de oudste dochter van nog geen
drie jaar. Het doet veel pijn om je eerste kind door ziekte
te moeten afstaan. De tweede dochter Trien is in 1914
getrouwd met Henderik Kager uit Schoorl. Afra,
de derde dochter, trouwde in 1922 met timmerman
Johannes de Boer. Jan was een bijdehand kereltje.
Vader Jaap zag daar een opvolger voor zijn winkel in.
Deze jongste zoon werd niet ontzien. Hij moest al vroeg
in het bedrijf meewerken: voor schooltijd de koeien
melken, elke zondag bij de kerk de boodschappen-
briefjes van verre klanten ophalen, de boodschappen
afleveren en netjes in de boerenrijtuigen plaatsen en
ook afrekenen met de klanten. Toen werd er door jong
en oud zeven dagen in de week gewerkt. Jan is zo in de
voetsporen van zijn vader getreden. Op jeugdige leeftijd
ging hij al met de hondenkar langs de weg. In die jaren
kwamen de eerste fietsen en deze vooruitgang was
niet te stuiten. De transportfiets was immers voor deze
mensen een uitkomst. Het vervoer ging veel vlugger en
efficiënter, wat de zaak ten goede kwam en daardoor
groeide.
Samen met vader Jaap heeft Jan toen besloten een
geheel nieuwe winkel met woning te laten bouwen.
Jaap had toen al de leeftijd van achtenzestig jaar
bereikt. Het werd een prachtige winkel met twee
etalages achter voor die tijd enorm grote ramen. In de
winkel waren twee toonbanken met granieten bladen.
Deze waren mooi betegeld met gele siertegeltjes.
Tussen de grote ramen bevonden zich kleine raampjes
waarachter van alles was uitgestald. Deze winkel was
een pronkstuk voor het dorp en de gehele omgeving.
Voor moeder Caatje was het nog een lange tijd heel
vreemd en onwennig om in deze mooie winkel achter de
toonbank te staan. Zij voelde zich daar net een vreemde
in haar eigen winkel. Toch wende zij aan het gemak van
de nieuwe weegschaal waardoor het afwegen van de
boodschappen veel gemakkelijker ging. Zij genoot van
de verbaasde blikken van de klanten die voor het eerst
in de winkel kwamen en hun bewondering niet onder
stoelen of banken staken. De opening van de nieuwe
winkel in 1920 was een feestelijk gebeuren maar toch
kwam er in dat jaar een donkere wolk boven het gezin.
In april overleed dochter Trien. Zij was getrouwd met
Henderik Kager en woonde in Heerhugowaard. Jacob
liet het werk in de winkel grotendeels over aan zoon
Jan, aan moeder en aan Afie. Hij heeft in dat jaar de
boerderij gedeeltelijk verkocht want hij voelde zich wel
ouder worden maar niet vlugger. Hij wilde het kalmer
aan gaan doen. De boerderij met een groot perceel
grond is toen verkocht aan J. Verhaar, veehouder te
Oude Niedorp. Twee jaar later is Afra in het huwelijk
getreden met timmerman Jan de Boer. Deze had in
Zijdewind een bedrijf waar nu Scholten is gevestigd.
Omdat Jan meestal langs de weg aan het venten was,
werd het voor moeder Caatje drukker. Er moest dus snel
een "hulpje" voor de winkel komen.
In zijn vrije tijd kon Jan zich prima vermaken. Hij had
ook aanleg voor muziek want toen er een fanfarecorps
werd opgericht, is hij daarvan lid geworden. Hij speelde
heel verdienstelijk trompet en bugel maar ook met de
kleine trom kon hij goed overweg. Thuis had hij als
lievelingsinstrument een viool waar hij graag op
speelde.
wordt vervolgd
Jaap Bijwaard was al 68 jaar toen hij samen met zoon Jan deze winkel liet bouwen.
Op de achtergrond is nog net een stukje van de boerderij van Snip te zien.
