de ambachtschool te Alkmaar. Ze konden voor hun
huis op de trein stappen. Mijn vader vertelde mij dat op
een zekere dag Manus was vergeten om in Oudesluis
uit te stappen. Hij was blijkbaar in slaap gevallen. Dat
was echter geen probleem want hij gooide de deur van
de coupé open en sprong er uit. Gelukkig voor hem
reden de treinen in die dagen niet zo snel. Hij was niet
gekneusd.
Tonie leerde haar man kennen bij de bruiloft van Kees
van Oorschot. Hij werkte ook bij het spoor. Omdat hij
haar kende, had hij haar gevraagd of zij met zijn broer
Bert naar de bruiloft wilde gaan. Ze trouwden in 1923
en kregen tien kinderen.
Oom Herman behaalde zijn diploma als smid op de
ambachtschool te Alkmaar en in 1909 begon zijn
loopbaan als lichtmatroos (een onervaren matroos) bij
de koninklijke marine. In de loop van de jaren heeft hij
zich door de verschillende rangen opgewerkt. Zo
promoveerde hij in 1934 tot opperschipper. Hij heeft
drie keer naar Nederlands Oost-lndië, nu Indonesië,
gevaren. Herman kreeg verschillende decoraties. Zo
werd hij op Koninginnedag in 1937 benoemd in de orde
van Oranje Nassau en kreeg van koningin Wilhelmina
een zilveren medaille met de zwaarden.
Hij was in 1920 in Den Helder getrouwd met de dochter
van een marineofficier, Martha Burgers, en kregen een
zoon, genaamd Wim.
Mijn vader Willem Bierman studeerde op dezelfde
school waar ik bijna vijftig jaar later ook naar toe ging.
Hij wilde timmerman worden. Hij heeft mij de tekenin
gen van zijn examenwerkstuk laten zien. Het was een
wenteltrap die hij moest bouwen met alleen maar
handgereedschap. Zonder elektrisch gereedschap was
het een moeilijke taak. Ik kan me nog de grote
gereedschapskist herinneren die vol met
beitels en schaven op onze zolder stond.
Na de ambachtschool ging vader werk
zoeken. Hij ging naar Limburg waar De
Staatsmijnen (DSM) aan het uitbreiden
waren en werkte aan mijnschachten,
bruggen en bekistingen voor het storten
van beton. Vaak was hij diep onder de
grond in de mijnschachten. Als de mannen
naar beneden gingen, dan was de groet
„Glück auf'zo vertelde hij mij later.
Met de moord op de Oostenrijkse kroon
prins Franz Ferdinand waren de condities
voor het begin van de Eerste Wereldoorlog
rijp. Ondanks het feit dat Nederland in die
oorlog neutraal bleef, kondigde de regering
toch een algemene mobilisatie af. Net als
zoveel andere, gezonde, Hollandse
mannen werd Willem Bierman opgeroepen
om voor zijn nummer in het leger te
dienen. Na een eerste opleiding werd hij
naar de Belgische grens gestuurd om
deze te verdedigen.
Na de oorlog keerde Willem, nu sergeant, terug naar
het noorden. Hij vond werk bij de deurenfabriek van de
firma Boekei in 't Veld. Omdat zijn zus Alie getrouwd
was met Cees de Boer, leerde hij de zus van Cees,
Vrouwtje, kennen. Ze kregen verkering en op 14 juli
1921 gingen ze in ondertrouw. Op 4 augustus 1921
trouwden ze in de Sint Martinuskerk in 't Veld.
Willem en Vrouwtje woonden in een oude boerderij,
een echte West-Friese stolp met rieten dak. Alie en
Cees de Boer woonden aan de andere kant van het
huis. Omdat het minder goed ging met de economie,
kreeg de deurenfabriek steeds minder opdrachten.
Willem moest naar ander werk uitkijken. Gelukkig gaf
zwager Cees hem een baantje op zijn tuinderij. Zo
begon Willem met zijn tweede beroep.
De kinderen die aan de Rijdersstraat geboren werden,
waren:
Willem Simon (Wim) op 19 juni 1922,
Gezina Cornelia (Sientje, later Clezien) op 30 oktober
1923,
Cornelia Catharina (Nel) op 10 mei 1925,
Simon Hermanus (Siem) op 18 januari 1927 en
Hermanus Cornelis (Herman) op 13 april 1929.
Het is interessant dat onze ouders als naam voor het
volgende kind de tweede naam namen van het vorige
mannelijke of vrouwelijke kind. Op deze manier was de
naam van het nieuwe kind al voor de geboorte bekend.
Ze moesten alleen afwachten of het een jongen of een
meisje zou worden.
Met vijf kleuters in de oude boerderij begon het wel wat
druk te worden. Vader Willem begon uit te kijken naar
wat land om er een eigen bedrijf te gaan beginnen. Hij
kocht land aan de Zwarteweg, in de bocht van de
Molensloot.
"f
M
N>
wordt vervolgd
v.l.n.r. staand: Kees, de schrijver van dit artikel, Siem, Nel, Klezien,
Wim, Herman en zittend Vrouwtje de Boer en Willem Bierman.
